HomeΕΠΙ ΠΑΝΤΟΣ ΕΠΙΣΤΗΤΟΥΤουριστικό περίπτερο στο κάστρο: Αν λέω, αν βρισκόταν…

Τουριστικό περίπτερο στο κάστρο: Αν λέω, αν βρισκόταν…

Πόρτα δεν υπάρχει και τα τζάμια είναι σπασμένα. Στο εσωτερικό επικρατεί η απόλυτη καταστροφή, βανδαλισμός θα έλεγα. Σπασμένα τραπέζια και καρέκλες. Η ψευδοροφή έχει υποχωρήσει. Χρωματιστές κορδέλες κρέμονται από κάποιο σημείο της οροφής, απομεινάρια κάποιου αποκριάτικου χορού. Το μπετόν στους τοίχους έχει διαβρωθεί. Σε κάποια σημεία φαίνονται ακόμα και τα σίδερα, σκουριασμένα κι αυτά. Οι κουρτίνες ανεμίζουν έξω από τα παράθυρα δίνοντας στο όλο θέαμα μια σουρεαλιστική διάσταση. Οι «καμπίνες» του έχουν μεταβληθεί σε σκουπιδότοπο. Αλλά αυτό επιμένει, στέκεται επιβλητικό, έτοιμο λες να απογειωθεί από τον αέρα. Ένα κουφάρι που αν είχε φωνή θα μας ζητούσε να το απαλλάξουμε από τα «δεινά» που υφίσταται.

Το τουριστικό περίπτερο στο κάστρο – έτσι το ξέρουμε οι περισσότεροι- είναι χτισμένο στην πλέον προνομιακή θέση του νησιού. Χτίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’70.

Η αρχιτεκτονική του, “αρχιτεκτονική της χούντας”, είναι αρκετά ευανάγνωστη σε μας τους παλιότερους. Την συναντάμε σε όλη την Ελλάδα: Κτίρια ογκώδη, επιβλητικά, από μπετόν που δεν έχουν καμιά σχέση με την παράδοση και το φυσικό περιβάλλον της κάθε περιοχής. Ο σκοπός ήταν να ξεχωρίζουν και να επιβάλλονται με τον όγκο τους. Έπρεπε να δείχνουν στον κόσμο ευημερία και προκοπή.

Η Λευκάδα στην αρχή της δεκαετίας του ’70, ήταν μια πόλη μικρή και φτωχή. Αυτή λοιπόν η πόλη, είχε στην είσοδο της, στην πλέον περίοπτη θέση, ένα κτίριο «μεγαλειώδες», χτισμένο ακριβώς πάνω στον αιγιαλό! Ένα τουριστικό περίπτερο!

Σε όλη τη διαδρομή του φιλοξένησε χορούς πολιτιστικών και αθλητικών σωματείων, μαθητικούς χορούς, λειτούργησε σαν εστιατόριο, σαν μπουζουξίδικο, κάποια εποχή σαν ντισκοτέκ, σαν καφέ κ.λ.π.
Πάνε πολλά χρόνια που το τουριστικό περίπτερο εγκαταλείφθηκε από τους ενοικιαστές και από τον ιδιοκτήτη του (το Λιμενικό ταμείο). Ένα κτίριο που βρίσκεται στην είσοδο του νησιού, δίπλα στην πιο πολυσύχναστη παραλία της πόλης, το βλέπουν καθημερινά χιλιάδες μάτια, αφέθηκε στη μοίρα του, στη λεηλασία και την καταστροφή. Είναι η ντροπή μας και δεν κάνουμε τίποτα να την «κρύψουμε».

Εκτός όμως από τη βρώμα, τον κίνδυνο και την ακαλαισθησία, το τουριστικό περίπτερο είναι ο καθρέφτης της ελληνικής πολιτείας και των τοπικών αρχών μας . Αν ρωτήσεις τις αρμόδιες υπηρεσίες θα σου πουν χίλιους λόγους για να δικαιολογήσουν την αδιαφορία και την ατολμία τους. Θα βρεθούν όλοι αναρμόδιοι…

Αν λέω, αν, βρισκόταν κάποιος υπάλληλος του ΤΑΙΠΕΔ, έτσι όπως είναι καλοκαίρι, και περνάει τη μέρα του βαριεστημένος, και έριχνε το βλέμμα στα χαρτιά του –καλοκαίρι είναι, σε νησί θα κοίταζε- κι έπεφτε το μάτι του κατά Λευκάδα μεριά. Και αν, ο μη γένοιτο, το κουφάρι του Κάστρου γραφόταν στα κατάστιχα του ΤΑΙΠΕΔ για εκμετάλλευση, ας πούμε…

Μπορούμε να φανταστούμε τη συνέχεια… «Αγανακτισμένοι» πολίτες, σύλλογοι σωματεία. οργανώσεις θα εκδήλωναν την όψιμη αγάπη τους, για το κουφάρι. Οι τοπικοί άρχοντες νυν και τέως, θα διερρήγνυαν τα ιμάτια τους για το κακό που μας βρήκε. Θα επακολουθούσαν, ψηφίσματα, καταγγελίες, λαϊκές συνελεύσεις των 20 ατόμων. Το «κάτω τα χέρια», θα ήταν στην ημερήσια διάταξη…

Όλοι όσοι για χρόνια αδιαφορούμε κάνοντας πως δεν ξέουμε ούτε κατά που πέφτει, θα δίναμε όμορφες «παραστάσεις», υποκρισίας και κομματικής πειθαρχίας. Θα πουλιόταν λαϊκισμός και ενδιαφέρον με το τσουβάλι… Και όταν όλα αυτά τελείωναν, ευχαριστημένοι, τόσο οι πολίτες όσο και οι άρχοντες που κάναμε το καθήκον μας, θα γυρίζαμε πλευρό και θα συνεχίζαμε τον ύπνο μας.

Το θέμα «τουριστικό περίπτερο» είναι από τα θέματα που δεν καταπιάνονται, κατά συνήθη ταχτική, οι άρχοντες, -δεν ψηφίζει ως είναι γνωστό! Χρειάζεται γενναιότητα, τόλμη, καθαρά και χωρίς αγκυλώσεις μυαλά και πραγματικό ενδιαφέρον για τον τόπο, προσόντα που δεν είναι συνήθη…

Βιολέττα Σάντα

Η φωτογραφίες είναι τραβηγμένες πριν 2 χρόνια. Σήμερα η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη.

Προηγουμενο αρθρο
Επίσκεψη Αντιπεριφερειάρχη στην Πυροσβεστική Υπηρεσία Λευκάδας
Επομενο αρθρο
Φωτορεπορτάζ από την παραδοσιακή βραδιά της «Νέας χορωδίας» Λευκάδας

6 Σχόλια

  1. Άγγελος Σταγιάνος
    3 Ιουλίου 2014 at 13:29 — Απάντηση

    Να είχε στόμα να μίλαγε, το έρμο το Τουριστικό…! Πόσοι και πόσοι δεν έχουν περάσει από εκεί;
    Από Μυτηλιναίο, από Διονυσίου, υιούς Διονυσίου, Μοσχολιού και τόσοι άλλοι.
    Αλλά και πόσοι πολιτικοί δεν πέρασαν από τούτο τον τόπο; Όλοι ενδιαφέρονταν και όλοι τον αγαπούν. Πόσες φορές όμως κάθισαν σε ένα τραπέζι, ο Οργανισμός Λιμένος , ο Δήμος και όσοι φορείς εμπλέκονται (χωρίς εγωισμούς και μικροπρέπειες) για να βρουν μια λύση για το συμφέρον του πολίτη και την ανάπτυξη της περιοχής; Γιατί δεν το παίρνει ο Δήμος ( να διεκδικήσει) και να το λειτουργήσει με 10-15 άτομα, όλο το χρόνο, με φθηνές τιμές και όποιος έρχεται στη Λευκάδα, να έχει να λέει για αυτό το μέρος; ( μία απλή πρόταση, φαντάσου σε τραπέζι σοβαρό, τί προτάσεις μπορούν να πέσουν)!!!
    Και σκέφτομαι και λέω… ΜΗΠΩΣ;;; Δεν είναι άγονος ο τόπος, αλλά είναι άγονα τα μυαλά;;;

    • κωστας
      6 Ιουλίου 2014 at 22:05 — Απάντηση

      πολύ καλή τοποθέτηση το προβλημα ειναι αν φτιαχτηκε την εποχη της χουντας η το πως θα αξιοποιηθεί δεν υπαρχει καποιος αρμοδιος να πει πλεον που ανηκει και γιατι δεν βγαινει προς εκμεταλλευση?

  2. Γειάς Ψχήμ
    3 Ιουλίου 2014 at 13:08 — Απάντηση

    @ Comely Wench

    Είναι προφανές ότι δεν καταλάβατε. Ο Βαλσαμάκης δεν σχεδίασε την “τηγανίτα”! Ξαναδιαβάστε το σχόλιο…

  3. Comely Wench
    3 Ιουλίου 2014 at 09:26 — Απάντηση

    Επειδή το σχεδίασε ο Βαλσαμάκης πρέπει να γίνει και αισθητικά αποδεκτό ? Εμένα πάντως μου ξινίζει και μου θυμίζει υπερμεγέθη τηγανίτα!

  4. Γειάς Ψχήμ
    3 Ιουλίου 2014 at 01:54 — Απάντηση

    Κυρία Σάντα, με όλο το σεβασμό, όταν λέτε “αρχιτεκτονική της χούντας” τί ακριβώς εννοείτε; Είναι κάποια σχολή στην ελληνική αρχιτεκτονική, κι αν ναι, ποιά είναι τα χαρακτηριστικά της; Και ποιοί είναι άραγε οι κύριοι εκπρόσωποι αυτής της “σχολής”;
    Αναρωτηθήκατε μήπως, αν αυτό το κτίριο το υπογράφει κάποιος επιφανής Αρχιτέκτων του Ελληνικού Μοντερνισμού; Γιατί το κτίριο είναι μεν ιδιαίτερο, αλλά ογκώδες δεν είναι! Πολύ πιό ογκώδες είναι αυτό του εσαεί ατελεύτητου Δημοτικού Θεάτρου, που δεν είναι έργο εκείνης της χούντας, και φέρει την υπογραφή ενός εκ των σπουδαιοτέρων Ελλήνων Αρχιτεκτόνων, του Βαλσαμάκη!
    Ξέρω, κατά δήλωσή σας δεν είστε Δημοσιογράφος. Κι εγώ σας δηλώνω ότι δεν είμαι Αρχιτέκτων και κυριολεκτώ.

    • Βιολέττα Σάντα
      3 Ιουλίου 2014 at 02:18 — Απάντηση

      Εξηγώ, νομίζω τι εννοώ «αρχιτεκτονική της χούντας». Ίσως το αρχιτεκτονική έπρεπε να το βάλω σε παρένθεση. Δεν ήταν κάποιο αρχιτεκτονικό ρεύμα, ήταν η φιλοσοφία της εποχής. Το κάθε κτίριο δεν ήταν απαραίτητο να συγκεντρώνει όλα τα χαρακτηριστικά.

      Τέτοιας φιλοσοφίας κτίριο, επενδυμένο με μάρμαρα μάλιστα, χτίστηκε εκείνη την εποχή με σκοπό να γίνει Δημαρχείο, απέναντι από τον παιδικό σταθμό που βρίσκεται δίπλα στη Μητρόπολη. Ποτέ δεν χρησιμοποιήθηκε, κατεδαφίστηκε πολλά χρόνια αργότερα. Οι παλιότεροι το θυμούνται.

      Υπάρχουν ακόμα απομεινάρια τέτοιων κτιρίων σε πολλά μέρη της Ελλάδας. Το Δημαρχείο της Ηλιούπολης στην Αθήνα, -αν δεν μετακόμισε τα τελευταία χρόνια- το Πολεμικό Μουσείο…

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.