Σ’ αυτή τη γειτονιά…

Σ’ αυτή τη γειτονιά, τόσα χρόνια, τα καθημερινά μου βήματα πατούν στον ίδιο δρόμο, στα ίδια σημεία. Σπιθαμή, σπιθαμή. Πότε ανάλαφρα και χαρούμενα, πότε βαριά και στεναχωρημένα.

Κάθε μέρα! Η ίδια διαδρομή, άλλοτε αγκαλιασμένη με το φώς του ήλιου και άλλοτε γοητευτικά ντυμένη με το γκρι της συννεφιάς.

Τα ίδια πρόσωπα, τα ίδια χαμόγελα σαν βάλσαμο της ψυχής στην κάθε καινούργια ημέρα.

Ρουτίνα θα έλεγε κάποιος. Κι όμως η ρουτίνα κρύβει απέραντη ομορφιά, καλοσύνη και αγάπη και ας μην το καταλαβαίνουμε.
Η ψυχή μας το εισπράττει και το θυμάται.

Πόσα χαμόγελα!

Η καλοσυνάτη κυρία Βασιλική της Παράδοσης.

Τα κορίτσια του Κολυβά.

Ευγενικές και όμορφες πριγκίπισσες.

Αμαρυλλίς.

Ο μυστικός κήπος της κυρίας Θάλειας.
“Τα λουλούδια είναι η ζωή μου”, μου έχει πει, προσφέροντας μου απλόχερα ένα ευλογημένο δώρο, μία ανάσα ζωής, στο πέρασμα μου από εκεί.

Ένα ταξίδι στον δικό μου μυστικό κήπο.

Ο κόσμος του Βλάχου.
Τέταρτη γενιά.
Οι άγγελοι μου!
Δεν έχουν φτερά, έχουν όμως μία μεγάλη αγκαλιά.

Οι γλυκιές κυρίες του Καββαδά.

Υπέροχες κυρίες

Η αξιαγάπητη Ρούλα.

Πάντα πανέμορφη και ευγενική.

Και φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει ο Νίκος.

Το καλό και ευγενικό παιδί.

Νεφέλη Μελίνα