HomeΕΠΙ ΠΑΝΤΟΣ ΕΠΙΣΤΗΤΟΥΟ Κοσμικός-Απόκοσμος Ερημίτης του Άη-Γιάννη

Ο Κοσμικός-Απόκοσμος Ερημίτης του Άη-Γιάννη

Πολλές φορές ένα σύμβολο προσδιορίζει τόπο και χρόνο.

Εκεί στον κυματοδαρμένο βράχο του Άη-Γιάννη χάθηκε ένα σύμβολο της πόλης της Λευκάδας: Ήταν ο Σπύρος Σταύρος που συμβόλιζε την παλιά Λευκάδα.

Ευγενής, πράος, φίλος, λιτός, με αγάπη για την τέχνη. Στο σπίτι εκεί που δέχονταν τους φίλους του με το βράχο μέσα στον επιβλητικό φιλόξενο χώρο, με τα προγονικά πορτραίτα και τη μεγάλη γκραβούρα του στόλου του Μοροζίνι σε διάταξη μάχης, υπήρχε πάντα μια ατμόσφαιρα της παλιάς πολιτιστικής Λευκάδας. Συντροφιά με τις φλόγες του τζακιού έγιναν θαυμάσιες φιλοσοφικές, ιστορικές, κοινωνικές και καλλιτεχνικές συζητήσεις.

Υπέροχη παρουσία αργών κινήσεων, ενδυματολογικής καλαισθησίας, με το χρυσό ρολόι με την αλυσίδα της τσέπης, χαμηλόφωνης ομιλίας, εξέπεμπε ευγένεια και πολιτισμό.

Φίλος της τέχνης και των παραδόσεων, προσέφερε πολιτιστικά στην πόλη με τη φροντίδα του Παντοκράτορα αυτού του Φλωρεντινού κοσμήματος του νησιού.

Άνοιξε τις πύλες του παραδείσου σε θεόπνευστες μουσικές εκδηλώσεις. Εκεί μέσα στη μυσταγωγική ατμόσφαιρα του Παντοκράτορα, οι φιλόμουσοι αισθάνονταν να έχουν αναληφθεί στους ουρανούς. Το κεντητό καλντερίμι μπροστά από την εκκλησία, δείχνει την ταυτότητά του.

Προσπάθησε να διατηρήσει ανέγγιχτο το ταπεινό εκκλησάκι του Άη-Γιάννη, αντιδρώντας σε κάθε βάρβαρη δράση «εκσυγχρονισμού».

Ο Σπύρος βρήκε ένα καλλιτέχνημα της φύσης: Το σεβάστηκε. Οι αισθητικές παρεμβάσεις του υπήρξαν διακριτικές. Διατήρησε τη φυσική ομορφιά του, αυτό το συνδυασμό βουνού, δάσους, βράχων, θάλασσας που συνοδεύει ο παφλασμός των κυμάτων, η δροσιά του μαΐστρου και η εικόνα του «μυλολίθαρου» φλεγόμενου ηλιακού δίσκου να βυθίζεται στην απεραντοσύνη του Ιονίου.

Όμως φιλόξενος καθώς ήταν, το πορτόνι του κτήματος ήταν ανοιχτό, έτοιμος να δεχθεί κάθε επισκέπτη, ακόμα και αγνώστους, καθώς τους έλκυε το θαύμα αυτό της φύσης. Το έκαμε κέντρο συνδρομής του Δήμου και των άλλων αρχών όταν είχαν ανάγκη να δεξιωθούν υψηλούς καλεσμένους τους.

Ξεχάσαμε τη Μαρία, άξια σύντροφο και συμπαραστάτη στη ζωή, με ευαισθησία, καλλιέργεια και τις ίδιες αισθητικές ανησυχίες. Ήταν ευλογία που και οι δύο άφησαν τη ζωή στον τόπο που τόσο αγάπησαν, με συνοδεία το πένθιμο εμβατήριο των ήχων των κυμάτων.

Οι νέοι ιδιοκτήτες που ήρθαν από χώρες μακρινές, με ρίζες όμως από το νησί, είμαστε βέβαιοι ότι θα διατηρήσουν τον παράδεισο του Άη-Γιάννη. Την πεποίθηση αυτή, εγγυώνται η προφανής αγάπη τους για τον τόπο, οι γονείς τους και οι παππούδες τους που υπήρξαν επίλεκτα μέλη της Λευκαδίτικης κοινωνίας.

Ντίνος Σολδάτος
Μαθηματικός
Κηφισιά, 18 Ιανουρίου 2019

Προηγουμενο αρθρο
Όταν τα χιόνια «αγκάλιασαν» την Καρυά
Επομενο αρθρο
Οικία Γιαμαλάκη: ένα από τα παλαιότερα σπίτια της Λευκάδας

Δεν υπάρχουν σχόλια

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.