«Οι δημοτικές αρχές αλλάζουνε μα το βόλεμα μένει …»*

Δημοσίευση: 13 Σεπ 2017

Τα περισσότερα και τα πιο καυστικά άρθρα του αντιδημάρχου Μάρκου Νικητάκη την εποχή που ήταν αντιπολίτευση, αναφερόταν στην καλοκαιρινή αναρχία και ασυδοσία της πόλης, τα τραπεζοκαθίσματα που καταλαμβάνουν κάθε ελεύθερο χώρο, τα δικαιώματα των πεζών και των πολιτών γενικότερα. Οι παραλιακοί δρόμοι Άγγελου Σικελιανού και Γολέμη είχαν την τιμητική τους στα σχόλιά του. Είναι αυτοί που συγκεντρώνουν όλες τις παραβάσεις μαζεμένες. Αυτοί που αποτελούσαν κατά τον αντιδήμαρχο, άβατο για τους πολίτες του νησιού, στο όνομα συμφερόντων ολίγων. Χιλιάδες λέξεις δαπάνησε για το χάλι τους. Τα πεζοδρόμια, υπαρκτά και ανύπαρκτα, επίσης ήταν στην ημερήσια διάταξη.

Διανύσαμε το τρίτο καλοκαίρι με την παρούσα δημοτική αρχή. Τίποτα δεν έχει γίνει προς αυτή την κατεύθυνση. Το φετινό καλοκαίρι μάλιστα και λόγω του υπερβολικά μεγάλου όγκου των επισκεπτών, έδειξε στο μέγιστο βαθμό την αναρχία και την ασυδοσία που επικρατεί στην πόλη και όχι μόνο.

Έδειξε ακόμα, πως όλες αυτές οι ευαισθησίες για τα δικαιώματα που έχουν οι πολίτες να κυκλοφορούν και να χαίρονται την πόλη τους, έγιναν έννοιες χωρίς καμία σημασία. Άρχισε να μην ενοχλεί τίποτα και κανέναν. Κάθε χρόνο όλο και εξοβελίζονται τα δικαιώματα των πολιτών, χωρίς να ιδρώνει το αυτί κανενός. Και δεν αναφέρουμε στους πολιτικούς που εμφανίζουν ασυνέπεια έργων και λόγων, αλλά και σε άλλους λαλίστατους πολίτες ή φορείς που ξαφνικά τα βρίσκουν όλα ωραία.

Δημοσιεύουμε παρακάτω αρκετά από τα τότε σχόλια του αντιδημάρχου Μάρκου Νικητάκη. Θεωρούμε πως είναι όλα στη σωστή κατεύθυνση. Τα πράγματα είναι και έγιναν, ακόμα χειρότερα από όσα γράφει.

Γίνεται εύκολα κατανοητό μετά από τρία χρόνια, πως αυτά τα άρθρα, αποτέλεσαν αντιπολιτευτικά όπλα με σκοπό την κατάληψη της εξουσίας και όχι θέσεις της παρούσης δημοτικής Αρχής. Όλα τα προβλήματα που θίγονται παρακάτω πολλαπλασιάστηκαν, είναι σοβαρά και αναμένουν λύση από επόμενο Δήμαρχο. Εκτός κι αν έπαψαν και για τους πολίτες να είναι προβλήματα…

«…Το πεζοδρόμιο της οδού Γολέμη, στην δεξιά, όπως ανεβαίνουμε προς Άγιο Μηνά, πλευρά, είναι ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ. Είναι στην κυριολεξία φυτεμένο με τις κλειστές πέργκολες κάθε καταστήματος, με ασήμαντες εξαιρέσεις. Στην αριστερή πλευρά προς τη θάλασσα, αν και αρκετά μεγάλο, είναι ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΟ από τα τραπεζάκια και τις καρέκλες. Χώρος διακριτός για τους πεζούς ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!…»

Και αλλού:

«Το αριστερό πεζοδρόμιο της οδού Ηρώων Πολυτεχνείου, από την Εμπορική ίσαμε την Πανάγου, είναι ιδιοκτησίες διαφόρων οι οποίοι μας κάνουν τη χάρη και μας αφήνουν και περνάμε. Οικόπεδό τους δηλαδή και ο δήμος βολεύεται από τις όποιες παραχωρήσεις για να μην κατασκευάσει πεζοδρόμιο, μην και στενέψει ο δρόμος. Στο δεξιό πεζοδρόμιο, από Καρούσου Τζαβαλά μέχρι Άγιο Μηνά, υπάρχουν από γλάστρες και καρέκλες μέχρι σκαλοπάτια οικοδομής που φύτρωσαν σε ένα σημείο και χώρισαν το πεζοδρόμο στη μέση, κανείς δεν ξέρει με ποιο σπόρο! Τόσο τυφλοί είναι επιτέλους οι αρμόδιοι στον τόπο μας;….»

Και αλλού:

«Οι παραλιακοί μας δρόμοι, αποτελούν «κράτος εν κράτει», τους καλοκαιρινούς μήνες. Δρόμοι χωρισμένοι σε οικόπεδα, κάποια προνομιακά ασφαλώς, δρόμοι τελούντες υπό κατάληψη από λίγους σε βάρος όλων των πολιτών.
Δυστυχώς κάποιοι (ελάχιστοι ευτυχώς), επιτηδευματίες, συμπεριφέρνονται ως «προαγωγοί». Αποτελούν, με την ανοχή των αρχών, «κράτος εν κράτει», έχουν στήσει το μικρό τους βασίλειο και, με το πρόσχημα ότι πληρώνουν, δεν ανέχονται μύγα στο σπαθί τους. Αντίθετα ισχυριζόμενοι ότι βάζουν τα λεφτά τους και επενδύουν ή ότι, κατά τους ίδιους, προσφέρουν κοινωνικό έργο (τρομάρα τους), ΑΠΑΙΤΟΥΝ να κάνουν ιδιοκτησία τους ή δυνατόν και τη θάλασσα….»

Και αλλού:

«Το φαινόμενο των πειρατών των πεζοδρομίων και των πεζοδρόμων έχει πάρει ανεξέλεγκτες καταστάσεις στο νησί. Η πολύπαθη Σικελιανού στη δυτική παραλία είναι, έχει γίνει μνημείο ασυδοσίας και ετσιθελισμού.
Κράτος εν κράτει λίγων επιτηδευματιών, δεν είναι όλοι «κατακτητές» και «κουρσάροι», κατειλημμένη ένθεν κακείθεν του δρόμου από τραπεζοκαθίσματα, γλάστρες, μηχανάκια και αυτοκίνητα, μόνο δρόμο δεν θυμίζει!
Οι ομπρέλες καταμεσής του δρόμου, θυμίζουν ιδιωτικό άβατο των όποιων καταστηματαρχών τις τοποθέτησαν, ετσιθελικά και με την … άδεια της αστυνομίας, για να θυμηθώ το γνωστό ανέκδοτο!
Η Γολέμη στην ανατολική παραλία το ίδιο. Δε κυκλοφορείς, στο έτσι κι αλλιώς μεγάλο, πεζοδρόμιο της παραλίας, κινδυνεύεις να πέσεις στη θάλασσα…»

Και αλλού

«Σε κάθε περίπτωση η κατάσταση των πεζοδρομίων της πόλης είναι απαράδεκτη και η δημοτική μας αρχή (όπως και οι προηγούμενες άλλωστε) δεν έχει την τόλμη και τα κότσια να τη διευθετήσει. Λιοντάρι δεν γίνεσαι ούτε με βρυχηθμούς ούτε με μεταμφιέσεις.
Είμαι πολίτης που ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΑΝΕΜΠΟΔΙΣΤΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΟΥ!. Είμαι πολίτης που δικαιούμαι να ζητώ το αυτονόητο. Να μη με θεωρούν πολίτη δεύτερης κατηγορίας. Πολίτη που θα πρέπει να έχει πασσαπόρτι, για κάποιους δρόμους της πόλης, τις καλοκαιρινές νύχτες!
Οφείλουμε να αντιδράσουμε ως πολίτες. Οφείλουμε και πρέπει να διεκδικήσουμε το δικαίωμα μας, να κυκλοφορούμε ελεύθερα στην πόλη μας. Με όποιο κόστος.
Σεβόμαστε τους επαγγελματίες και τη δουλειά τους. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να μας δημιουργήσουν μια ασφυκτική κατάσταση. Δεν σημαίνει υποχώρηση μόνο της μιας πλευράς, δεν σημαίνει κίνδυνος στην κυκλοφορία μας, δεν σημαίνει μονομερή κατάληψη των δρόμων και των πεζοδρομίων.
Πληρώνουμε και εμείς, (ή εν τέλει κυρίως εμείς;) ανταποδοτικά τέλη στο δήμο και περιμένουμε την ανταπόδοση.
Εμάς πότε θα μας σεβαστούν;….»

*φράση από αναλόγου περιεχομένου άρθρο του ίδιου συντάκτη.