Όταν ο αγέρας φυσά στη χειμερινή Λευκάδα -οδοιπορικό

Φαίη Θειακού

Φωτάκια που αναβοσβήνουν, στολισμένα δεντράκια, Αγιοβασίληδες που τρέχουν στα γραφικά σοκάκια και μία από τις πιο παλιές φιλαρμονικές, και εκ των κορυφαίων της Ελλάδας να παίζει τα κάλαντα στο κέντρο της πόλης. Σίγουρα, αυτή η εικόνα δεν συνάδει με τις σκέψεις που έχουμε στο μυαλό μας όταν μας λένε για την Λευκάδα.

Το όμορφο νησί του Ιονίου, για πολλούς ένα «όνειρο» επάνω στη θάλασσα, έχει συνδυαστεί ως ο απόλυτος καλοκαιρινός προορισμός, αφού, διαθέτει υπέροχες και παγκοσμίου φήμης παραλίες. Ωστόσο, η ποικιλομορφία που η Λευκάδα προσφέρει δεν περιορίζεται μόνο στις παραλίες ούτε και σε μία εποχή καθώς, ο επισκέπτης της μπορεί να περιηγηθεί στα γραφικά και παραδοσιακά ορεινά της χωριά, ακόμα και να επισκεφθεί τους καταρράκτες της!

Επομένως, το να ζήσει κανείς τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά εκεί σίγουρα είναι μία εμπειρία που αξίζει τον κόπο.

Περίπου 4:30 ώρες, τόσος χρόνος χρειάστηκε μετά την αναχώρησή μου από την Αθήνα για να φθάσω στη Λευκάδα κινούμενη στο νέο οδικό δίκτυο.

Πλησιάζοντας το νησί έμεινα να κοιτώ εντυπωσιασμένη το επιβλητικό κάστρο της Αγίας Μαύρας το οποίο δεσπόζει στην είσοδο της Λευκάδας. Μεσαιωνικό κτίσμα με πλούσια πολεμική ιστορία, το κάστρο καταλαμβάνει έκταση περίπου 25.000 τετραγωνικών μέτρων και μέσα στους 7 αιώνες της ύπαρξής του πολιορκήθηκε συνολικά 12 φορές.

Περνώντας το κάστρο, λίγο πιο κάτω, περιμένει η πλωτή γέφυρα που ενώνει το νησί με την Στερεά Ελλάδα. Την διασχίζω και η εικόνα που αντικρύζω είναι αδύνατο να φύγει από το μυαλό. Βγαλμένο λες από καρτ-ποστάλ , το τοπίο, με την λιμνοθάλασσα της Λευκάδας από την μια μεριά και την παραλία με την σύγχρονη μαρίνα του νησιού, μία από τις πιο σύγχρονες της Μεσογείου, από την άλλη, παραμένει γαλήνιο μέσα στην άγρια ομορφιά που φέρνει ο χειμώνας σε ό,τι «αγγίξει».

Παρατηρώ για λίγο τα ιστιοπλοϊκά στην προκυμαία που είναι λες και τα κατάρτια τους περιμένουν την έλευση των ιδιοκτητών τους οι οποίοι σηκώνοντας πανιά θα δώσουν το έναυσμα για την έναρξη ενός ακόμη καλοκαιριού, μίας ακόμη εξερεύνησης των γαλαζοπράσινων νερών που «αγκαλιάζουν» αυτό το νησί του Ιονίου.

Με αυτές τις εικόνες ξεκινώ την ολιγοήμερη εξερεύνηση της Λευκάδας, ανακαλύπτοντας στην ουσία την «άλλη» όψη του νησιού που είναι εξίσου γοητευτική με εκείνη που χρόνια τώρα συνοδεύει τις καλοκαιρινές μου αναμνήσεις.

Lefkoχωριό και Παγοδρόμιο

Ακριβώς στην είσοδο της πόλης που φέρει το ίδιο όνομα με το νησί έχει στηθεί από το Επιμελητήριο της Λευκάδας το χωριό του Άγιου Βασίλη και το παγοδρόμιο. Παιδιά και μεγάλοι διασκεδάζουν σε έναν μικρό, αλλά, προσεγμένο χώρο ο οποίος εγκαινιάστηκε στις 8 Δεκεμβρίου και θα παραμείνει ανοικτός μέχρι και της 7 Ιανουαρίου για όλους όσους θέλουν να το επισκεφθούν και να δοκιμάσουν τις δεξιότητές τους στον πάγο με θέα την θάλασσα!

Άλλωστε, ο ίδιος ο Άγιος Βασίλης εγκαινίασε την λειτουργία του χωριού ερχόμενος μέσω θαλάσσης και υπό την συνοδεία του συγκροτήματος Kings το οποίο διασκέδασε μικρούς και μεγάλους.

Santa run: Μικροί και μεγάλοι Αγιοβασίληδες τρέχουν για καλό σκοπό
Λίγο πιο κάτω από το Χριστουγεννιάτικο χωριό, στην αγορά της πόλης, όπου προσεγμένα μαγαζιά κερδίζουν την προσοχή των επισκεπτών, βρίσκεται το Χριστουγεννιάτικο δέντρο του νησιού και καθώς φτάνω βλέπω πλήθος κόσμου συγκεντρωμένο γύρω από αυτό, ντυμένους με στολή Άγιου Βασίλη. Τα χαμόγελα και τα αστεία μεταξύ των παρευρισκόμενων με φέρνουν μπροστά από ένα stand να ρωτήσω τι εκδήλωση γίνεται.

Πρόκειται για το 2ο Santa run, τον αγώνα δρόμου που διοργανώνεται από τον Γυμναστικό Σύλλογο Λευκάδας με σκοπό,πρώτα από όλα να ενισχύσει μία οικογένεια της τοπικής κοινωνίας, μέλος της οποίας χρειάζεται να κάνει μία πολύ σοβαρή επέμβαση, και παράλληλα να εντείνει το πνεύμα των ημερών τόσο σε όσους συμμετέχουν όσο και σε όσους παρακολουθούν.

Η εκδήλωση είναι απολαυστική, με τα παιδάκια να το απολαμβάνουν και τους μεγάλους να τρέχουν και να κάνουν και εκείνοι σαν μικρά παιδιά.

Ιερός Μητροπολιτικός Ναός Λευκάδος

Με το που ολοκληρώνεται το Santa run τα βήματά μου με οδηγούν έξω από την Μητρόπολη του νησιού όπου τελείται η απογευματινή θεία λειτουργία.

Αυτές τις ημέρες, η κατάνυξη των εορτών κορυφώνεται στον ιερό αυτό χώρο και κόσμος κατακλύζει την εκκλησία με τις αγιογραφίες και την εικόνα της Παναγίας της Φανερωμένης, άγρυπνη προστάτιδα της πόλης, να στέκει στο κέντρο της.

Βράδυ στα καφέ δίπλα στη θάλασσα

Χριστουγεννιάτικοι στολισμοί και πλήθος κόσμου είναι το σκηνικό που αντικρύζω καθώς κατευθύνομαι από την Μητρόπολη στα καφέ που βρίσκονται κατά μήκος της παραλιακής οδού.

Άνθρωποι κάθε ηλικίας, πάνω από ένα φλιτζάνι καλού καφέ ξεκινάνε συζητήσεις που διαρκούν μέχρι το πρωί ή συνεχίζονται στα ωραία εστιατόρια και ταβερνάκια που υπάρχουν σε όλη την πόλη και όχι μόνο.

Οίκος Πρόνοιας (Γηροκομείο) Λευκάδας

Όσο υπάρχουν άνθρωποι που συμπονούν και βοηθούν συνανθρώπους μας που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη τόσο υπάρχει ελπίδα για κοινωνική ανάταση της χώρας μας.

Με το σκεπτικό αυτό, της αγάπης και της αλληλεγγύης στέκει τώρα μπροστά μου ο διευθυντής του οίκου πρόνοιας Λευκάδος, πατήρ Παναγιώτης Ζαβιτσάνος , γαλήνιος μεν αλλά με μία εσωτερική αγωνία, η οποία αντικατοπτρίζεται στα μάτια του, για τους 38 γέροντες, όπως χαρακτηριστικά μου λέει, που φιλοξενούνται στο Γηροκομείο.

Η ιστορία του Γηροκομείου μετράει αρκετές δεκαετίες πίσω. Το 1963 συστήθηκε σαν οργανισμός και πρωτολειτούργησε το 1969 αρχικά με το παλαιό κτίριο, ένα μικρό σπιτάκι, αποτέλεσμα των προσωπικών οικονομιών του τότε Μητροπολίτη Λευκάδος, Δωροθέου.

Αργότερα, το 1994, το Γηροκομείο επεκτάθηκε, με την θεμελίωση νέας πτέρυγας, μέσω της καθοριστικής συμβολής του Μητροπολίτη Νικηφόρου ενώ, από το 2007 ο τωρινός Μητροπολίτης, Θεόφιλος, το έθεσε υπό την επίβλεψή και άμεση προτεραιότητά του.

Στόχος του είναι να βελτιωθούν οι χώροι που σήμερα στεγάζονται όσοι μένουν σε αυτό και να υπάρξει η δυνατότητα παροχής πολύ καλύτερων υπηρεσιών με ευρωπαϊκές προδιαγραφές.

Ο πατέρας Παναγιώτης μου τονίζει πως προτεραιότητα έχει δοθεί στο να ανακαινιστεί και να αναδιαρρυθμισθεί το κτίριο αυτό και, επίσης, να επεκταθεί ώστε να μπορέσει να φιλοξενήσει ακόμα περισσότερο κόσμο, κάτι το οποίο αποτελεί και αίτημα της τοπικής κοινωνίας.

Σύμφωνα με τον ίδιο, το μόνο που απαιτείται είναι να δοθεί το πράσινο φως στις ώριμες μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί εδώ και καιρό ώστε να μπορέσει να πάρει χρηματοδότηση το έργο μέσω ΕΣΠΑ με τον προϋπολογισμό του να φτάνει τα 2.500.000 ευρώ, κεφάλαιο που απαιτείται ώστε να μπορέσει το Γηροκομείο να ανταποκριθεί στις ανάγκες που έχουν δημιουργηθεί.

Η περιφέρεια Ιονίων Νήσων έχει στενή συνεργασία με την διεύθυνση του Γηροκομείου, όπως αναφέρει ο πατέρας Παναγιώτης, όμως,οι ανάγκες του κόσμου αυξάνονται συνεχώς και η συνεργασία αυτή χρειάζεται να ενισχυθεί ακόμα περισσότερο.

Αυτή τη στιγμή,οι θέσεις που διαθέτει το Γηροκομείο είναι 30 όμως, μέσα και από την λειτουργία του ξενώνα φιλοξενούνται στις εγκαταστάσεις του 38 γέροντες, με τις αιτήσεις των ανθρώπων που περιμένουνε να ενταχθούν στο ίδρυμα να είναι πάνω από 47.

Εάν αναλογιστεί κανείς πως πρόκειται για μία μικρή περιοχή είναι εύκολο να συμπεράνει και την αυξημένη ζήτηση που δημιουργείται όχι μόνο από Λευκαδίτες αλλά, και από ανθρώπους από την Ακαρνανία καθώς, δεν υπάρχει άλλο τέτοιο ίδρυμα στην γύρω περιοχή για την τρίτη ηλικία.

Συνεχίζοντας, ο πατέρας Παναγιώτης αναφέρει πως όταν υπάρχουν θέσεις, στο ίδρυμα φιλοξενούνται πέραν από Λευκαδίτες και άτομα από την Ακαρνανία. Σήμερα ωστόσο, τα άτομα που διαμένουν στο κτίριο είναι Λευκαδίτες και άνθρωποι που προέρχονται από όλα τα μέρη της Ελλάδος όμως τα παιδιά τους δουλεύουν στο νησί.

Ο πατέρας Παναγιώτης δείχνει φανερά συγκινημένος όταν αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο καταφέρνει και λειτουργεί το ίδρυμα καθώς, αυτό γίνεται όπως μας λέει,από την στήριξη που προσφέρει η κοινωνία της Λευκάδος, απλοί άνθρωποι δηλαδή που κάνουν δωρεές προς αυτό.

Με την οικονομική κρίση ωστόσο τα πράγματα έγιναν ακόμα πιο δύσκολα για το Ίδρυμα αφού,οι άνθρωποι δεν έχουν την ίδια δυνατότητα να προσφέρουν όπως πριν.

Όμως, όπως χαρακτηριστικά μου λέει, οι άνθρωποι αυτοί πλέον προσφέρουν πάρα πολλά σε είδος, σε φαγητά και σε διάφορα άλλα πράγματα που βρίσκει κανείς στο Γηροκομείο με αυτή την προσφορά να υπάρχει καθ’ όλη την διάρκεια της χρονιάς και όχι μόνο τις γιορτινές ετούτες ημέρες.

Ο ίδιος βλέπει καθημερινά ανθρώπους που έρχονται στο Ίδρυμα με την τσαντούλα τους για να προσφέρουν κάτι στα άτομα που αυτό φιλοξενεί.

Το Ίδρυμα ωστόσο δεν φιλοξενεί μόνο τους 38 ηλικιωμένους αλλά προσφέρει στέγη και σε άστεγους, πρόβλημα που επέτεινε ο τελευταίος σεισμός του 2015. Επίσης, το Γηροκομείο φιλοξενεί και ανθρώπους που έχουν ανάγκη μερικοί εκ των οποίων είναι σε ηλικία που δεν είναι για να μπουν σε Γηροκομείο.

Στο ερώτημα του τι έχει περισσότερο ανάγκη το Γηροκομείο ο πατέρας Παναγιώτης απαντά,χωρίς δεύτερη σκέψη,πως αυτό είναι η ένταξη του έργου ανακαίνισης, αναδιαρύθμισης και επέκτασης στο ΕΣΠΑ, καθώς οι μελέτες που υπάρχουν ήδη στην Περιφέρεια Ιονίων Νήσων, είναι ώριμες μελέτες οι οποίες έχουν εξεταστεί από όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες και από όλα τα υπουργεία, είναι δηλαδή καθόλα έτοιμες εδώ και πάνω από 2,5 χρόνια και απλώς περιμένουν την έγκριση για να προχωρήσει το έργο.

Μάλιστα,για ακόμα μία φορά υπογραμμίζει πως αυτό είναι αίτημα όλης της Λευκάδας, της γύρω περιοχής, ακόμα και της Ακαρνανίας καθώς, όλοι περιμένουν να διευκολυνθούν από την επέκταση και βελτίωση της υπάρχουσας δομής.

Άλλωστε, οι τωρινές κτιριακές δομές έχουν υγρασία, μαζί με διάφορα άλλα προβλήματα και δεν μπορεί ο κόσμος που είναι σε αυτές και μάλιστα στην ηλικία την οποία βρίσκεται, με τους περισσότερους να έχουν χρόνια ιατρικά προβλήματα, να βγάλει ακόμα έναν χειμώνα έτσι.

Οι αλλαγές παραθύρων, η τοιχοποίηση του κτιρίου και όσα άλλα απαιτούνται για την καλυτέρευση των συνθηκών διαβίωσης είναι πράγματα τα οποία δεν μπορεί να καλύψει το Ίδρυμα με τις πενιχρές δυνατότητες που διαθέτει.

Τον ρωτώ τι ετοιμάζουν για τις γιορτινές αυτές ημέρες και μου απαντά πως ιδιαίτερα αυτή η περίοδος είναι πολύ συγκινητική για τους ηλικιωμένους γιατί θυμούνται τα σπίτια τους, θυμούνται τους δικούς τους ανθρώπους και το Γηροκομείο με τους λειτουργούς του, περίπου 14 άτομα, προσπαθεί να τους κάνει να περάσουν όσο το δυνατόν πιο όμορφα.

Μάλιστα, όπως τονίζει ο πατέρας Παναγιώτης, όλες οι υπηρεσίες, οι αρχές του τόπου, τα σχολεία αλλά και ιδιώτες επισκέπτονται ακόμα περισσότερο το Γηροκομείο αυτές τις ημέρες, αφήνουν την δική τους προσφορά και βλέπουν τους γέροντες, τους λένε τα κάλαντα και φέρνουν δωράκια σε αυτούς.

Με σκοπό την ενίσχυση του έργου του Ιδρύματος την Παρασκευή το βράδυ, στις 29 Δεκεμβρίου στο κτήμα Γαρδέλη στο Νυδρί της Λευκάδας θα διοργανωθεί φιλανθρωπική βραδιά, που πραγματοποιείται κάθε χρόνο.

Τόσο ο χορός όσο και το τραπέζι που θα γίνει είναι προσφορά του κόσμου και το Ίδρυμα δεν θα πληρώσει τίποτα με το μικρό ποσό των 10 ευρώ που είναι το κόστος της πρόσκλησης να πηγαίνει εξολοκλήρου στην ενίσχυσή του.

Ο πατέρας Παναγιώτης μου επισημαίνει πως κάθε χρόνο η εκδήλωση έχει τεράστια επιτυχία, καθώς, ο κόσμος συμμετέχει και «αγκαλιάζει» αυτή την προσπάθεια.

Αξίζει να τονισθεί πως το Ίδρυμα, σε συνεργασία με τον Δήμο Λευκάδος και την Equal Society, έχει ενεργοποιήσει ευρωπαϊκό πρόγραμμα και κάνει συσσίτιο
σε 100 απόρους την ημέρα. Δηλαδή, εκτός από τους 38 γέροντες που σιτίζονται καθημερινά σε αυτό, το Γηροκομείο δίνει και 100 μερίδες φαγητού στην τοπική κοινωνία της Λευκάδας.

Την συζήτησή μας διακόπτει χαρμόσυνη μουσική. Η «Αγιομαυρίτικη παρέα» έχει ήδη σταθεί στο κέντρο της αίθουσας και παίζει τα παραδοσιακά κάλαντα της Λευκάδας στους γέροντες και αμέσως σχηματίζονται χαμόγελα στα πρόσωπά τους.

Ακούω τα όμορφα τραγούδια αλλά, κυρίως, κρατώ στην καρδιά μου τα γλυκά πρόσωπα των ανθρώπων που γνώρισα μέσα σε αυτό το χώρο, και σκέφτομαι πως αξίζει να προσπαθήσουμε να καλυτερεύσουμε τη ζωή τους και να συμβάλλουμε στο έργο των ανθρώπων που στέκονται δίπλα τους αθόρυβα αλλά με την έγνοια που απαιτείται.

Στη σκέψη μου μένει, αυτό που μου είπε ο πατέρας Παναγιώτης λίγο πριν φύγω πως, εάν το θέλει ο Θεός και φτάσουμε σε αυτή την ηλικία θα επιθυμούμε να νιώσουμε αγάπη και φροντίδα και πράγματι, πόσο σημαντικό θα είναι, περισσότερο τότε, να νιώσουμε πως μας νοιάζονται και πως δεν μας έχουν ξεχάσει.

Πέραν του Γηροκομείου βοήθεια στους απόρους προσφέρουν και μερικές φιλανθρωπικές οργανώσεις όπως η Φάρος καθώς,και το τοπικό παράρτημα του Ερυθρού Σταυρού το οποίο ανά διαστήματα δίνει είτε τρόφιμα είτε είδη προσωπικής περιποίησης σε απόρους και συμβάλει στην ενίσχυση της τοπικής κοινωνίας.

Βγαίνω στον δρόμο, και προχωρώ προς το κτίριο της Φιλαρμονικής, στο προαύλιο, μαζεμένοι νέοι κάνουν πρόβα τις Χριστουγεννιάτικες μελωδίες που σε λίγο θα παίξουν στην αγορά και στον κόσμο που έχει συγκεντρωθεί για να τους ακούσει.

Φιλαρμονική Εταιρεία Λευκάδος

Ανεβαίνω τις σκάλες του όμορφου κτιρίου, τους τοίχους του κοσμούν φωτογραφίες τωρινές της φιλαρμονικής καθώς και παλαιότερες, ανθρώπων που συνέβαλλαν στην δημιουργία και λειτουργία της από το 1850 μέχρι και σήμερα.

Φτάνω στον χώρο που είναι συγκεντρωμένο το Διοικητικό Συμβούλιο της Φιλαρμονικής, και αμέσως συζητώ εγκάρδια με τους ανθρώπους που βρίσκονται εκεί. Είναι η ζεστασιά τους παρόμοια με αυτή που θυμάμαι από παιδάκι, τότε που οι γονείς μου με πήγαιναν στο Περιγιάλι, στο νησί μας όπως μου έλεγαν και όπως μέχρι τώρα το ξέρω.

Η γλυκιά και πρόσχαρη Κυρία Καίτη, ντυμένη στα κόκκινα λόγω της ημέρας, αναλαμβάνει να με ξεναγήσει στους χώρους. Περνάμε πρώτα από την αίθουσα εκδηλώσεων, τα φώτα ανοίγουν και μπροστά μου αντικρύζω μία προσεγμένη αίθουσα που είναι έτοιμη να υποδεχθεί μικρούς και μεγάλους ταξιδεύοντάς τους με τις μουσικές που ακούγονται από την φιλαρμονική.

Στέκομαι στο φουαγιέ και σκέφτομαι ότι η ομορφιά της μουσικής εκτός από το να γαληνεύει την ψυχή είναι και να ενώνει τον κόσμο με νότες που δεν χρειάζονται στίχους παρά μόνο την πλήρη αφοσίωση μυαλού και καρδιάς στο ιδιαίτερο άκουσμά της.

Σε αυτή μάλιστα την αίθουσα, που χωράει 170 άτομα, πριν από λίγες ημέρες, η Φιλαρμονική διοργάνωσε την επετειακή συναυλία της με Όπερα & Οπερέτα στην οποία συμμετείχε η Ιωάννα Βρακατσέλη, μέτζο-σοπράνο και Λευκαδίτισσα, και διήθυνε ο αρχιμουσικός Κωνσταντίνος Μεσσήνης με το ζωηρό χειροκρότημα του κόσμου να ολοκληρώνει την όμορφη μουσική βραδιά.

Φτάνοντας στον τελευταίο όροφο του κτιρίου μπαίνουμε στις αίθουσες διδασκαλίες. Τα παιδιά που είναι συγκεντρωμένα σε κάθε μία από αυτές με τα γέλια τους καθώς προσμένουν να βγουν να παίξουν μουσική δίνουν ακόμα μία νότα αισιοδοξίας στην ηλιόλουστη αυτή ημέρα.

Όπως προανέφερα, η ιστορία της φιλαρμονικής αριθμεί 167 χρόνια. Ξεκίνησε το 1850 όταν η Λαίδη Ντορίνα, ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης και άλλοι επιφανείς Λευκαδίτες συστήνουν την Φιλαρμονική έχοντας ως κύρια βάση τους την αγάπη τους για το νησί, για την μουσική και το να αφήσουν κάτι πίσω τους που θα ενισχύσει την συνοχή και πρόοδο της τοπικής κοινωνίας.

Η Φιλαρμονική,είναι το αρχαιότερο σωματείο στην περιοχή και η δεύτερη, χρονολογικά, ιδρυθείσα Φιλαρμονική στην Ελλάδα. Μάλιστα, έπαιξε στους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 και ήταν η μόνη Φιλαρμονική που έπαιξε στη Μεσολυμπιάδα το 1906. Μάλιστα έχει βραβευθεί και από την Ακαδημία Αθηνών.

Η λειτουργία της δεν έχει σταματήσει ούτε μία ημέρα από τότε που έκανε την πρώτη της εμφάνιση στις 11 Δεκεμβρίου του 1852. Έκτοτε,με την λειτουργία και την δράση της προσφέρει στην Λευκάδα και όχι μόνο.

Μάλιστα, όπως αναφέρει ο Πρόεδρος της κ. Παναγιώτης Καλλίας, η φιλαρμονική έχει παίξει με την διάσημη Λευκαδίτισσα μέτζο-σοπράνο, Αγνή Μπάλτσα στην κεντρική πλατεία της Λευκάδας.

Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια όπως συνεχίζει ο κ. Καλλίας,είναι αρκετά δύσκολα για την Φιλαρμονική εξαιτίας οικονομικών προβλημάτων.

Η δύσκολη οικονομική συγκυρία που αντιμετωπίζει η φιλαρμονική υφίσταται παρά του ότι το κτίριο στο οποίο λειτουργεί είναι ιδιόκτητο καθώς,αποτελεί δωρεά της κ. Μαρίας Αιγιαλίδου, η οποία μοίρασε τη μισή περιουσία της στη Φιλαρμονική και την άλλη μισή στην Παναγία την Φανερωμένη, και το οποίο φτιάχτηκε μέσω ΕΣΠΑ ώστε να μπορέσει να καλύψει τις ανάγκες της φιλαρμονικής.

Προς τιμήν της κ. Αιγιαλίδου η αίθουσα που γίνονται οι εκδηλώσεις φέρει το όνομά της.

Λόγω και της συγκεκριμένης δωρεάς, εδώ και 30 χρόνια υπάρχει άμεση συνεργία της φιλαρμονικής με την Φανερωμένη. Όμως πέρα από αυτό, η υπάρχουσα οικονομική συγκυρία δυσχεραίνει όλο και περισσότερο το έργο της Φιλαρμονικής καθώς οι επιδοτήσεις έχουν κοπεί και οι μόνοι πλέον πόροι είναι από τους μαθητές που κάνουν μαθήματα και δίνουν 20 ευρώ το μήνα.

Στη φιλαρμονική λειτουργούν σχολές τρομπέτας, βαρύτονο, σαξοφόνου, κλαρινέτου, ωδείο που λειτουργεί σε συνεργασία με το ελληνικό ωδείο. Τα παιδιά που κάνουν μαθήματα αυτή τη στιγμή είναι 120, η μπάντα η μεγάλη αποτελείται από περίπου 70 άτομα, συν την μπαντίνα που είναι για τις πιο μικρές ηλικίες.

Για να μπορέσει η Φιλαρμονική να συνεχίσει τις δράσεις της και παράλληλα να συντηρήσει το κτίριο στο οποίο λειτουργεί διοργανώνει κάθε χρόνο μία με δύο συναυλίες με ένα εισιτήριο κόστους 5-10 ευρώ.

Ωστόσο, η φορολογία και το ΕΝΦΙΑ βάζουν ένα ακόμα βάρος στις πλάτες όσων «τρέχουν» την Φιλαρμονική με τους ανθρώπους του 9μελούς Διοικητικού Συμβουλίου να με ενημερώνουν πως μόνο αυτά τα δύο τους κοστίζουν 7.500 ευρώ κάθε χρόνο.

Οι επόμενες δράσεις της φιλαρμονικής είναι η μεταφορά της Όπερας & Οπερέτας στην Αθήνα γύρω στις 15-20 Ιανουαρίου, πέρυσι είχε στεφθεί με μεγάλη επιτυχία η εκδήλωση στην Αίθουσα Παρνασσός, όπου παίξανε Τραβιάτα, με την ανταπόκριση του κόσμου να αναμένεται και για φέτος μεγάλη.

Βεβαίως, το να μεταφερθεί μία 50μελής ορχήστρα στην Αθήνα για δύο ημέρες, λόγω και της πρόβας που απαιτείται να γίνει, είναι έξοδα,και στο να καταστεί εφικτό αυτό το ταξίδι όπως τονίζει ο κ. Καλλίας συμβάλλει η τοπική κοινωνία με χορηγίες που κάνει και επίσης βοηθάει το γεγονός ότι πολλοί Λευκαδίτες δίνουν χρήματα αυτές τις ημέρες που η φιλαρμονική λέει τα κάλαντα στους δρόμους της Λευκάδας.

Ακόμη,η φιλαρμονική ετοιμάζει μία ακόμη εκδήλωση για τις απόκριες, όπου θα συμμετάσχουν τέσσερις τραγουδιστές από την Λευκάδα, και επίσης προσφέρει υπηρεσίες που είναι μόνιμες και που είναι γύρω στις 40 όπως, παρελάσεις, καταθέσεις στεφάνων, λιτανείες κτλ. στις οποίες συμμετέχει αφιλοκερδώς.

Η μοναδική επιχορήγηση που λαμβάνει η φιλαρμονική είναι 2.800 ευρώ από τον δήμο για την καλοκαιρινή συναυλία που κάνουνε. Ωστόσο, τα πάγια έξοδα είναι το λιγότερο 3.000 ευρώ το μήνα.

Καταλαβαίνει κανείς επομένως, τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η μπάντα η οποία τόσα χρόνια έχει αναδείξει πολλούς καταξιωμένους μουσικούς οι οποίοι αυτή τη στιγμή παίζουν στην Εθνική Λυρική Σκηνή, στην μπάντα του Δήμου Αθηναίων, στις μπάντες των σωμάτων του στρατού και είναι και πολλοί που κάνουν σόλο καριέρα. Άλλωστε, η φιλαρμονική ήταν ένα σκαλοπάτι για επαγγελματική αποκατάσταση και αυτή η παράδοση συνεχίζεται έως και σήμερα.

Όσοι βρεθούν αυτές τις Χριστουγεννιάτικες ημέρες στη Λευκάδα θα βρουν την φιλαρμονική να παίζει τα κάλαντα αφιλοκερδώς στην πόλη και παραμονή πρωτοχρονιάς να λέει τα πρωτοχρονιάτικα κάλαντα και τα μαγαζιά να συνεισφέρουν με ότι μπορεί ο καθένας.

Ανήμερα της Πρωτοχρονιάς η μπάντα γυρνάει από το πρωί σε όλη την Λευκάδα.

Καθώς ολοκληρώνει τα κάλαντα η φιλαρμονική φεύγω και μπαίνω στο αυτοκίνητο. Είναι ώρα να κατευθυνθώ στη Μονή της Παναγίας της Φανερωμένης.

Ιερά Μονή Παναγίας Φανερωμένης Λευκάδος

Ένα δεκάλεπτο αργότερα είμαι στην είσοδο του Μοναστηριού. Στέκομαι και αφουγκράζομαι την ησυχία που επικρατεί, έχω συνηθίσει τα καλοκαίρια πλήθος κόσμου να είναι συγκεντρωμένο στο προαύλιο του και η τωρινή εικόνα με ηρεμεί.

Μπαίνω μέσα να προσκυνήσω την εικόνα της Παναγίας και περνώ ευλαβικά μέσα στον χώρο που βρίσκεται η εικόνα. Πιστό αντίγραφο της εικόνας της Παναγίας της Πεφανερωμένης, βρίσκεται στην Ηλιούπολη, στη Στέγη Λευκαδίων, το οποίο ιστορήθηκε με πίστη και αφοσίωση από τον μοναχό Αρσένιο.

Ορεινά της Λευκάδας

Το νησί εκτός από μαγευτικές παραλίες διαθέτει και υπέροχα ορεινά χωριά. Αποφασίζω να επισκεφθώ δύο από αυτά, την Καρυά και την Εγκλουβή. Ο δρόμος ευτυχώς είναι καθαρός, με είχαν ενημερώσει πως είχε χιόνι μέχρι και πριν από λίγες ημέρες. Πρώτη στάση η Καρυά με τις 300-350 οικογένειες που ζουν εκεί μόνιμα τον χειμώνα.

Η μεσημεριανή ώρα δεν ευνοεί συναντήσεις με ντόπιους οι οποίοι συνήθως συγκεντρώνονται στην κεντρική πλατεία τα πρωινά ή νωρίς το απόγευμα. Ωστόσο, το δροσερό αεράκι που φυσά σε συνδυασμό με την ησυχία που επικρατεί μου δημιουργεί ένα αίσθημα πληρότητας καθώς κάθομαι σε ένα από τα παγκάκια της πλατείας.

Επόμενος ορεινός προορισμός: Εγκλουβή

Η πινακίδα από Καρυά γράφει πέντε χιλιόμετρα μέχρι την ξακουστή για τις φακές της Εγκλουβή. Η απόσταση μπορεί να μην είναι μακρινή αλλά ο δρόμος θέλει ιδιαίτερη προσοχή καθώς είναι στενός και σε ορισμένα σημεία υπάρχουν κατολισθήσεις. Φτάνοντας πια στο χωριό μένω να θαυμάσω την άγρια ομορφιά του.

Επιστροφή στην πόλη

Επιστρέφω στην πόλη με όλες αυτές τις εικόνες και τους ανθρώπους χαραγμένους στο μυαλό μου. Σίγουρα αυτά ήταν από τα πιο όμορφα Χριστούγεννα που έχω κάνει. Σκέφτομαι το επόμενο ραντεβού μου με το νησί να είναι σύντομα και πριν από το καλοκαίρι. Καθώς πλησιάζει η ώρα που θα αποχαιρετήσω τη Λευκάδα με πιάνω να σιγοψιθυρίζω:

«Ντυμένο όνειρο στο μπλε, ψυχής ακροθαλάσσι, μια νύχτα δε θα φτάσει για να σε ονειρευτώ, να τρέξω στα καντούνια σου στις κάτασπρες αυλές σου και τις ομορφιές σου να κάνω φυλακτό»

Θερμές ευχαριστίες για την βοήθεια στην κ. Μαριάννα Βαρδή, κ. Χρυσούλα Καββαδά, Πατέρα Παναγιώτη Ζαβιτσάνο, κ. Παναγιώτη Καλλία, κ. Καίτη Κοντοπρία-Κρητικού, κ. Χαλικιά Μάρθα

ΠΗΓΗ