Πέθανε ο Φιντέλ Κάστρο

Εννέα μέρες εθνικού πένθους για τον θάνατο του Φιντέλ Κάστρο κήρυξε η κουβανική κυβέρνηση. Τον είχαν «πεθάνει» αμέτρητες φορές. Ηταν και αυτό ένας τρόπος να τον πολεμήσουν, να φθείρουν την εξουσία του, να πλήξουν τον μύθο του ανίκητου που είχε ο ίδιος χτίσει, αρχικά ως ρομαντικός και νικηφόρος επαναστάτης και έπειτα έχοντας επιβιώσει ύστερα από δεκάδες απόπειρες δολοφονίας εναντίον του. Τελικά ήρθε μόνο του. Ο χρόνος είναι ο μόνος που νίκησε τον Φιντέλ Κάστρο. Ο ιστορικός ηγέτης της κουβανικής επανάστασης, μια από τις σπουδαιότερες – και φευ, από τις πιο αμφιλεγόμενες – προσωπικότητες του 20ου αιώνα, πέθανε σε ηλικία 90 ετών. Αυτή τη φορά το ανακοίνωσε η κουβανική κρατική τηλεόραση, το ανέφερε το BBC, το επιβεβαίωσε ο πρόεδρος της Κούβας Ραούλ Κάστρο, ο αδελφός του Φιντέλ. Αυτή τη φορά δεν θα βγει μετά o ίδιος ο Φιντέλ να το διαψεύσει…

H τηλεόραση δεν έδωσε άλλες λεπτομέρειες. Τι να πρωτοπείς κιόλας. Ο ίδιος ο Φιντέλ είχε προαναγγείλει το τέλος. Την περασμένη άνοιξη, είχε εμφανιστεί στο κογκρέσο του Κομμουνιστικού Κόμματος. Και εκείνη τη φορά δεν ήταν σαν τις άλλες. Η φωνή του έτρεμε. Ο «lider maximo» ήταν τρωτός και δεν είχε κουράγιο πια να το κρύψει. «Πολύ σύντομα θα γίνω 90 ετών. Σύντομα θα είμαι σαν όλους τους άλλους». Εκείνη τη φορά δεν θέλησε να μιλήσει πολύ – πού οι καιροί που μιλούσε επί τέσσερις και πλέον ώρες και μάγευε τα πλήθη. Η φωνή του είχε κάτι από ελεγεία. Είχε ξεπεράσει και τον καρκίνο που του χτύπησε την πόρτα στη δεκαετία του 2000, αναγκάζοντάς τον να απαρνηθεί ακόμα και τα αγαπημένα του πούρα, αλλά ο χρόνος είχε πια το πάνω χέρι. «Iσως είναι μία από τις τελευταίες φορές που μιλώ σε αυτήν την αίθουσα» είπε στο ακροατήριό του. «Ο χρόνος έρχεται για όλους μας, αλλά οι ιδέες των κουβανών κομμουνιστών θα παραμείνουν ως μια απόδειξη σε αυτόν τον πλανήτη. Αν δουλέψουμε όλοι μαζί με θέρμη και αξιοπρέπεια θα μπορούμε να δημιουργήσουμε τα υλικά και πνευματικά αγαθά που χρειαζόμαστε και πρέπει να αγωνιζόμαστε δίχως ανακωχή για τα καταφέρουμε».

Ο Φιντέλ Κάστρο γεννήθηκε στις 13 Αυγούστου του 1926. Ηταν 33 χρονών όταν ηγούμενος των γενειοφόρων «μπαρμπούδος» έμπαινε Πρωτοχρονιά του 1959 στην Αβάνα θριαμβευτής ύστερα από έναν δύσκολο ένοπλο αγώνα κατά του διεφθαρμένου καθεστώτος του διαβόητου δικτάτορα Μπατίστα. Ηταν ήδη μεγάλος όταν ξεκινούσε ένα γενναίο μπρα ντε φερ με την αμερικανική υπερδύναμη που βρισκόταν μόλις μερικές δεκάδες ναυτικά μίλια μακριά του. Επέζησε αμέτρητων αποπειρών δολοφονίας, εγκαθίδρυσε ένα κοινωνικό κράτος που δεν υπάρχει πουθενά αλλού στην αμερικανική ήπειρο, επέβαλε και ο ίδιος μια σκληρή δικτατορία, καταπιέζοντας ανθρώπινα δικαιώματα και λογοκρίνοντας κάθε είδηση – γιατί «σε καταστάσεις πολιορκίας κάθε διαφορετική άποψη είναι προδοσία» όπως προσπάθησε να εξηγήσει το φαινόμενο ο αναμφίβολα γοητευμένος από την προσωπικότητα και τα καταρθώματα του Κάστρο, Ιγνάσιο Ραμονέ, επί χρόνια διευθυντής της Monde Diplomatique.

Ο Κάστρο ήταν όντως ένας ηγέτης που γοήτευε. Με την ακλόνητη και πεισματική πίστη του στο δίκαιο του αγώνα και των μεθόδων του, με την ακτινοβολία του, με τον τρόπο που έπειθε τους Κουβανούς ότι αυτός έχει τη λύση. Κατάφερε άλλωστε να κρατήσει την (κομμουνιστική) Κούβα όρθια ακόμα και όταν εξαϋλώθηκε εν μια νυκτί η βοήθεια από τη Σοβιετική Ενωση. Ηγήθηκε με τόλμη της χώρας του στην «Ειδική Περίοδο», όπως την ονόμασε, αυτά τα πρώτα χρόνια μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης στις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν η πείνα κόντεψε να νικήσει την επανάστασή του. Εκανε συμφωνίες με τους ομοϊδεάτες Λούλα και Τσάβες, ανταλλάσσοντας κουβανούς γιατρούς για εφόδια και πρώτες ύλες, άνοιξε τις πύλες για την τουριστική βιομηχανία. Και όλα αυτά ενώ η Δύση τον απέκλειε συστηματικά από τα διεθνή τεκταινόμενα, χαρακτηρίζοντάς τον δικτάτορα. Που ήταν. Μπορούσε να γίνει διαφορετικά;

Ο Φιντέλ Κάστρο «πόθησε μια επανάσταση διαφορετική από αυτή που κατάφερε να γίνει», είχε πει ο ουρουγουανός συγγραφέας Εδουάρδο Γκαλεάνο, σε μια προσπάθεια να δικαιολογήσει τον ολοκληρωτισμό που επέβαλε το καθεστώς του Κάστρο στην Κούβα. Η Ιστορία και κυρίως ο κουβανικός λαός θα είναι αυτοί που θα τον κρίνουν.

Πηγή: www.protagon.gr