HomeΕΛΙΞΗΡΙΑ ΜΝΗΜΗΣΗ δική μου Αβάνα

Η δική μου Αβάνα

Της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη

Καθώς η Κούβα παραδίδεται στη νέα εποχή της λήξης του εμπάργκο με τις ΗΠΑ και το δυτικό κόσμο, είπα να σκύψω στις αναμνήσεις από το νησί που με έχει σημαδέψει σε πολλά επίπεδα.

Έτσι σήμερα, παρουσιάζω ένα κεφάλαιο από το βιβλίο μου «Ημερολόγιο Αβάνας-η Κούβα στο Λυκόφως του Κάστρο» για να δώσω μια γεύση της παλιάς Αβάνας, όπως τη γνώρισα στην εποχή του Κάστρο.

Στις φωτογραφίες και τα γραπτά μου θα μείνει για πάντα φυλακισμένη η πόλη του έρωτας, του χορού και της χαράς, όπως την έχω βιώσει από τις αρχές της δεκαετίας του 90.

Καρέ-καρέ στην παλιά Αβάνα

Έφτασε κιόλας η Τρίτη. Πόσο γρήγορα περνούν οι μέρες στην Αβάνα. Νιώθω πως δεν έχω προλάβει να δω τίποτε κι ας περιπλανιέμαι καθημερινά στην πόλη με βλέμμα αφηρημένο και μακρινό.

201221

Ο ήλιος φωτίζει τις απόκρυφες γωνιές, μεγεθύνει την εγκατάλειψη των κτηρίων, αναδεικνύει τη λερότητα των δρόμων, στιλβώνει τα πολύχρωμα παλιά αυτοκίνητα που επιβιώνουν και κινούνται από τη δεκαετία του 40 και του 50 στην Αβάνα. Φωτογραφίζω τις Cadillac με τα απίστευτα διπλά τους φώτα και τις Chrysler με τα ανασηκωμένα φτερά, ενθουσιασμένη σα παιδί. Ποτέ δε χορταίναμε με την Κωνσταντίνα αυτή τη θέα των παλιών αυτοκινήτων στην κουβανική πρωτεύουσα. Βέβαια, ο αριθμός τους έχει περιορισθεί δραματικά μπροστά στις αθρόες εισαγωγές των κακοσχεδιασμένων γελοίων Lada και Skoda από τις πρώην κομμουνιστικές χώρες.

204

216

Τρυπώνω σ’ ένα σοκάκι με πολύ κόσμο. Κρατάω σφιχτά την τσάντα μου που έχω περασμένη στο στήθος. Είναι πολύ επικίνδυνα στην πρωτεύουσα της Κούβας πλέον. Τίποτε δεν αναχαιτίζει την εγκληματικότητα, ούτε οι χαφιέδες, ούτε οι μπάτσοι, ούτε οι στρατιωτικοί, μου λένε οι ντόπιοι. Οι άνθρωποι πεινάνε και κλέβουν τους τουρίστες, παρά την αυστηρή αστυνόμευση. Η ανάγκη είναι μεγαλύτερη από την απειλή φυλάκισης. Είμαι προετοιμασμένη. Έχω αφήσει τα επίσημα έγγραφα μου στο ξενοδοχείο και βαδίζω με λίγα διεθνή πέσος στην τσέπη. Ωστόσο, οι Κουβανοί με τα φιλικά πρόσωπα μου αποδομούν το φόβο. Δεν πιστεύω πως θα με ληστέψουν, όπως στα άλλα κράτη της αδίστακτης Λατινικής Αμερικής.

223

Στέκομαι μπροστά από το Καπιτώλιο και το θαυμάζω για πολλοστή φορά. Ύστερα χαζεύω την μεγαλόπρεπη όπερα με τα φθαρμένα μαρμαρένια στολίσματα. Στρίβω προς τα αριστερά ξεφεύγοντας από την επίσημη παλιά Αβάνα των τουριστικών προδιαγραφών. Μια χυδαία μυρωδιά τηγανίλας, ανακατεμένη με άψητη μπύρα, προσβάλλει τα ρουθούνια μου. Έρχεται από τα υπαίθρια φαγάδικα που προσφέρουν φαγητό στο πόδι κάτω από τον καυτό ήλιο του μεσημεριού. Δεκάδες Κουβανοί και Κουβανές στέκονται στις ουρές για ένα αναψυκτικό που κοστίζει ένα δικό τους πέσος.

212

Περνάω δίπλα από κορίτσια που φορούν χοντρά και ακαλαίσθητα χρυσαφικά στο λαιμό. Με χτυπάει στη μύτη το φτηνό άρωμα και η πρόσκληση για αγοραίο έρωτα.

Σταματάω και ρωτάω μια απ’ αυτές, πώς τη λένε. «Γκλόρια, μου απαντάει και είμαι χόρ» (πόρνη), μου δηλώνει με περηφάνια.

-Αν σου δώσω 100 διεθνή πέσος, της λέω, θα φύγεις τώρα να πας στο σπίτι σου;

-Όχι, γιατί μου αρέσει το σεξ. Μου αρέσουν οι γνωριμίες. Οι πελάτες γίνονται οικογένεια, που έρχονται και ξανάρχονται στην Αβάνα με γεμάτες τις βαλίτσες δώρα και ρούχα και κοσμήματα και ρούχα για τα παιδιά.

-Δηλαδή δεν σε πειράζει που πουλάς το σώμα σου;

-Όχι, μου αρέσει πολύ να κοιμάμαι στα ακριβά ξενοδοχεία με τους ξένους. Πού ξέρεις, μια μέρα μπορεί κάποιος να με παντρευτεί.

-Μα είπες πως έχεις παιδιά.

-Ναι, αλλά είμαι χωρισμένη δυο φορές. Τώρα δεν έχω μόνιμο άντρα. Είμαι ελεύθερη.

-Και πώς φαντάζεσαι τη ζωή σου, Γκλόρια, μετά από 10 χρόνια; ας πούμε.

-Πού είναι το κατοστάρικο που έλεγες; με ρωτάει ξαφνικά.

Το βγάζω από παντελόνι μου και της το δίνω. Το χώνει βιαστικά στο χυδαίο ροζ τσαντάκι της και με κοιτάει με περιφρόνηση.

-Είσαι μπονίτα αλλά δεν ξέρεις από άντρες. Είναι φανερό, μου λέει, κι απομακρύνεται με αποστροφή.

Πιο κάτω τη σταματάει ένας ξανθός χοντρός ιδρωμένος τουρίστας και η Γκλόρια εξαφανίζεται στο επόμενο δρομάκι αγκαλιά, φιλώντας τον στο στόμα με πάθος σα να τον ήξερε από παλιά.

Έχω ζαλιστεί. Δεν τη λυπάμαι τη Γκλόρια, είναι αποφασισμένη κι αυτή και οι άλλες όμορφες κοπέλες εδώ να κερδίσουν το στοίχημα με τη ζωή πουλώντας σεξουαλικές υπηρεσίες. Δεν θεωρείται καν μεμπτό αυτό στην Αβάνα. Είναι σχεδόν νομοτέλεια υπό τις συνθήκες της σήμερον.

220

Τρυπώνω στο υπερπολυτελές ξενοδοχείο Saratoga να βαφτιστώ έστω και για λίγο στην ευρωπαϊκή κουλτούρα, να με δροσίσει το αίρ κοντίσιον. Το ξενοδοχείο στέκει λαμπρό από τις παλιές μέρες της αποικιοκρατίας και της χλιδής. Έχει ανακαινισθεί πρόσφατα κι έχει μετατραπεί σε πραγματικό έργο τέχνης. Τα μπάνια είναι η τελευταία λέξη της ιταλικής αισθητικής, αλλά οι λεκάνες χάσκουν κιόλας βρώμικες παρόλο που μετρούν μόνο δυο χρόνια ζωής.

225
Στο μαροκινής διακόσμησης καφενείο παραγγέλνω ένα καφέ με γάλα. Το άρωμά του είναι υπέροχο. Ένα γκαρσόνι με σερβίρει με χαμόγελο. Τα χαμόγελα εδώ σκορπίζονται με ευκολία γιατί είμαι ξανθόλευκη «μπονίτα» και προπάντων τουρίστρια, κοινώς αγαθιάρα.

Ζητάω λογαριασμό. Ακούω τον μέτρ του μαγαζιού να μιλάει για 5 πέσος, ενώ την ίδια στιγμή το γκαρσόνι μου ζητάει μόνο 2. Απαιτώ να δω τον επίσημο κατάλογο με τις τιμές του ξενοδοχείου. Ο καφές κοστίζει 2 πέσος, αλλά αφήνω 1 ακόμη για πουρμπουάρ, επειδή ο σερβιτόρος μου υπήρξε οριακά τίμιος. Νιώθω πως πέφτω διαρκώς θύμα της κουβανικής συνωμοσίας για εκμετάλλευση των ανυποψίαστων τουριστών.

215

Για την επιστροφή στο ξενοδοχείο αποφασίζω να κάνω βάδην στην παραλιακή Μαλιακόν, όπως τη λένε οι ντόπιοι. Με έχουν προειδοποιήσει πως εδώ γίνονται πολλές επιθέσεις σε τουρίστες, αλλά είμαι αποφασισμένη να περπατήσω στη δροσιά της θαλάσσιας αύρας. Στο φαρδύ πεζοδρόμιο έρχομαι κατάφατσα με πολίτες που περπατούν χαλαρά με μια έκφραση ευχαρίστησης στα μελαμψά τους βλέμματα.

Το δροσερό αεράκι με χτυπάει στο πρόσωπο. Σκορπίζει ηδονή στο ιδρωμένο σώμα μου. Μοιάζει να ξορκίζει τις απογοητεύσεις του απομεσήμερου εδώ στη μοναδική Αβάνα της Κωνσταντίνας μου και τη δική μου.

Προηγουμενο αρθρο
Αριστερή διακυβέρνηση. Άχρηστο ένθετο ή χρυσόδετος τόμος
Επομενο αρθρο
Οι τρεις που θα στελεχώσουν το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ στη Λευκάδα

Δεν υπάρχουν σχόλια

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.