Σπάθες -Gladiolus italicus (μια πανέμορφη Ίριδα) της Λευκαδας

Ή αλλιώς ο Γλαδίολος ο ιταλικός ή Γλαδιόλα.

Αυτό το όμορφο αγριολούλουδο της Λευκάδας το θαυμάζω από μικρό κοριτσάκι. Το συναντάς πολύ εύκολα αυτή την εποχή στην ορεινή Λευκάδα. Τώρα που το ξανασκέφτομαι, αυτό που με εντυπωσίαζε από πάντα ήταν «στητό του παράστημα», το ευθυτενές που παρουσιάζουν τα άνθη του.

Σπάθες έμαθα να τα λέω. Παρότι το έχω φωτογραφίσει και παρουσιάσει από αυτή την ιστοσελίδα παλιότερα, δεν είχα καταφέρει να εντοπίσω την επιστημονική του ονομασία. Στον Αλέξανδρο τα λένε σπαθούκλια. Πρόκειται λοιπόν για μια πανέμορφη αυτοφυή άγρια γλαδιόλα.

Αυτή η πανέμορφη ίριδα είναι ένα πολυετές (μονοκοτυλήδονο) βολβώδες φυτό της νότιας Ευρώπης αρκετά διαδεδομένο σε όλη την Ελλάδα.
Ανθίζει αργά την άνοιξη και θα τη βρούμε σε ακαλλιέργητα και καλλιεργημένα χωράφια, ελαιώνες, λιβάδια κ.λ.π.
Τα άνθη τα κάνει σε ταξιανθία και βγαίνουν όλα από τη μια πλευρά.
Της αρέσει το φως και το ύψος της μπορεί να φτάσει το ένα μέτρο.
Δεν είναι απειλούμενο είδος φυτού.
Ονόματα έχει πολλά και τα περισσότερα προέρχονται από το σχήμα των φύλλων της: Σπαθόχορτο, σπαθάκι, sword-lily (το κοινό αγγλικό όνομα). Ακόμη το λένε και αγριοκόκκορο, τσαλαπετεινό, πετειναράκι επειδή το σχήμα του άνθους μοιάζει με το λοφίο από το εν λόγω πουλί.
Άλλωστε και το όνομα γλαδίολος προέρχεται από τη λατινική λέξη Gladius που σημαίνει ξίφος (σπαθί).