HomeΕΠΙ ΠΑΝΤΟΣ ΕΠΙΣΤΗΤΟΥΒιβλιοπαρουσίαση: «Το παιδί και η φύση του- προς μια ποιητική παιδαγωγική» της Βιβής Κοψιδά – Βρεττού

Βιβλιοπαρουσίαση: «Το παιδί και η φύση του- προς μια ποιητική παιδαγωγική» της Βιβής Κοψιδά – Βρεττού

ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΛΙΒΙΤΣΑΝΟΥ – ΝΤΑΝΟΥ

Το 2019 κυκλοφόρησε ένα ακόμη βιβλίο της Βιβής Κοψιδά – Βρεττού από τις εκδόσεις ΓΡΗΓΟΡΗ με τίτλο «το παιδί και η φύση του- Προς μια ποιητική παιδαγωγική». Μια καλαίσθητη έκδοση 270 σελίδων, που προλογίζει ο επιστήμονας, Καθηγητής και συγγραφέας Νίκος Σιδέρης , ενώ απόσπασμα από τον πρόλογό του παρατίθεται στο οπισθόφυλλο του βιβλίου. Για τη συγγραφέα του πολύτιμου αυτού έργου για γονείς , εκπαιδευτικούς και όλους, όσοι έρχονται σε επαφή με τον ευαίσθητο κόσμο των παιδιών , δε χρειάζονται συστάσεις. Οφείλω όμως να πω ότι για τόσα στοιχεία και τέτοια μελέτη για το παιδί και τη φύση του, δεν αρκεί μόνο η γνώση, αλλά κυρίως η αγάπη για το παιδί, μια και η ίδια ως εκπαιδευτικός και ως μητέρα έκανε τα πάντα για μια ποιητική παιδαγωγική.

Το βιβλίο αφιερώνεται στον Απόστολο και στη γενιά του με τη φράση «αγαπάτε τα ποιήματα και τους ποιητές, είμαι σίγουρη σας μοιάζουν». Ακολουθούν τα περιεχόμενα και ο πρόλογος του Ν. Σιδέρη , όπου μεταξύ άλλων τονίζει «Σ’ αυτό το βιβλίο της, η συγγραφέας ευοδώνει μια μακρά πορεία εμπειρίας και αναστοχασμού. Ως εκπαιδευτικός πρώτου μεγέθους , δεν αρκείται στην απλή διδασκαλία της ύλης, αλλά παράλληλα λειτουργεί πάντοτε και από τη μετα-γνωστική θέση του ερευνώντος νου». Στη συνέχεια , στον πρόλογό της η κ. Κοψιδά τονίζει πώς στη συγγραφή αυτή την οδήγησαν η θητεία πολλών χρόνων , η σπουδή ταυτόχρονα στην εκπαίδευση και μια σταθερή πεποίθηση ότι οι άνθρωποι περνώντας απ’ τα σχολεία μπορούν και πρέπει να γίνονται εξελικτικά καλύτεροι . Βαρύς ο ρόλος του γονιού, κυρίως όμως του δασκάλου προς μια ποιητική παιδαγωγική , που θα διευρύνει τους ορίζοντες των παιδιών και θα κρατήσει μια πόρτα διάπλατα ανοιχτή στο ΜΕΛΛΟΝ.

Στο ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ του βιβλίου , που κάτω από τη γραμμή κάθε σελίδας υπάρχουν οι απαραίτητες για τον αναγνώστη σημειώσεις – παρατηρήσεις(ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ και ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ)ερευνάται ο παιδικός κόσμος και τονίζεται ο ρόλος των μεγάλων. Από τη μια τα παιδιά: το παραμύθι, τα όνειρα, οι αξίες, η φαντασία, τα λάθη , τα συναισθήματα, η εφηβική ιδανίκευση, η παιδική βούληση, τα ένστικτα, οι χαρές, η αγάπη , ο χρόνος, η μοναδικότητα, η ποίηση ως δημιουργία, η ανεξαρτησία, η προσωπική αξία, το παράλογο, η προσοχή και το ενδιαφέρον, η αλήθεια, τα γιατί. Από την άλλη ο γονιός και κυρίως ο εκπαιδευτικός : τα μαθήματα «ποιητικής παιδαγωγικής», οι αντιθέσεις και οι συγκρούσεις, η απόσταση ανάμεσα στη θεωρία και την πράξη, η λογική και τα συναισθήματα, η αποκλίνουσα σκέψη, η διαφορετική αξία κάθε παιδιού και η διαφοροποιημένη διδασκαλία, η αγωγή της ευθύνης, η φανερή γοητεία της τεχνολογίας και τελικά η πεποίθηση του αληθινών δασκάλων, ότι ο κόσμος δεν είναι καλός, αλλά εκείνοι είναι αισιόδοξοι πως με τη συγκατάθεσή τους θα γίνει καλύτερος.

Στο ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ του βιβλίου καταγράφονται ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗΣ μεγάλων προσωπικοτήτων: Κωνσταντίνος Τσάτσος, Παπανούτσος, Δελμούζος, Ι. Κακριδής, Paulo Freire, Μ. Μερακλής, Λέο Μπουσκάλια, Ν. Τόμσκι, Σ. Βρεττός, Bertrand Russell και άλλοι. Ξεχώρισα «η φυσιογνωμία του δασκάλου» του Παπανούτσου, όπου μεταξύ άλλων υποστηρίζει « ο δάσκαλος πρέπει να καταλαβαίνει, να μιλεί τη γλώσσα των μαθητών, να συνεννοείται μαζί τους, για να μπορεί να έρχεται πολύ κοντά τους και να τους παραστέκεται στις δυσκολίες που θα βρουν πορευόμενοι την ανώμαλη και επικίνδυνη οδό της ζωής». Ιδιαίτερη βαρύτητα έχει και η σελίδα 243, όπου αναφέρονται «οι δέκα εντολές ενός καλού δασκάλου». Τέλος, η βιβλιογραφία είκοσι σελίδων (249-269) στο τέλος του βιβλίου, καταδεικνύει τη μακροχρόνια, υπεύθυνη και πολύ σημαντική για όλους έρευνα και μελέτη της συγγραφέως.

Αξίζει λοιπόν όλοι να αποκτήσουμε αυτό το πολύ σημαντικό βιβλίο ,καθώς η συγγραφέας κατά τον κ. Σιδέρη «έχει επεξεργαστεί και εκθέτει με ευρύτητα και πειστικότητα μια αναλυτική και πρακτική μεθοδολογία, που η ίδια αποκαλεί ευστοχότατα, Ποιητική Παιδαγωγική. Η αφθονία του υλικού και η συστηματικότητα της έρευνας τής επιτρέπουν να υπηρετήσει το όραμά της: να μετατρέψει όσα η ζωή, η έμπνευση και ο κόπος τής έχουν προσφέρει, σε ηδύ καρπό που θέλει και κατορθώνει να μοιραστεί με όλους, παιδαγωγούς, ερευνητές, γονείς και παιδιά».

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΛΙΒΙΤΣΑΝΟΥ – ΝΤΑΝΟΥ

Προηγουμενο αρθρο
Ανακοίνωση Λιμεναρχείου για έκτακτα καιρικά φαινόμενα
Επομενο αρθρο
Το αναπόφευκτο μεταναστευτικό

Δεν υπάρχουν σχόλια

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.