Πληγώθηκε ανεπανόρθωτα η πόλη της Λευκάδας

Πρέπει να θρηνεί όλη η πόλη της Λευκάδας σήμερα. Τα κτίρια που καταστράφηκαν: ο «Απόλλωνας», του Τσιρίμπαση, του Κονιδάρη, του Φραγκούλη, του Σβορώνου, του Λιβιτσάνου, του Αραβανή και σε όσα μας διαφεύγει το όνομα του ιδιοκτήτη, στέγαζαν οικογένειες, υπάρχοντα, ζωές και αναμνήσεις.

Αυτά τα κτίρια όμως είναι ένα κομμάτι από την ιστορία της πόλης και του νησιού μας. Η ζωή τους ξεπερνά τον ένα αιώνα. Οι χαρακιές του χρόνου πάνω στις πέτρες που τα στηρίζουν, είναι ίχνη από τη ζωή αυτής της πόλης. Χτίστηκαν όλα με ξεχωριστό αντισεισμικό τρόπο, με μια ξεχωριστή αρχιτεκτονική. Αρχιτεκτονική της επιβίωσης την ονομάζω και ας με συμπαθάνε οι ειδικοί.

Το φορτίο που έφεραν αποτελείται από μικρές ψηφίδες που συνθέτουν τη συνέχεια της πόλης μας στο χρόνο. Κι εμείς δεν κάναμε τίποτα να τα προστατέψουμε ώστε να αποτελέσουν ρίζες για τα παιδιά μας και τα παιδιά τους.

Αυτά τα κτίρια που σήμερα καταστράφηκαν από τη φωτιά μέσα σε λίγη ώρα, τα έχω φωτογραφίσει, τα έχω καμαρώσει, τα έχω αφουγκραστεί πολλές φορές, κάθε φορά που περιδιάβαινα την παλιά πόλη. Από τώρα και πέρα στη θέση τους θα συναντάμε φαντάσματα.

Σήμερα το πρωί στον κήπο της βιβλιοθήκης και ενώ δίπλα μας μαινόταν η φωτιά, για λίγο και φευγαλέα, είδα το βλέμμα της Προϊσταμένης Μαρίας Ρούσου. Εκείνη τη στιγμή είχε στις πλάτες της ένα ολόκληρο θησαυρό, το κτίριο της Βιβλιοθήκης. Κι είδα τα μάτια μιας γενναίας γυναίκας, βουρκωμένα.

Ένα τραγικό και συγκλονιστικό γεγονός έγινε σήμερα στην πόλη μας. Ας μας κάνει πιο σοφούς. Το ιστορικό κέντρο της πόλης χρειάζεται προστασία, πρώτα από μας τους ίδιους. Σήμερα ξεσπιτώθηκαν άνθρωποι, χάθηκαν περιουσίες και υπάρχοντα, αλλά λαβώθηκε ανεπανόρθωτα και η ψυχή της πόλης μας.

Ακολουθούν απογευματινές φωτογραφίες από τον τόπο της φωτιάς.