HomeΕΠΙ ΠΑΝΤΟΣ ΕΠΙΣΤΗΤΟΥΟ μονοκόμματος

Ο μονοκόμματος

Ο Περικλής Βαλαωρίτης και ο Βαγγέλης Τσαρλαμπάς ήταν οι μόνοι πολιτικοί που διεκδικούσαν τα κομματικά πρωτεία στο νησί μας, μέχρι που παρουσιάστηκε ο Πανάγος -όπως έλεγαν μονολεκτικά τον γιατρό Πέτρο Φίλιππα.

Ο Τασάκης Σκιαδαρέσης, νεαρός τότε δικηγόρος και συγγενής του Τσαρλαμπά και του Βαλαωρίτη, μα τσαρλαμπικός, εσκέφθηκε πως θα έπρεπε να συνδυασθούν ο Τσαρλαμπάς με τον Πανάγο για να πέση ο Βαλαωρίτης, γιατί, παρ’ όλη τη φαγωμάρα που υπήρχε ανάμεσα σε Τσαρλαμπά και Βαλαωρίτη, έβγαιναν κι’ οι δύο τους, αφού η Λευκάδα έβγαζε δύο βουλευτές.

Δεν υποψιαζόταν όμως ό Σκιαδαρέσης ότι οι παλιοί αυτοί πολιτικοί προτιμούσαν ο καθένας τους τον άλλο εκατό φορές καλύτερα από κάθε τρίτο. Κι’ αφού συζήτησε το ζήτημα με τους άλλους κομματάρχες του Τσαρλαμπά, συμφώνησε μαζί τους να το προτείνη αυτός και να το υποστηρίξουν κι’ αυτοί στο κομματικό συνέδριο που θα γινόταν σε λίγο στο Σύβρο. Έτσι και έγινε. Κι’ ο Τσαρλαμπάς, αφού τους άκουσε όλους, τους είπε αργά και με στόμφο:

Φίλτατοι, πρέπει να ξέρετε ότι το κόμμα είναι κόμμα και ότι το κόμμα διά να είναι κόμμα, -εάν θέλη να είναι κόμμα- πρέπει να έχη αρχηγόν, διότι το κόμμα εάν δεν έχει αρχηγόν, το κόμμα δεν είναι κόμμα. Όταν λοιπόν ο αρχηγός ομιλή προς το κόμμα, το κόμμα διά να είναι κόμμα -εάν θέλη να είναι κόμμα- πρέπει να υπακούη εις τον αρχηγόν, διότι όταν το κόμμα δεν υπακούη εις τον αρχηγόν, το κόμμα δεν είναι κόμμα.

Ο Σκιαδαρέσης που τον άκουε κι έβραζε, γιατί καταλάβαινε πως όλα αυτά τα «κόμματα» που αράδιαζε ο Τσαρλαμπάς δεν ήταν τίποτε άλλο παρά… προσκόμματα, δεν κρατήθηκε και πετάχτηκε απάνω:

– Αγαπητοί μου φίλοι, θα σας πω εγώ με λίγα λόγια τι θέλει να σας πή ο αγαπητός μου θείος. Ο αγαπητός μου θείος θέλει να σας πή ότι το κόμμα είναι κόμμα και ότι το κόμμα, γενική του κόμματος, θέλει νάβγη μονοκόμματος.

Από τότε ο Τσαρλαμπάς δεν ήθελε ούτε να τον δή, ούτε να τον ακούση τον Σκιαδαρέση. Αυτός έγινε το δεξί χέρι του Πανάγου, κουμπάρεψε μάλιστα μαζί του, κι’ αγωνίστηκε στο πλευρό του ωραίους και θριαμβευτικούς κοινωνικούς αγώνες, για πολλά χρόνια. Αργότερα πολιτεύτηκε μόνος του.

«Λευκαδίτικο γέλιο», Σπύρου Φίλιππα Πανάγου, εκδόσεις Λογοθέτης, Αθήνα 1990.

Προηγουμενο αρθρο
Αγιασμός έναρξης σχολείων στη Λευκάδα - μηνύματα Μητροπολίτου κ. Θεοφίλου
Επομενο αρθρο
Τα μεταξωτά βρακιά...

Δεν υπάρχουν σχόλια

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.