HomeΕΠΙ ΠΑΝΤΟΣ ΕΠΙΣΤΗΤΟΥΠίτες, πολλές πίτες…

Πίτες, πολλές πίτες…

Την τελευταία πενταετία -και μάλιστα σε εποχές κρίσης κάθε μορφής- έκανε την εδραίωσή της μια εκδήλωση, η οποία δεν έχει καμία ρίζα στην παράδοση και δεν εξυπηρετεί στην τελική και κανέναν σκοπό. Σύλλογοι, φορείς, σωματεία συναγωνίζονται ποιος θα κόψει πίτα, όχι την πρωτοχρονιά, όπως ορίζει η παράδοση, αλλά μέσα στον Γενάρη μήνα.

Από όσα θυμόμαστε, τα παλιότερα χρόνια τα σωματεία του νησιού την περίοδο των γιορτών των Χριστουγέννων πραγματοποιούσαν τους χορούς τους. Δεν έκοβαν πίτες μετά την πρωτοχρονιά, όπως κατά κόρον γίνεται στις μέρες μας.

«Η τραγωδία μας των Ελλήνων σήμερα είναι ότι αντιλαμβανόμαστε τα όσα συμβαίνουν όχι με τη λογική μας, την κριτική λειτουργία του νου μας, αλλά με την παθητική κατανάλωση εντυπώσεων.*»

Φέτος ως προεκλογική περίοδος που είναι, οι εκδηλώσεις των πιτών με τα σουρταφέρτα των υποψηφίων προξενούν αρκετά «ευτράπελα». Και το θέμα θα μπορούσε να είναι άνευ ουσίας, αν αυτά που ονομάζω ευτράπελα, είχαν για όλους την ίδια σημασία.

Στην εποχή μας συστηματικά έχει καλλιεργηθεί μια «θολούρα», ιδεών και αξιών, ένα μπέρδεμα αλήθειας και ψέματος, άσπρου και μαύρου. Τα πάντα, αλλά την ίδια στιγμή και τα αντίθετα τους, καταπίνονται αμάσητα και άκριτα. Είναι προς διερεύνηση μέσα στον πολτό του διαδικτύου, πόσοι είναι σε θέση να κρίνουν να κατακρίνουν, να αντιδράσουν και να ψάξουν την αλήθεια.

Οι συμπεριφορές του κοινού, των ψηφοφόρων δηλαδή, είναι μελετημένες και γνωστές στους κάθε λογής «μασκαράδες» υποψηφίους. Εκεί ακριβώς ποντάρουν, στην έλλειψη μνήμης και κρίσης του κοινού.

Στις τελευταίες βουλευτικές και αυτοδιοικητικές εκλογές ξύσαμε για τα καλά τον πάτο του βαρελιού. Ανίκανοι, αναξιοπρεπείς, βλαμμένοι, σούργελα, παλαβοί, βγήκαν στην επιφάνεια. Κι εμείς τους στείλαμε στη Βουλή, στα δημοτικά και Περιφερειακά συμβούλια. Σε όλη την πενταετία οι περισσότεροι από αυτούς που παίρνουν αποφάσεις ή διοικούν, σε κάθε μορφή εξουσίας, αποδείχτηκαν αυτό που ήταν: ο πάτος του βαρελιού.

Αλλά και οι περισσότερου από όσους βρίσκονται στα έδρανα της κάθε αντιπολίτευσης αποδείχτηκαν εξίσου «πάτος». Η βλάβη τέμνει οριζόντια ολόκληρη την κοινωνία.

Οι πίτες λοιπόν των συλλόγων και σωματείων -οι οποίες μας έχουν κατακλύσει- συγκεντρώνουν και όλο αυτό το «δυναμικό των αχρήστων» στον ίδιο χώρο ταυτόχρονα.

(Για να μην τα ισοπεδώνουμε όλα, παντού υπάρχουν εξαιρέσεις. Και στην περίπτωση μας ασφαλώς υπάρχουν, αλλά ως συνήθως, θόρυβο κάνουν οι ντενεκέδες.)

Πρόσωπα είτε που δεν ζούσαν στο νησί είτε δεν είχαν κανενός είδους σχέση με τα σωματεία, βρίσκονται στις πίτες «πρώτο τραπέζι πίστα», προσβλέποντας στην παθητική κατανάλωση εντυπώσεων από μεριάς μας.

Πρόσωπα της αντιπολίτευσης του Δημοτικού συμβουλίου μας προκύπτουν εκ νέου υποψήφιοι για… να μας σώσουν βεβαίως. Κι ας μην έχει ακουστεί η φωνή τους για πέντε χρόνια στο δημοτικό συμβούλιο, προσβλέποντας στην άγνοια και στον λάθος τρόπο που επιλέγουμε δημοτικούς συμβούλους.

Πρόσωπα «ντίβες και βεντέτες» άφησαν τα «ψηλά» και προσπαθούν να μας δείξουν τον απλό και ταπεινό χαρακτήρα τους, τον οποίο επιμελώς «έκρυβαν» σε όλη την προηγούμενη ζωή τους, προσβλέποντας στην ηθελημένη αμνησία και στην έλλειψη κρίσης!

Σχεδόν σύσσωμη η πλειοψηφία του παρόντος δημοτικού συμβουλίου προσπαθεί να μας παλαβώσει μιλώντας μας για επιτυχίες με σκοπό την επανεκλογή τους. (για αυτούς θα κάνουμε ειδικό αφιέρωμα, μετά μάλιστα και ανακοίνωση του νυν δημάρχου, που απευθύνεται… σε νεογέννητα.)

Τύποι διανύοντας την 6η δεκαετία του βίου τους, άφησαν το βελονάκι, την ξερή και το κουτσομπολιό και αποφάσισαν πως αυτό που μια ζωή ήθελαν να κάνουν (ήταν σε λανθάνουσα μορφή μέσα τους!), είναι η ενασχόληση με τα σκουπίδια, τους σπασμένους σωλήνες του νερού, μα περισσότερο τα απόβλητα του νησιού!

Άνθρωποι αμόρφωτοι, αγράμματοι, και αταξίδευτοι, έρχονται να καταθέσουν όραμα για το μέλλον του νησιού, όταν οι ίδιοι αγνοούν τα στοιχειώδη και δεν έχουν βγει από το… αυλάκι.

Τύποι που γνωρίζουν εκ των προτέρων πως δεν έχουν δυνατότητα εκλογής πλασάρονται ως υποψήφιοι. Προσβλέπουν στα «οφέλη» από τον ντόρο, γιατί υπάρχουν και πολλά τέτοια.

«Ζούμε από πολλές απόψεις στην εποχή των τεράτων. Ο δημόσιος χώρος μάς πάει από το φτηνό στο φτηνότερο. Ο κόσμος στην Ελλάδα τείνει να εθιστεί στην ασημαντολογία, στη συναισθηματική διάρροια, σε κουτσαβάκια και σε κλόουν…» **

«Την κρίση εκμεταλλεύονται όλοι αυτοί που κάτω από φυσιολογικές συνθήκες θα ήταν ένα τίποτα και θα έμεναν για πάντα στην σκιά. Οι «μικροί» για να γίνουν μεγάλοι, οι άγνωστοι για να γίνουν αναγνωρίσιμοι, οι ασήμαντοι για να γίνουν σημαντικοί, οι φτωχοί για να γίνουν ξαφνικά πλούσιοι.»

Ο Δημοτικός Σχολιαστής
* Χρήστος Γιανναράς
** Χωμενίδης Χρήστος

Προηγουμενο αρθρο
Το σκίτσο του Αρκά για τη συμφωνία των Πρεσπών που έγινε viral
Επομενο αρθρο
Κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο της Βιβής Κοψιδά-Βρεττού,: Μαρία Πολυδούρη-Μονωδία πικρού Απριλίου

Δεν υπάρχουν σχόλια

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.