Το βασίλειο της αδιαφορίας και της εγκατάλειψης, οδηγεί σε μια λίμνη!

Ένα νησί, κάθε τόπος, πριν από κάθε προσπάθεια να είναι αρεστό στους επισκέπτες και στους ξένους του, πρέπει να είναι καθαρό και ευπρεπισμένο για τους ντόπιους κατοίκους του. Το ένα είναι αποτέλεσμα του άλλου ασφαλώς, αλλά κάποιες φορές, το χειμώνα κυρίως, τα καλοκαιρινά στέκια παρουσιάζουν μια τραγικά άσχημη εικόνα.

Το πεζοδρόμιο της οδού Γολέμη από την μεριά της θάλασσας, είναι μια τέτοια περίπτωση πλήρους αδιαφορίας και εγκατάλειψης.Η οδός Γολέμη είναι δρόμος εισόδου και εξόδου του νησιού. Δεν είναι απαραίτητο να έχει κάποιος μεγάλες απαιτήσεις, ούτε ιδιαίτερες αισθητικές προτιμήσεις. Αρκεί να αποτολμήσει να βαδίσει κατά μήκος, δίπλα από τα αραγμένα κότερα.

Σε ευθεία γραμμή είναι αδύνατον να βαδίσει κανείς αφού μπροστά του θα βρεθούν χιλιάδες εμπόδια. Ομπρέλες κλειστές και μπαστούνια, γλάστρες κατεστραμμένες που χρειάζονται πέταμα, ξύλινα διαχωριστικά, στοίβες από καρέκλες σκεπασμένες με νάιλον και προστατευμένες από παλέτες, μέχρι και πλαστικές βάρκες.

Το πεζοδρόμιο έχει μετατραπεί σε χώρο αποθήκευσης των καλοκαιρινών αξεσουάρ των παρακείμενων επιχειρήσεων και χώρος εγκατάλειψης κάθε παλιού και άχρηστου αντικειμένου. Έτσι απλά…

Το πεζοδρόμιο για να μην μασάμε τα λόγια μας είναι δείγμα μιας πόλης που δεν έχει διοίκηση, βαδίζει στον αυτόματο. Έχει κανόνες αλλά δεν έχει αρμόδιους να τους εφαρμόσουν κι ας μας είχαν φλομώσει πριν αναλάβουν πως θα σπάσουν αυγά. Όχι αυγά δεν έσπασαν αλλά επέτρεψαν και επιτρέπουν, η πόλη μας να δείχνει τριτοκοσμική. Μια κατάσταση που ντροπιάζει όλους τους κατοίκους της.

Η ίδια εικόνα συνεχίζεται και παραπίσω, στο πάρκο, δίπλα στη στήλη των πεσόντων.

Δημόσιοι, κοινόχρηστοι χώροι, δίνουν εικόνα αθλιότητας. Το καλοκαίρι είναι απλησίαστοι από τα τραπεζοκαθίσματα και τον υπόλοιπο χρόνο μετατρέπονται σε «αποθήκες» και σε χώρους συγκέντρωσης αχρήστων.

Η περιοχή, για να ξέρουμε τι μας γίνεται, ανήκει στη δικαιοδοσία του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου, δηλαδή του Δήμου και όχι του Λιμεναρχείου όπως κάποιοι τα μπερδεύουν. Μισθώνεται σε επιχειρήσεις. Ο υπεύθυνος για την τήρηση των όρων της μίσθωσης, για την εφαρμογή των κανόνων καθαριότητας και σωστής χρήσης των χώρων, είναι το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο.

Συνεχίζοντας και διασχίζοντας το δρόμο που γίνονται οι παρελάσεις θα συναντήσουμε τη… λίμνη! Ο δρόμος ξεκινά με το νέο έργο της παρούσης δημοτικής αρχής. Χτες πραγματικά καταλάβαμε, γιατί όταν διαφήμισε το έργο η δημοτική Αρχή, χρησιμοποίησε αεροφωτογραφίες! Δεν χρειάζονται τεχνικές γνώσεις, φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού. Ο παλιός δρόμος, με αυτόν του έργου, παρουσιάζουν υψομετρική διαφορά. Αυτή είναι και η εξήγηση που λίγα μόλις μέτρα από τη θάλασσα συγκεντρώνονται νερά.

Τα νερά συνεχίζουν κατά μήκος του πάρκου των ποιητών μέχρι το τέλος του δρόμου, απέναντι από το ξενοδοχείο «Λευκάς», που σχηματίζεται μια λίμνη. Οι φωτογραφίες είναι χθεσινές, με στέγνια. Τις μέρες που βρέχει είναι αδύνατον να καταφέρει κάποιος να αφήσει αυτοκίνητο, χωρίς γαλότσες και μάλιστα μακριές.

Έτσι λοιπόν, αν κάποιος είναι νομοταγής, δεν αφήνει το αυτοκίνητό του μπροστά στην εφορία κατά μήκος της Άγγελου Σικελιανού, μπροστά από τα καφέ, δεν το αφήνει στη θέση των ταξί -αν και είναι άδεια αυτή την εποχή- έχει μπροστά του και τη λίμνη που αχρηστεύει θέσεις παρκαρίσματος, τι πρέπει να κάνει εκτός από το να οργιστεί;

Να παρηγορηθεί, θα απαντήσουμε. Σε 3 μήνες έχουμε εκλογές. Κι αν αυτήν τη φορά δεν «κάμουμε χαμάρες», μπορούμε, να έχουμε ελπίδες.