Τι του λείπει του ψωριάρη; Φούντα με μαργαριτάρι

(Διαβάστε και απολαυστε το παρακάτω κείμενο. Είναι γραμμένο από μια έξυπνη Κεφαλλονίτισσα σε σπιρτόζικο ύφος. Αναφέρεται στο Αργοστόλι, αλλά όπως θα δείτε, τα προβλήματα είναι κοινά.)

Όποιον θέλεις να καταραστείς, να τονε στείλεις στο Αργοστόλι με καύσωνα!

Σκέπτομαι πως όποιον θέλεις να καταραστείς, να τονε στείλεις στο Αργοστόλι, με καύσωνα και υγρασία. Αυτή δεν είναι πόλη, είναι κόλαση. Παρά να φυτέψουν εφτά άγριο μουριές στο Λιθόστρωτο με πεζούλα γύρο-γύρο να ξαποσταίνει ο κόσμος, και στην παραλία επίσης το ίδιο, πήγανε κι εβάλανε κοκοφοίνικες. Που ίσκιος!!

Να πεθάνεις από τη ζέστη… Ίσα, ίσα, να χέζουνε οι σπουργίτες από ψηλά. Το όνειρο κάθε βλαχομπαρόκ δημάρχου οι φοίνικες και τα δήθεν σιντριβάνια… Προτείνω στην Δημοτική Αρχή ο Ύμνος της Κεφαλονιάς αντί αριεττα, η καντσονέτα να είναι η μουσική από το Χαβάη 5-0.

Το Αργοστόλι επείγει να αποκτήσει πνεύμονες πρασίνου, κι όχι συντριβανάκια σαν να κατουράει κανείς στην πλατέα. Ούτε διαδρόμους με υπέργεια φωτάκια στην πλατεία, που θυμίζουν αεροδιάδρομους. Έκτος κι αν προσγειωθούν τίποτα ούφο.

Τι του λείπει του ψωριάρη; Φούντα με μαργαριτάρι. Αυτά από το υγρό, ζεματιστό, άδεντρο, άναρχο αφιλόξενο Αργοστόλι σήμερα. Κι όσους συνάντησα τα ίδια λέγαμε. Να μην πούμε και για το παρκινγκ. Πόσο λυπάμαι αυτούς τους έρμους τουρίστες. Άλλο βάσανο….

Από το facebook της Αγγελικής Μαρκέτου

Πηγή: www.kefaloniapress.gr