HomeΕΠΙ ΠΑΝΤΟΣ ΕΠΙΣΤΗΤΟΥΦίλε Σπύρο, θα σε θυμόμαστε… Ας είναι ελαφρύ το χώμα της Λευκάδας που θα σε σκεπάσει…

Φίλε Σπύρο, θα σε θυμόμαστε… Ας είναι ελαφρύ το χώμα της Λευκάδας που θα σε σκεπάσει…

Του Σπύρου Βρεττού

Έφυγε πριν από λίγες μέρες ο Σπύρος Σταύρος, ερημίτης του Άη-Γιάννη, άνθρωπος υψηλής παιδείας, που βίωσε με πληρότητα την απαρασάλευτη αλλά και πολυκύμαντη ομορφιά, μιας από τις ωραιότερες ενδεχομένως-πλήρως ευνοημένης από τη φύση- περιοχές του πλανήτη.

Κατανόησε και σεβάστηκε το χώρο. θα μπορούσαμε να πούμε και την ιερότητα του χώρου. Δεν παρασύρθηκε από την έννοια «του παντός εμπορεύσιμου», την έννοια της ανάπτυξης που κυριαρχεί στον πλανήτη και που από τη φύση της εμπεριέχει τόσα στοιχεία καταστροφικά, που τα βιώνουμε εμείς σήμερα και που καλό θα ήταν να μην τα βιώσουν οι ερχόμενες γενιές του σήμερα και του αύριο.

Ο Σπύρος, μαζί με τη γυναίκα του Μαίρη, μια γυναίκα εσώτατης φυσικής ευγένειας και υψηλής παιδείας και που «έφυγε» κι αυτή λίγους μήνες πριν, αποτέλεσαν μια ασπίδα υπεράσπισης ενός ζωτικού πολιτισμού, για τις μέρες μας και για τις μέρες που έρχονται.

Αλλά καθώς στη ζωή των ανθρώπων κυριαρχεί η έννοια της μεταβολής και της μετάπτωσης, -τα πάντα ρει- του σκοτεινού φιλόσοφου, όπως ο ίδιος έλεγε, δεν απόλειψαν και τα στοιχεία τραγικότητας και οι συνθήκες που καθιστούν τον άνθρωπο ανίσχυρο να υπερασπιστεί ο,τιδήποτε. «Η Μαίρη πεθαίνει», μου είχε πει με βαθιά λυπημένη φωνή, όταν τον επισκέφτηκα άρρωστο βαριά στο νοσοκομείο Λευκάδας «κι εγώ βρίσκομαι εδώ και παντελώς αδύναμος να της προσφέρω ο,τιδήποτε».

Αλλ’υπήρξε απόλυτα αξιοπρεπής μέσα σε όλες τις μεταβολές της ζωής του. Αντλώντας, όσο μπορούσε, από την ίδια την παιδεία του.

Επωμίζεται το βάρος της οικογένειας πλέον η Λένα, αδερφή του Σπύρου, συμμέτοχος της ίδιας υψηλής παιδείας, και άλλοι μακρινότεροι συγγενείς από την ίδια ρίζα.

Ο Σπύρος Σταύρος, γνώστης των πραγμάτων του κόσμου, κατανόησε σωστά την ανθρώπινη μοίρα. Κατέλειπε όμως ανέγγιχτο εκείνο το στοιχείο της ανεπανάληπτης φυσικής ομορφιάς της περιοχής του Άη-Γιάννη, που τόσο αγάπησε και πέρασε τη ζωή του. Ένα στοιχείο που, ανάμεσα στ’άλλα ζωτικά στοιχεία, πάντοτε οι άνθρωποι θα μπορούν ν’αντλούν ελπίδα στον καθημερινό τους αέναο αγώνα.

Οι φίλοι και οι συγγενείς του αισθανόμαστε λυπημένοι βαθύτατα από την απώλεια της θετικής παρουσίας του.

Τα ελάχιστα αυτά λόγια θα μπορούσε να είναι και εκ μέρους του πολύ αγαπητού του φίλου και θείου μου, του ιστορικού της Λευκάδας Πάνου Ροντογιάννη.

Φίλε Σπύρο, θα σε θυμόμαστε… Ας είναι ελαφρύ το χώμα της Λευκάδας που θα σε σκεπάσει…

Προηγουμενο αρθρο
Και οι δάσκαλοι απεργούν την Δευτέρα 14/1
Επομενο αρθρο
Διάλογοι επίκαιροι

Δεν υπάρχουν σχόλια

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.