HomeΕΛΙΞΗΡΙΑ ΜΝΗΜΗΣΤα Κεντήματα στην Λευκαδίτικη λαϊκή Φορεσιά

Τα Κεντήματα στην Λευκαδίτικη λαϊκή Φορεσιά

«Στα Επτάνησα, όπου ιδιαίτερα εντυπωσιακά έργα ήταν οι δαντέλες και τα λευκά κεντήματα, υπήρχαν οπωσδήποτε δυτικές επιδράσεις, αλλά τα γενικά χαρακτηριστικά των κεντημάτων εναρμονίζονταν με τις παμπάλαιες ρίζες της ελληνικής λαϊκής τέχνης.

Από τα πιο γνωστά κεντήματα οι μπόλιες. «Από τα ωραιότερα λευκά κεντήματα της ελληνικής λαϊκής τέχνης», σημειώνει η Πόπη Ζώρα, είναι οι μπόλιες και τα πουκάμισα της λευκαδίτικης γυναικείας φορεσιάς. Η λευκαδίτικη μπόλια είναι ένα μεγάλο τετράγωνο αραχνοϋφαντο μεταξωτό μαντήλι, που το ύφαιναν και το κεντούσαν με απαράμιλλη λεπτότητα οι Λευκαδίτισσες για να το φορέσουν μόνο τρείς φορές σε ολόκληρη τη ζωή τους. Την ημέρα του γάμου τους, την επόμενη Κυριακή, που η νύφη πήγαινε να επισκεφθεί τους γονείς της, και την μεθεπόμενη, όταν οι γονείς ανταπέδιδαν την επίσκεψη στη νύφη» ( Ζώρα Π., «Δαντέλλα και λευκά κεντήματα», 1969γ’, περ Παρνασσός Ιούλ- Σεπτ.)

«Το κεντημένο μέρος του πουκάμισου λέγεται τραχηλιά ή ξεχειλιά. Οι τραχηλιές, καμωμένες σχεδόν πάντα από λινό ύφασμα σχηματίζονταν με τρείς τρόπους:
• Ή κεντούσαν πάνω στο ίδιο ύφασμα του πουκαμίσου
• Ή έραβαν στο στήθος τετραγωνικά, άλλο ύφασμα πολύ λεπτό, αφαιρώντας το πρώτο, κι έκαναν σ΄αυτό το κέντημα
• Ή, το πιο συνηθισμένο, κεντούσαν σε ξεχωριστό λεπτοϋφαντο πανί και κατόπιν το κολλούσαν πάνω στο χοντρότερο βασικό ύφασμα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι τα πουκάμισα τα κεντούσαν πρώτα και ύστερα τα έκοβαν σχιστά και κυκλικά γύρω από το λαιμό. […] Με ψιλή βελονιά σε λεπτότατες αέρινες γραμμές, σχηματίζονταν φύλλα με μίσχους, ανθάκια, καρποί, φουντωσιές και φωλιασμένα πουλιά και δαιδαλώδεις προεκτάσεις με επίμονη προσήλωση στην καμπύλη γραμμή.[…] Κεντήματα, εκτός από την τραχηλιά, έκαναν και στα μανίκια των πουκαμίσων […] ποτέ , όμως, στον ποδόγυρο όπως συνηθιζόταν στις πιο πολλές επαρχίες του ελληνικού χώρου.

Τα περισσότερα κεντήματα γίνονταν με άσπρη κλωστή και τα ‘ λέγαν «ασπροκέντια». Καλύτερα όμως θεωρούνταν εκείνα που κεντούσαν με χρυσοκλωστή ή και ασημοκλωστή. […]Τα πολύ προσεγμένα στο κέντημα πουκάμισα τα’ λεγαν γραφτά και εννοούσαν πολύ όμορφα, ζωγραφιστά.[…] ονόμαζαν συνήθως όσα γίνονταν με χρυσοκλωστή, ασημοκλωστή και μετάξι αλλά και κάποια ασπροκέντια…

Τα πιο όμορφα πουκάμισα ήταν του γάμου. Συνήθως τα χάριζε η μάνα του γαμπρού στη νύφη το βράδυ του γάμου για να στολίσει τις πιο απόκρυφες χαρές του ζευγαριού στον νυφικό κοιτώνα. Τη Δευτέρα το πρωί το επιδείκνυαν θριαμβευτικά [….] οι συμπέθεροι τραγουδούσαν χορεύοντας και έλεγαν:

Πήραν την Πόλη πήραν την
Κι αν δεν πιστεύεις, τηρα την»

Πηγή

Προηγουμενο αρθρο
Αναστέλλουν τις εκπαιδευτικές δραστηριότητες τους τα σωματεία...
Επομενο αρθρο
Ο ΠΟΥ χαρακτήρισε τον κορωνοϊό πανδημία: 118.000 κρούσματα σε 114 χώρες -4.291 νεκροί

Δεν υπάρχουν σχόλια

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.