Συγκυρίες…

ΣΥΓΚΥΡΙΕΣ

Aν κάποτε βρεις μπροστά σου ένα συνοδοιπόρο
μη θεωρείς το καλημέρα δεδομένο
Με την καρδιά σου πες του το
γιατί ποιος ξέρει αν θα σου ξαναδοθεί ευκαιρία
να το εκφράσεις ή αν εκείνος
μπροστά σου θα ξαναβρεθεί…

Αν πάλι θες σε κάποιον κάτι να εξομολογηθείς
μην το αφήσεις μέσα σου κλεισμένο
γιατί η ζωή μπορεί να μη σου ξαναδώσει
άλλο χρόνο ν’ ανοίξεις της ψυχής σου
τις καγκελόφραχτες πόρτες.

Αν τέλος θεωρείς πως κοσμοκράτορας παντοτινός
θα είσαι, αναθεώρησε την άποψή σου
και ζήσε την κάθε σου στιγμή
σα να ‘ναι η τελευταία, μια και κάποτε υπάρχει
ένα τέλος στην πεπερασμένη πορεία
που έχει προκαθοριστεί για όλους.

MONO MIA ΣΤΙΓΜΗ

Είναι στο σπίτι, στέκεται και καρφώνει το βλέμμα

Νηνεμία, ανησυχητική σιωπή, κανένας ήχος
μηδενικό ίχνος ζωής, ούτε τα περιστέρια της στέγης.
Άχαροι όγκοι τσιμέντου, παράθυρα ερμητικά κλειστά
μουντή υδάτινη λεκάνη, γκρίζες κορυφογραμμές.
Στο αχανές πορτοκαλί τοπίο βουτάει o Ήλιος,
για να ξανάρθει με το φως της επόμενης μέρας.

Είναι μόνο μια στιγμή απ’ την περίεργη ζωή του.

KATEΡΙΝΑ ΛΙΒΙΤΣΑΝΟΥ – ΝΤΑΝΟΥ

Mε την ευχή «καλό Φθινόπωρο» σε όλους.