Το γεφύρι «Μάρκους» στους Πηγαδισάνους ξαναφωτίστηκε

Η περιοχή πέριξ του γεφυριού «Μάρκους» στους Πηγαδισάνους αλλά και το ίδιο το γεφύρι αναπλάστηκε και αναδείχτηκε στη θητεία της δημάρχου Καρυάς Σεβαστής Κωνσταντινίδη Ρεκατσίνα. Έκτοτε εγκαταλείφτηκε στην τύχη του.

Πέρασαν επτά χρόνια. Τα φώτα έσβησαν, ο τόπος λόγγοσε, το πλακόστρωτο παρουσιάζει φθορές. Τελευταία οι ηλεκτρολόγοι του Δήμου κατάφεραν και ξαναφώτισαν το Γεφύρι. Ο Σύλλογος των Πηγαδισάνων «Η Πρόοδος» ξεκίνησε το καθάρισμα της περιοχής. Χρειάζονται πολλά ακόμα να γίνουν δεδομένου ότι γεφύρι Μάρκους αποτελεί πέρασμα του μονοπατιού Μ5. Τουλάχιστον έγινε η αρχή.

Το κείμενο που ακολουθεί είναι της Σεβαστής Ρεκατσίνα. Δημοσιεύτηκε μετά την ανάπλαση του γεφυριού και δημοσιεύτηκε τότε στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο.

«Ο … αιωνόβιος ιερέας των Πηγαδισάνων κ. Ξενοφών Καρφάκης καθισμένος απέναντι από το γραφείο μου μισοκλείνει τα μάτια, … ξανακούει το μουρμουρητό του νερού της πλατανόφιλλης ρεματιάς και μας… ξεναγεί, αναπολώντας, στην ευρύτερη περιοχή του ενετικού γεφυριού:
«Mε τα νερά που έφταναν στην περιοχή από τις βρύσες της Καρυάς και από τα νερά των γύρω λαγκαδιών λειτουργούσαν δεκατρείς νερόμυλοι. Κτισμένοι στη σειρά, κατά μήκος του ρυακιού. Όλοι λειτουργούσαν με τα νερά της ίδιας ρεματιάς. Τελευταίοι στη σειρά βρισκόταν στην περιοχή «Σπαθάρι» του κάμπου της Καρυάς οι νερόμυλοι του Γιάννη Μάλφα και οι δίδυμοι μύλοι του Σάντα. Λίγο πιο πάνω συναντούσες το νερόμυλο του γιατρού του Κοψιδά. Εδώ τα νερά εμπλουτίζονταν από το λαγκάδι της Κακαβούλας και του Αγίου Δημητρίου. Στους πρόποδες των Πηγαδισάνων δίπλα από το ομώνυμο γεφύρι βρίσκεται ο νερόμυλος του Σταθάκη (ιδιοκτησίας Τιμόθεου Κοψιδά) που λειτουργούσε κατά την περίοδο της ιταλογερμανικής κατοχής. Εδώ υπάρχει και η βρύση…»
Ο γέρο ιερέας αναπολεί την εποχή που η βρύση στους Μάρκους, έσφυζε από ζωή και κίνηση:
«Η βρύση, ο νερόμυλος, το γεφύρι στους Μάρκους ήταν τόπος συνάντησης για τους συγχωριανούς που κατέβαιναν αρκετές φορές κάθε μέρα για να πάρουν νερό για τις ανάγκες του νοικοκυριού, για να πλύνουν τα ρούχα αλλά και να ποτίσουν τις καλλιέργειες και τους κήπους που υπήρχαν στη γύρω περιοχή.»

Όσο για το γεφύρι Μάρκους λέει πως μαζί με τα άλλα δύο γεφύρια της Κακαβούλας και της Λαλιάς που βρίσκονται σε κοντινή απόσταση μεταξύ τους κατασκευάσθηκαν από τον ίδιο Ενετό εργολάβο που τα διακόσμησε τοποθετώντας στο κέντρο του θόλου, το θυρεό (έμβλημα) των ενετών, το λιοντάρι:

«Ο εργολάβος που πιθανολογείται ότι ονομαζόταν Μάρκους, κατασκεύαζε – διάνοιγε τον παλιό επαρχιακό δρόμο (που περνούσε κάτω από τους Πηγαδισάνους). Έστησε το εργοτάξιό του στην περιοχή εξαιτίας της ύπαρξης του νερού. Αργότερα όταν οι Ενετοί έφεραν το λινάρι στη Λευκάδα για να μπορούν να το κατεργασθούν έφτιαξαν στην περιοχή, σκάβοντας, χωμάτινες δεξαμενές (τα Λινοβρόχια) για να συλλέγουν το νερό και μέσα να μουσκεύουν το λινάρι για να μαλακώσει και να μπορεί να δουλευτεί (διαχωρισθεί) …».

Οι φωτογραφίες που ακολουθούν τραβήχτηκαν μετά την ανάπλαση του γεφυριού.