HomeΕΛΙΞΗΡΙΑ ΜΝΗΜΗΣΠαυλόσυκα – Άγγελος, σημειώσατε «Δύο»

Παυλόσυκα – Άγγελος, σημειώσατε «Δύο»

Ευτράπελων συνέχεια: Γράφει ο Νίκος Βαγενάς

Είναι γνωστό στους παλαιοτέρους ότι ο Άγγελος Παπανελόπουλος, κατά κόσμον «Παταλέας»(1), ως νέος εσπούδαζε Θεολογία! Ο αείμνηστος Τάκης Μαμαλούκας είχε δημοσιεύσει αρκετά άρθρα αναφερόμενα στους διαφόρους τύπους της «Χώρας». Θα ήταν παράλειψη όμως να μην αναφερθεί και στον… «αναχόρταγο(2) τύπο» που ήτο ταυτόσημος της μαντζαρίας!(3)

Μέλος της φιλολογικής συντροφιάς που εσύχναζε καθ’ εκάστην εσπέραν (μετά την παρέλευση του ωραρίου) στο βιβλιοπωλείο του, ομοίως, αξέχαστου και ευγενέστατου Νίκου Κατωπόδη (Πανοθώμου)(4), επληροφορείτο σχεδόν όλα όσα είχαν σχέση με τον Άγγελο.

Αυτά που ακολουθούν παρακάτω, ενδεχομένως, ο Τάκης Μαμαλούκας να τα έχει δημοσιεύσει, πλην όμως αγνοώ το έντυπο και την χρονολογία. Άλλωστε ήσαν τόσα πολλά τα σπαρταριστά καμώματα του πρωταγωνιστή που, πράγματι, θα επιτελείτο άθλος σε όποιον επιχειρούσε να τα καταγράψει. Πάντως, αρκετά χρόνια αργότερα, ως συνταξιούχος, ο Νίκος Πανοθώμος ευρισκόμενος μέσα στο εμπορορραφείο του Βαλβίδα (μεταξύ δυο άλλων φίλων και εμού) αφηγήθη δυο περιστατικά με τον Άγγελο με θέμα τα… σύκα!

Σπουδαστής, λοιπόν, της Θεολογίας ο Άγγελος και διανύων το τελευταίο έτος φοιτήσεως και δη κατά την περίοδο των εξετάσεων, έλαβε τηλεγράφημα από την… Οργάνωση της τοπικής «μουλαρίας». Πού τηλέφωνα τότε! Το γράμμα θάκανε οχτακόσα χρόνια να πάει! Τηλεγράφημα, λοιπόν. Περιληπτικότατον πλην όμως περιεκτικότατον, υποσχόμενον γευστικάς απολαύσεις. Μόνον τέσσερις λέξεις: «Έλθετε τάχιστα. Βρακατσάνοι γουρμάσανε(5)»!

Για όσους εγνώρισαν τον Άγγελο σίγουρα θα αντιληφθούν το μέγεθος του διλήμματός του. Ή θα εγκατέλειπε τις σπουδές του χάριν των βρακατσάνων ή αντίο βρακατσάνοι! Και ποιος θα άντεχε να περιμένει ως του χρόνου; Δεν χρειάζεται και μεγάλη φιλοσοφία, που λέμε, ως προς το ποια θα ήτο η επιλογή του. Μα και βέβαια οι βρακατσάνοι! Έτσι, παρά την ανεπαρκή και χρονοβόρα επικοινωνία-συγκοινωνία του νησιού, η οποία εγένετο ακτοπλοϊκώς, ο Άγγελος κατέφθασε στον γενέθλιο τόπο, όσο το δυνατόν τάχιστα.

Την άλλη ημέρα οι φίλοι του – τέτοιους φίλουυς νάχες δεν ήθελες τίποτ’ άλλο – τον ωδήγησαν σ’ ένα περιβόλι που είχε μέσα δυο-τρεις βρακατσανιές. Είχαν φροντίσει όμως προηγουμένως να συνεννοηθούν με τον ιδιοκτήτη πληρώνοντάς του, μάλιστα, προκαταβολικά τους βρακατσάνους. Για να τον εξυψώσουν ως τιμώμενο πρόσωπο, του είπαν να διαλέξει όποια βρακατσανιά ήθελε και να την… διαχειρισθεί μόνος του, ενώ αυτοί θα «σκαρφάλωναν» σε άλλο δένδρο.

Νέος, τότε, πιο ευκίνητος και πιο αναχόρταγος, δεν άργησε να βρεθεί, σχεδόν, στην κορυφή της βρακατσανιάς. Οι φίλοι του κάθε τόσο έβγαζαν μουγκρητά απολύτου γευστικής ικανοποιήσεως, φροντίζοντας ωστόσο να κατεβαίνουν σιγά-σιγά από το δικό τους δένδρο και αθόρυβα να δέσουν τον σκύλλο του περιβολιού στον κορμό που ήταν ανεβασμένος ο Άγγελος. Γνωρίζοντας τους ο σκύλλος δεν έβγαλε ούτε γρύλλισμα ούτε έκανε κάποια επιθετική κίνηση, ώστε να αντιληφθεί ο Άγγελος τα τεκταινόμενα.

1.Αγγελος

Περιττόν να περιγραφεί η σκηνή με τον σκύλλο να αλυχτά και να φέρνει βόλτα τον κορμό του δένδρου δείχνοντας τα δόντια του και τον Άγγελο τρομοκρατημένο να μην τολμά ούτε να… «σαλτήσει» και να το βάλει στ πόδια. Έμεινε σκαλωμένος στο δένδρο, έως ότου έφθασε ο ιδιοκτήτης (ο οποίος δασκαλεμένος από τους άλλους) ετρομοκράτησε, με απειλές, περισσότερο τον ήδη πανικόβλητο… κλέπτοντα οπώρας!

Ύστερα από αυτό το συμβάν ο Άγγελος, ως φυσικό επόμενο, έχασε τις εξετάσεις και δεν εμφανίστηκε ξανά προς συνέχιση των σπουδών. Ωστόσο ο Άγγελος απέκτησε καλές γνωριμίες, όπου και δια μέσου αυτών, προσελήφθη ως Δημόσιος υπάλληλος σε κάποιο παράρτημα της Προνοίας (αν θυμάμαι καλά την αφήγηση του Νίκου Πανοθώμου) στην Ιθάκη, το καθ’ ημάς Θειάκι. Δεν μακροημέρευσε, επειδή σε κάποιον τυπικό υπηρεσιακό έλεγχο μέσα στα συρτάρια του γραφείου, τα συνήθη γραφειοκρατικά αντικείμενα και έγγραφα είχαν παραγκωνισθεί και την θέση των κατέλαβαν ψωμιά, τυριά, ελιές και κάνα-δυο… ρέγγοι! Έκτοτε παρέμεινε στη «Χ΄ρα» παραδίδοντας μαθήματα Ελληνικών στα παιδιά του Γυμνασίου (ήτο άριστος γνώστης των Ελληνικών) και κάθε Κυριακή ή στις «βαρειές» γιορτές, βοηθούσε τους ιεροψάλτες κρατώντας το «ίσο» αν και μερικές φορές συνελαμβάνετο «άδων και ψάλλων». Βέβαια, είχε και κάποιες μικρές αποδράσεις «πέριξ της νήσου» οι οποίες ήσαν συνυφασμένες με το φαγητό. Πάντα!

(1) Παταλέας ή Παταλός = Στη Λευκάδα με αυτόν τον χαρακτηρισμό κοσμείται ο χαρακτήρας ενός ατόμου που θεωρείται άπλερος, ανίκανος να κάνει κάτι τι. Δεν πρέπει όμως να συγχέεται με την ομόριζη λέξι «παταλό ή παταλά» επειδή δι’ αυτής εκφράζονται τα διάφορα ασύνδετα ή ανερμάτιστα καμώματα.
(2) Αναχόρταγος / Αναχορταγιά = Αυτός που δεν χορταίνει με τίποτα. Φαινομενικά έχει την ίδια σημασία με την λέξι «αχόρταγος», αλλά εδώ στο τοπικό ιδίωμα εκφράζει τον υπερθετικό βαθμό του αχόρταγου. Γνωσή η φράσι: «Μπά! Κακή αναχορταγιά!»
(3) Μαντζαρία = Το φαγητό από την ιταλική λέξι mangiare = τρώγω. Στο γλωσσικό μας ιδίωμα, δεν εκφράζει απλώς το φαγητό αλλά το εκλεκτό γεύμα. Έλεγαν οι παλαιότεροι: «Α! σήμερα έχομε μαντζαρία!»
(4) Η γηραιά συντροφιά που συγκεντρώνετο το βράδυ στο βιβλιοπωλείο, αυτοχαρακτηρίσθη ως Ν(ο)ίκος Ευγηρίας.
(5) Βρακατσάνοι = Τα πρώϊμα σύκα τα οποία ωριμάζουν τον Ιούνιο εν σχέσει με τα άλλα που ωριμάζουν τον Αύγουστο. Τα ώριμα σύκα απεκαλούντο ως «γούρμα» ή «μαραγκάδια» ενώ τα άγουρα ως «πρίσκοι».

Το σκίτσο έγινε ειδικά για το άρθρο από την κ. Ιωάννα Φέτση.

Προηγουμενο αρθρο
Περιδιάβαση του διαύλου της Λευκάδας από νότο προς βορρά
Επομενο αρθρο
Έκθεση φωτογραφίας στην φωτογραφική λέσχη της ARTηρίας

Δεν υπάρχουν σχόλια

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.