Την παραλια «Καβαλικευτα» θα την αγαπησεις, θα την λατρεψεις, θα θελεις να την επισκεφτεις ξανα

Τα τελευταία χρόνια, κάθε σχεδόν καλοκαίρι περνάω από Λευκάδα! Είτε για κάνα διήμερο, είτε αυθημερόν, ο δρόμος μου με φέρνει στο πανέμορφο και καταπράσινο νησί του Ιονίου! Αγαπημένος λοιπόν προορισμός η Λευκάδα, όχι μόνο για μένα άλλα και για όλους τους τουρίστες που έχουν πολλούς λόγους να την επισκεφτούν. Ο υπέροχες παραλίες της και τα απίστευτα γαλανά νερά της είναι κάποιοι από αυτούς τους λόγους. Παραλίες όπως το «Πόρτο Κατσίκι» και οι «Εγκρεμνοί», φιγουράρουν τακτικά σε λίστες με τις καλύτερες παραλίες, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στον κόσμο. Ωστόσο υπάρχουν τόσες άλλες παραλίες, των οποίων η ομορφιά και η θάλασσα ανταγωνίζεται τις περισσότερο γνωστές και πραγματικά κάθε φορά που επισκέπτομαι το νησί, γνωρίζω και μια καινούργια! Να, όπως για παράδειγμα την παραλία Καβαλικευτά…

Ομολογώ πως δεν την γνώριζα, άλλωστε δεν διαφημίζεται πολύ, τουλάχιστον όχι τόσο όσο οι άλλες διάσημες παραλίες του νησιού. Φέτος λοιπόν που ξαναπήγα ο καλός φίλος μου Σ.Κ. μου είπε: «Να πάτε στο Καλαμίτσι, η παραλία εκεί είναι από τις ομορφότερες» Ε κάτι θα ξέρει αυτός σκέφτηκα, είναι και Λευκαδίτης, όποτε και έτσι έκανα. Το Καλαμίτσι είναι ένα χωριό στα δυτικά της Λευκάδας, σε μικρή απόσταση από τον Άγιο Νικήτα. Για να φτάσετε σε αυτό, δεν έχετε παρά να ακολουθήσετε το δρόμο από Άγιο Νικήτα προς την παραλία «Κάθισμα». Χωρίς να στρίψετε δεξιά προς το «Κάθισμα», συνεχίστε ευθεία, ακολουθώντας τον περιφερειακό δρόμο που φτάνει μέχρι τη Βασιλική. Όταν μπείτε στο χωριό, απλά ακολουθήστε τη ταμπέλα που σας οδηγεί στην παραλία «Καβαλικευτά».

Μια παροιμία λέει, ότι ότι κάθε τι που αξίζει επιτυγχάνεται δύσκολα! Δεν θέλω να σας αποθαρρύνω, γιατί πραγματικά η παραλία αξίζει όσο τίποτα άλλο, αλλά να ξέρετε ότι η πρόσβαση είναι δύσκολη. Η ερημική παραλία είναι δυσπρόσιτη και πραγματικά η διαδρομή από το χωρίο Καλαμίτσι, θα σας ζορίσει. Ο δρόμος είναι άσφαλτος, αλλά πολύ στενός! Μου θύμισε το δρόμο για την παραλία «Σαρακήνικο» στην Πάργα, μόνο που εδώ ήταν χειρότερος. Υπάρχουν κάποια σημεία με λακούβες, υπάρχουν σημεία που απλά 2 αυτοκίνητα δεν χωράνε να περάσουν πλάι πλάι. Η διαδρομή είναι κατηφορική, κάτι που δημιουργεί ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα, όταν το ένα αυτοκίνητο κατεβαίνει και το άλλο ανεβαίνει. Μετά ωστόσο από πολλές στροφές, ανάμεσα σε ένα πανέμορφο, καταπράσινο φυσικό περιβάλλον γεμάτο ελαιόδεντρα, θα φτάσετε στην παραλία!

Είχα πολύ καιρό να δω μια παραλία που να με συνεπάρει τόσο πολύ, όσο τα «Καβαλικευτά». Μια τόσο όμορφη παραλία, που να με καλεί να ξαπλώσω στην ακτή και να κολυμπήσω στα νερά της. Τα λόγια είναι πραγματικά λίγα για να περιγράψουν τέτοια ομορφιά. Γιγαντιαία βράχια, αποτέλεσμα προφανώς κάποιας πολύ παλιάς κατολίσθησης, ξεκινούσαν από την ακτή και έφταναν μέχρι και μέσα στη θάλασσα. Η παραλία γεμάτη μικρότερα βράχια, βότσαλα και άμμο, ίσα που ξεχώρισε μέσα σε αυτό το σκληρό πετρώδες τοπίο. Τα νερά, αυτά τα απίστευτα νερά σε όλες τις αποχρώσεις του μπλε, μου θύμισαν τη θάλασσα στους Εγκρεμνούς. Είχαν αυτό το έντονο, εξωπραγματικό γαλανό χρώμα που εντυπωσιάζει, που μαγεύει.

Ξάπλωσα σε μια ξαπλώστρα και αμέσως χαλάρωσα! Σε αυτή την ερημική, σχεδόν κρυφή παραλία, βρήκα ένα κομμάτι του παραδείσου που μέχρι τότε αγνοούσα. Ξέχασα στη στιγμή την ταλαιπωρία της κατάβασης, το άγχος της ανάβασης του γυρισμού, άφησα πίσω έγνοιες και σκέψεις και αφέθηκα ήρεμος, να ακούω τους ήχους των κυμάτων. Μπροστά μου, ανάμεσα σε 2 πελώριους βράχους, μέσα από ένα μεγάλο άνοιγμα φαινόταν η θάλασσα. Σηκώθηκα και πήγα για μια βουτιά. Το νερό κρύο, όπως ακριβώς το περίμενα, τόσο για τον Ιούνιο, όσο και για την ευρύτερη περιοχή. Το μπάνιο ωστόσο, από την στιγμή που έμπαινες μέσα, ήταν απόλαυση. Λόγω κύματος τα άλλοτε διαυγή νερά ήταν τώρα θολά και δεν φαινόταν ο βυθός. Κάποιοι τολμηροί είχαν ανέβει ψηλά σε έναν από τους βράχους και κάνανε βουτιές. Εγώ μη μπορώντας να δω τον βυθό δίστασα και δεν το τόλμησα.

Γενικά μην περιμένετε πολύ κόσμο! Δεν είναι μια από τις παραλίες που μαζεύουν χιλιάδες λουόμενους! Το διαθέσιμο εξάλλου μήκος της ακτής είναι σχετικά μικρό. Από την άλλη, λίγο το ότι δεν είναι ευρέως γνωστή, λίγο ο άσχημος δρόμος για να φτάσεις εκεί, συντελούν και αυτά στο να μαζεύεται μικρός αριθμός παραθεριστών! Ωστόσο υπήρχαν κάποιες οικογένειες, παρά το γεγονός ότι πρόκειται για βαθιά παραλία και αρκετά ζευγάρια. Ο αριθμός των ξαπλώστρων είναι αρκετός για να βρείτε σχετικά εύκολα να καθίσετε, ωστόσο σε περίπτωση που η παραλία είναι γεμάτη, μη φύγετε στενοχωρημένοι!!

Στα αριστερά σας, ανάμεσα σε μικρούς και μεγάλους βράχους, υπάρχει ένα μονοπάτι! Δεν έχετε παρά να το ακολουθήσετε! Σύντομα θα σας οδηγήσει, όχι πολύ μακριά από τα «Καβαλικευτά», στην διπλανή παραλία της «Μεγάλης Πέτρας». Πρόκειται για μια αρκετά μεγαλύτερη σε μήκος παραλία, με λιγότερους εντυπωσιακούς βράχους, έξω από τη θάλασσα, σε σχέση με τα «Καβαλικευτά» Η παραλία έχει τα ίδια πανέμορφα γαλανά νερά και ακτή με άμμο και μικρά βότσαλα! Έχετε στο νου σας ότι δεν είναι οργανωμένη, όποτε καλό είναι να έχετε ομπρέλα μαζί σας. Αν ωστόσο φτάσετε νωρίς θα βρείτε εύκολα σκιά στα παρακείμενα βράχια.

Αυτή είναι η παραλία «Καβαλικευτά». Μια υπέροχη, μυστική παραλία που αξίζει όσο τίποτα άλλο να επισκεφτείτε! Δεν την γνώριζα για να είμαι ειλικρινής, αλλά τώρα που πήγα θέλω να ξαναπάω με την πρώτη ευκαιρία! Σε όσους την ανέφερα και πήγαν, έφυγαν με τις καλύτερες εντυπώσεις! Είναι αληθινά ένα μικρό κομμάτι του παραδείσου και αν και δεν την έβαλα στην παρακάτω λίστα ( Mea Culpa) σίγουρα, αναμφισβήτητα ανήκει στις ομορφότερες παραλίες του Ιονίου.

Πηγή: travels4ever.gr