HomeΕΛΙΞΗΡΙΑ ΜΝΗΜΗΣΟ δρόμος της Σουμάδας

Ο δρόμος της Σουμάδας

Οι διαδρομές που μπορούσαμε να διαλέξουμε, για πάμε στον Αη -Γιάννη, ήσαν πολλές. Μερικές φόρες η Σόρα Κάτε διάλεγε το δρόμο της σουμάδας. Περνούσαμε δηλαδή από το καφενείο, που είχε τα τραπεζάκια του σκόρπια μέσα στον ελαιώνα.

Παχύ χορτάρι γεμάτο αγριολούλουδα, ανάλογα με την εποχή, γέρικες ελιές και κυρίως η αίσθηση γαλήνης που ο ελαιώνας εξέπεμπε τυλιγμένος στη ζεστασιά του ήλιου. Διάλεγα εγώ το τραπεζάκι που θα καθόμασταν, συνήθως κάτω από την γέρικη ελιά με τον κουφαλιασμένο κορμό και παραγγέλναμε σουμάδες.

Τις έφερναν σε ψηλά νεροπότηρα μέσα σε στρογγυλό δίσκο: Δυο δάχτυλα παχύρρευστο υγρό με γλυκιά γεύση και άρωμα πικραμύγδαλου. Μαζί έφερναν και δυο ποτήρια νερό, κουτάλια και παξιμάδια κόλιαντρου για να τα βουτήξουμε στην αραιωμένη σουμάδα.

Γέμιζα το ποτήρι της σουμάδας με νερό κι ανακάτευα γερά. Το νερό γινόταν άσπρο σαν γάλα. Βούταγα το παξιμάδι, το άφηνα να μαλακώσει και το έτρωγα σιγά-σιγά για μην τελειώσει. Η γεύση του πικραμύγδαλου και το άρωμα του κόλιανδρου δημιουργούσαν συνδυασμό απερίγραπτο. Τη σουμάδα που έμενε, όταν τελείωνε το παξιμάδι, την έπινα αργά, με απόλαυση.

Η σουμάδα ήταν το αναψυκτικό των ευτυχισμένων στιγμών. Το πρόσφεραν σε βαφτίσια, σε αρραβώνες και σε γάμους. Ήταν πολύ συνηθισμένη η ευχή στις ελεύθερες κοπέλες: «άντε και στις σουμάδες σου…»…*

*Αποσπάσματα κειμένου από το βιβλίο Κωνσταντίνας Γεωργακάκη – Βρεττού: «Σόρα Κάτε» εκδόσεις «Στοχαστής», 2007.

Προηγουμενο αρθρο
Άγιος Νικήτας
Επομενο αρθρο
Ταξίδι Λευκάδα - Αθήνα με διόδια και Γέφυρα

1 Σχόλιο

  1. Μαριλού
    17 Ιουλίου 2017 at 14:57

    Υπέροχα παξιμάδια απο το φούρνο του Αυγερινού…
    Μοναδικές, αξέχαστες στιγμές…