Όταν η υποκρισία χτυπάει κόκκινο

Ο δρόμος για την παραλία του Γιαλού είναι ανοιχτός. Όχι από σήμερα, αλλά εδώ και δέκα μέρες. Άνοιξε την Παρασκευή (29 Ιουλίου), το μεσημέρι και κανένας μέχρι σήμερα δεν φρόντισε να τον κλείσει αφού, όπως μας είχαν πει, εγκυμονούσε τεράστιους κινδύνους για την ανθρώπινη ζωή.

Άνοιξε 4 μέρες μετά την επίσκεψη του κλιμακίου αιρετών και τεχνικής εταιρείας, που πραγματοποιήθηκε στις 26 Ιουλίου.

Άνοιξε 3 μέρες μετά το δημοτικό συμβούλιο της Τετάρτης 27 Ιουλίου, στο οποίο παρακολουθήσαμε ένα ρεσιτάλ ενδιαφέροντος για την ανθρώπινη ζωή που εκφράστηκε από την παράταξη του Δημάρχου και όχι μόνο.

Οι φωτογραφίες που δημοσιεύουμε είναι της Κυριακής 30 Ιουλίου, στις οποίες φαίνεται αρκετός κόσμος στην παραλία. Στο διάστημα που μεσολάβησε μέχρι σήμερα, έχουν μάλιστα τοποθετηθεί και ξαπλώστρες στην παραλία, όπως μάθαμε! (Αθάνατο ελληνικό δαιμόνιο!)

Ο δρόμος επίσης ήταν ανοιχτός, όπως και οι ομπρελοξαπλώστρες τοποθετημένες, οταν προχτές 4 Αυγούστου, ο Υφυπουργός Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού Αλέξης Χαρίτσης μαζί με αιρετούς μας επισκέφτηκαν το χώρο. Αλήθεια δεν το πρόσεξαν;

Οι εργασίες αποκατάστασης του δρόμου θα αρχίσουν τον Σεπτέμβρη, είχε δηλώσει στο Δ.Σ στις 27 Ιουλίου, ο Δήμαρχος. Είχε φροντίσει προηγουμένως να μας δηλώσει, με σπαραγμό ψυχής, πόσο ανήσυχος ήταν για την ανθρώπινη ασφάλεια, την οποία ανεύθυνοι άνθρωποι, δεν έλαβαν υπόψη τους, όταν έπαιρναν την απόφαση να ανοίξουν μόνοι τους το δρόμο.

Τι συμβαίνει λοιπόν; Υπήρχε πρόβλημα για την ανθρώπινη ζωή, όταν άνοιγαν το δρόμο οι κάτοικοι και ξαφνικά στη συνέχεια έπαψε να υπάρχει;

Από τις 26 μέχρι τις 29 Ιουλίου η εταιρεία που θα αποκαταστήσει το δρόμο, δούλεψε στην περιοχή. Μια τσάπα, ένα Bobcat,  μια σκούπα και 3 μέρες δουλειά, ήταν αρκετά για να καταστήσουν το δρόμο ασφαλή;

Μα αν ήταν τόσο λίγη δουλειά, αν ήταν τόσο εύκολα τα πράγματα για να γίνει ο δρόμος ασφαλής, τότε γιατί δεν φρόντισε ο Δήμος με τα μηχανήματα και τους τεχνικούς του, να συνδράμει τους κατοίκους στην προσπάθειά τους να ανοίξουν το δρόμο; Γιατί έτρεχε στον Εισαγγελέα αντί να τρέξει επί τόπου;

Επίσης αφού ήταν τόσο απλά τα πράγματα, γιατί τόσους μήνες δεν φρόντιζε ο ίδιος ο Δήμος να ανοίξει υποτυπωδώς το δρόμο, αλλά τον κρατούσε κλειστό σαν επτασφράγιστο μυστικό;

Είναι γνωστό, πως μετά τους σεισμούς σε πολλά σημεία και δρόμους του νησιού υπάρχει πρόβλημα ασφάλειας για τους διερχόμενους. Οι αρμόδιοι όμως κάτω από πιέσεις των κατοίκων και λόγω των δικών τους καθυστερήσεων, κάνουν τα στραβά μάτια. Παίζουμε όλοι ένα κρυφτούλι και ευχόμαστε να μην συμβεί το κακό.

Όλα αυτά είναι γνωστά και κατανοητά. Το προκλητικό όμως είναι, πως ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, θυμηθήκαμε ξαφνικά την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής στο Γιαλό. Ποιος θα μας πιστέψει, όταν το ενδιαφέρον μας για την ανθρώπινη ζωή είναι επιλεκτικό, αλά κάρτ, βασίζεται σε δυο μέτρα και δυο σταθμά;

Επομένως είναι φανερό, πως στην περίπτωση του Γιαλού η αντίδραση των δημαρχιακών, το ενδιαφέρον τους για την ανθρώπινη ζωή, ήταν υποκριτικό. Δεν έπεισε κανέναν, αντίθετα έδειξαν έλλειψη ψυχραιμίας, ορθολογισμού και.. γινάτι. Και τα τρία είναι κακοί σύμβουλοι για όσους βρίσκονται επικεφαλής του νησιού. Ήταν σαν να προσπαθούσαν με ένα τούλι να σκεπάσουν έναν ελέφαντα!

ΥΓ: Ο δρόμος στη Λαγκάδα π.χ. μέχρι να δημιουργηθεί το θέμα με το Γιαλό,  ήταν ορθάνοιχτος!