Πάει ο παλιός ο χρόνος

Πάει ο παλιός ο χρόνος

Γράφει ο Πάνος Ροντογιάννης

Πάει ο παλιός ο χρόνος
τραγουδάνε τα παιδιά
μα εγώ – και όχι μόνος-
θέλω μια παλιά χρονιά.
Κουτσά στραβά περάσαμε αυτήν π’ακόμα τρέχει,
όμως η άλλη που’ρχεται ποιος ξέρει τι θα έχει!
Το κάθε πέρσι πιο καλό που λέει κι η παροιμία,
γραμμένη από παθό λαό με πείρα και σοφία,
-μα όταν έχει εκλογές παθαίνει αμνησία.-
Έϊ κάπου να’μουν να σταθώ να δώσω μια σπρωξιά
η γη στο στριφογύρισμα να πάρ’ άλλη φορά,
ο νέος χρόνος μπαίνοντας στα πίσω να γυρίσει
κι ο ήλιος ολοφώτεινος να βγει από τη Δύση.
Τα μερολόγια ανάποδα το μέτρημα να πάρουν
και τα μαλλιά τα κάτασπρα ν’αρχίσουν να γκριζάρουν.
Τα χρόνια να μη φεύγουνε μα να’ρτουν πάλι πίσω
κι εγώ κυρά μου Δέσποινα να σε ξαναγαπήσω.
Τι όμορφα π’ακούγονται τα ωραία παραμύθια…
μα ας μπούμε σ’ένα όνειρο να μας φανούν αλήθεια.
…Ίσως αυτό που σήμερα μας κάνει η φαντασία
να’ναι πραγματικότητα σε κάποιο γαλαξία
κι οι άνθρωποι όταν γίνονται εδώ στη γη μεγάλοι
κάπου να παν που βρίσκεται μια γη ή σφαίρα άλλη
π’αντίθετα γυρίζοντας γυρνά πίσω τα χρόνια
κι οι πάπποι φτάνοντας εκεί να γίνονται αγγόνια.
Για όποιον είναι δύσπιστος ευθύς θα το πιστέψει
εάν σκεφτεί ως Πρόεδρους Γιωργάκη, Κούλ’ Αλέξη.