Σήμερα απεργώ…
Απεργία – Tης Νόνης Σταματέλου
Σήμερα απεργώ για τα χαμένα μου όνειρα
Για τους σκυφτούς, φοβισμένους συναδέλφους.
Για τη χαμένη μου πατρίδα,
Για τα παιδιά που ακόμα ονειρεύονται…
Μα τίποτα δεν κάνω για το μετανάστη με το ζεστό βλέμμα.
Πέμπτη μέρα απεργίας πείνας
στα παγωμένα σκαλιά της Νομαρχίας.
Μακρινή πατρίδα η Σενεγάλη
δακρύζει μες’ τα γιορτινά λαμπιόνια.
Μες στο νέγρικο βλέμμα γεννιέται φέτος ο Χριστός
Μέσα σ’ αυτό σταυρώνεται.
Κι’ εγώ,
Απεργός της σιγουριάς
ρουφάω ασύστολα τη σούπα μου.
Για τους σκυφτούς, φοβισμένους συναδέλφους.
Για τη χαμένη μου πατρίδα,
Για τα παιδιά που ακόμα ονειρεύονται…
Μα τίποτα δεν κάνω για το μετανάστη με το ζεστό βλέμμα.
Πέμπτη μέρα απεργίας πείνας
στα παγωμένα σκαλιά της Νομαρχίας.
Μακρινή πατρίδα η Σενεγάλη
δακρύζει μες’ τα γιορτινά λαμπιόνια.
Μες στο νέγρικο βλέμμα γεννιέται φέτος ο Χριστός
Μέσα σ’ αυτό σταυρώνεται.
Κι’ εγώ,
Απεργός της σιγουριάς
ρουφάω ασύστολα τη σούπα μου.
Ρίξε κι’ άλλα ξύλα στο τζάκι.
Προβλέπεται βαρύς αυτός ο Χειμώνας…
Το ποίημα περιλαμβάνεται στην ποιητική συλλογή της Νόνης Σταματέλου «Σε πύρινη τροχιά»
Η εικόνα, είναι έργο του ζωγράφου, εικονογράφου και συγγραφέα, Γιάννη Στεφανίδη
Δεν υπάρχουν σχόλια