Στους καταρράκτες της Ακόνης
Ένας υπέροχος τόπος με πολυποίκιλη χλωρίδα, που το μεγαλύτερο μέρος του καταλαμβάνει δασική βλάστηση, ως αποτέλεσμα μιας σειράς παραγόντων, όπως της ύπαρξης άφθονων νερών, των ιδιαίτερων εδαφικών συνθηκών καθώς του ιδανικού κλίματος, συντέλεσαν στην δημιουργία αυτής της μαγευτικής περιοχής, με τα τεράστια αιωνόβια δέντρα, τους διάσπαρτους ελαιώνες, την μεγάλη ποικιλία θάμνων και αναρριχόμενων φυτών, τα άφθονα τρεχούμενα νερά και χωμάτινα δρομάκια, να συνθέτουν το μαγευτικό τοπίο στην ευρύτερη περιοχή της Ακόνης.
Στο κέντρο του νησιού της Λευκάδας, σε ημιορεινή δασώδη περιοχή που εκτείνεται στα όρια των πρώην Δήμων Σφακιωτών, Καρυάς και Ελλομένου, μακριά από τους οικισμούς, βρίσκεται ίσως η λιγότερο δημοφιλής περιοχή του νομού.
Η κατάφυτη Ακόνη αποτελεί τον ιδανικότερο προορισμό για τους φυσιολάτρες μιας που φιλοξενεί εκτός από ποικίλα είδη βλάστησης και διάφορα είδη πτηνών που έχουν βρει εκεί ένα ιδανικό για το είδος τους περιβάλλον.
Στην περιοχή συγκεντρώνονται μεγάλες ποσότητες νερού με αποτέλεσμα να δημιουργούνται σε αρκετά σημεία καταρράκτες, δύο μεγάλοι αλλά και αρκετοί μικρότεροι.
Κάποτε ήταν το ζωτικότερο σημείο της ορεινής Λευκάδας, εκεί χτυπούσε ο παλμός της αγροτικής ζωής, εξαιτίας των ελαιώνων που εκτείνονται σε τεράστιες εκτάσεις, συγκέντρωνε δεκάδες οικογένειες, ιδίως κατά τη χειμερινή περίοδο, οπότε και γινόταν το μάζεμα της ελιάς. Πολλές από τις οικογένειες αυτές αναγκάζονταν να διαμένουν για μέρες ολόκληρες εκεί, στις πρόχειρες καλύβες που κατασκεύαζαν για το σκοπό αυτό.
Σήμερα η Ακόνη ακολουθεί τους δικούς της ρυθμούς, σαν του τρεχούμενου νερού που ακούγεται από όπου και να σταθείς, δημιουργώντας έναν συναρπαστικό αντίλαλο.
Για το τέλος θα μας επιτρέψετε να καταθέσουμε μερικές σκέψεις. Τους προβληματισμούς που μας γεννήθηκαν φεύγοντας χθες από την Ακόνη.
Η αλήθεια είναι σκληρή.
Δυστυχώς αυτός ο μαγευτικός τόπος είναι εγκαταλελειμμένος στη μοίρα του.
Δυστυχώς ουδέποτε καθαρίστηκε από τη βλάστηση που πλέον έχει καλύψει τα πάντα.
Δυστυχώς ουδέποτε έγινε κάποιο έργο βελτίωσης – συντήρησης στο άθλιο οδικό δίκτυο.
Δυστυχώς ουδέποτε τοποθετήθηκε ούτε μια πινακίδα σήμανσης και πληροφόρησης, με αποτέλεσμα ο επισκέπτης που δεν γνωρίζει την περιοχή να κινδυνεύει να χαθεί στα αμέτρητα δρομάκια που οδηγούν σε αδιέξοδα.
Δυστυχώς ουδέποτε κανένας φορέας δεν φρόντισε να αξιοποιήσει αυτό το μοναδικής ομορφιάς φυσικό αξιοθέατο, που σε οποιοδήποτε άλλο μέρος θα ήταν πόλος έλξης επισκεπτών και ντόπιων.
Δυστυχώς όλα τα παραπάνω συντέλεσαν στο γεγονός πολλοί, απολύτως δικαιολογημένα, να αγνοούν την ύπαρξη των καταρρακτών στην Ακόνη.
Παλαιότερα οι καταρράκτες της Ακόνης διαφημίζονταν σε τουριστικούς οδηγούς του νησιού μας, ως προτεινόμενος προορισμός, με μοναδική πληροφορία, μία (1) κάκιστης ποιότητας φωτογραφία. Χωρίς πληροφορίες για την διαδρομή, χωρίς πληροφοριακές πινακίδες πουθενά σε κανένα σημείο του οδικού δικτύου, χωρίς τον απαραίτητο εποχικό καθαρισμό της περιοχής πέριξ των καταρρακτών και γενικότερα χωρίς απολύτως καμία ενέργεια που θα προήγαγε την αξιοποίηση της περιοχής.
Δυστυχώς στην ευρύτερη περιοχή της Ακόνης και συγκεκριμένα στους καταρράκτες ΠΟΤΕ δεν έγινε ΤΙΠΟΤΑ. Και αυτό το μαρτυρούν τα μάτια του καθενός που θα βρεθεί εκεί. Το πως θα βρεθεί εκεί είναι βέβαια ένα μεγάλο ερώτημα, γιατί στους καταρράκτες για να πας πρέπει να σε καθοδηγήσει κάποιος που γνωρίζει την περιοχή.
Και τη σκέψη μας σφραγίζει ένα ερώτημα που πλανάται καιρό: Θα βρεθεί άραγε ποτέ στα χρονικά άνθρωπος με ¨δύναμη¨ στα χέρια που να αγαπά στα αλήθεια τον τόπο του και να τον φροντίσει με αγάπη, όπως αγαπάει και φροντίζει το σπίτι του….!
The Author All posts
2 Σχόλια
Πρίκειται για περιοχή απείρου κάλλους, που αν την είχε κάποιο νησί του Αιγαίου π.χ όχι μόνο θα την είχε αναδείξει, αλλά θα ήταν σημείο αναφοράς για αυτό το νησί. Γνωρίζω την περιοχή σπιθαμή προς σπιθαμή γιατί δίπλα στην βρύση της Ακόνης μεγάλωσα, έχουμε κτήματα εκεί δίπλα. Ανήκει στην Καρυά τυπικά, όμως εκεί γύρω τα κτήματα είναι σχεδόν όλα Σφακισάνικα. Είχα μιλησει στον αείμνηστο Λεωνίδα τέως πάρεδρο Καρυάς για να αξιοποιήσουμε επισκέψιμα τη βρύση και τους καταρράχτες, όμως δεν πρόλαβε… Πέρυσι είχαμε συνενοηθεί με τον κ. Μανωλίτση τον τέως πρόεδρο του Ε. Σ Νικιάνας να πάμε εθελοντείς και να καθαρίσουμε τα βάτα ώστε να είναι επισκέψιμη η βρύση, αλλά δεν τελεσφόρησε. Ελπίζω τώρα με το άρθρο του Α. Λ, να ευσθητοποιηθεί κάποια αρχή, ή έστω να ξαναζωντανέψει ο εθελοντικός καθαρισμός για να είναι επισκέψιμη η βρύση, η οποία σημειωτέον τρέχει ολοχρονίς και είναι ίσως η μεγαλύτερη βρύση του νησιού σε ποσότητες νερού. Προσωπικά ευρισκόμενος στο διπλανό μου λιοστάσι έχω δει Ολλανδούς τουρίστες να προσπαθούν να προσεγγίσουν την βρύση, αλλά εις μάτην, απ’ τα πολλά βάτα…
Κάποια πράγματα όχι μόνο για την Ακόνη αλλά και στην ευρύτερη ορεινή Λευκάδα θα μπορούσαν να ξεκινήσουν από το ΚΠΕ Σφακιωτών (πέρυσι έκανα σχετική εισήγηση, σε σεμινάριο του,περί ανάπτυξης της ορεινής Λευκάδας με δίκτυο μονοπατιών και εναλλακτικού τουρισμού) καθώς και από τους επαγγελματίες του τουρισμού στα πλαίσια ανάπτυξης του εναλλακτικού τουρισμού π.χ η Άνδρος έχει αναπτύξει δίκτυο μονοπατιών από τους ίδιους τους επαγγελματίες. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι πέρα από το κλασσικό των 4 S υπάρχουν και τόσα άλλα σε αυτό τον τόπο που μπορεί να “πουλήσει”.