HomeΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ - ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ - ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣΗ παιδική χαρά περιττό να πω, ήταν γεμάτη σκουπίδια…

Η παιδική χαρά περιττό να πω, ήταν γεμάτη σκουπίδια…

Το περιστατικό που περιγράφει παρακάτω η Μαριάννα δεν είναι ούτε εξαίρεση ούτε μοναδικό. Κάθε μέρα όποιος ζει και κινείται στην πόλη μας, αντιμετωπίζει περιστατικά που έχουν όλα έναν κοινό παρανομαστή. Είτε πρόκειται για τις παιδικές χαρές είτε για τις πλατείες, τα πεζοδρόμια, τα σκουπίδια κ.λ.π. Έχουν να κάνουν με τον σεβασμό στο δημόσιο χώρο και τις διακριτές χρήσης του.

«Ξεκίνησα σήμερα το πρωί να πάω με το δίχρονο μου στην παιδική χαρά. Μέσα στα σοκάκια, πίσω από το Ionian Star και σε όλη τη διαδρομή έβλεπα γυμνασιόπαιδα, τα οποία προφανώς ήταν σε εκδρομή. Το μικρό πάρκο, το μεγάλο πάρκο και η παιδική χαρά γεμάτα μαθητές.

Η παιδική χαρά περιττό να πω ήταν γεμάτη σκουπίδια, οι βωμολοχίες ηχούσαν στα αυτιά μου κάθε λεπτό και τα παιχνίδια στέναζαν κάτω από τις ασχημονίες των μαθητών. Έπειτα από παρατήρηση και όταν η κατάσταση κάθε άλλο παρά παιδικό περιβάλλον θύμιζε, κάλεσα έναν μαθητή να φωνάξει έναν από τους καθηγητές, οι οποίοι κάθονταν αμέριμνοι στο μεγάλο πάρκο.

Ήρθε, αντίδραση: «Βρε, ποιος πέταξε αυτά τα σκουπίδια;» Περίμενε και απάντηση; Αντί να πει ,«όποιος και να το έκανε, μαζέψτε τα!» Τους έκανε παρατηρήσεις και έπειτα έφυγε… ξανά για το μεγάλο πάρκο. Το μόνο καλό που έγινε, ήταν ότι τους απαγόρεψε το ποδόσφαιρο.

Και διερωτώμαι: Είναι κατάλληλος χώρος η παιδική χαρά για εκδρομή Γυμνασίου;; Υποτίθεται ότι είναι για χρήση μικρών παιδιών. Είναι τα παιδιά ασφαλή να κυκλοφορούν μόνα τους στα στενά και στους δρόμους; Ποιος είναι τελικά ο σκοπός των εκδρομών; Να πίνουν καφέ οι καθηγητές στην παραλία;

Αποφάσισα να πράξω τα δέοντα προς το Δήμο, αισθανόμενη την ευθύνη μου ως πολίτης και γονιός. Ελπίζω να έχω αποτέλεσμα.
(Μαριάννα)»

Οι παρακάτω εύστοχες παρατηρήσεις είναι σκέψεις ενός Έλληνα που ζει στο Λονδίνο τα τελευταία χρόνια. Τις αντιγράψαμε από το www.andro.gr

«Τί μας συμβαίνει; Αναγνωρίζουμε το ωραίο. Δεν υπάρχει Έλληνας ταξιδιώτης που να μη θαυμάζει την ομορφιά του Λονδίνου ή του Βερολίνου ή της Ρώμης. Γιατί λοιπόν περιφρονεί το ωραίο όταν επιστρέφει στην πατρίδα του;

Γιατί να μην θεωρούμε τον δημόσιο χώρο προέκταση του σπιτιού μας; Πώς αντέχουμε να βλέπουμε τη βρωμιά έξω από την πόρτα μας; Πώς ανεχόμαστε να μην έχει πεζοδρόμιο για τους περαστικούς ο δρόμος μας;

Καταλήγω ότι όλα ξεκινούν από το σχολείο, τον πρώτο χώρο έξω από το σπίτι που κοινωνικοποιούμαστε. Από το μουτζουρωμένο θρανίο. Το πρόβλημα έχει τις ρίζες του στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Εκεί όπου πολλοί αγαπημένοι δάσκαλοι, θεωρούν ότι το να μουτζουρώνεις το θρανίο είναι καλλιτεχνική έκφραση και όχι κοινή καταστροφή της δημόσιας περιουσίας.

Άσε τα παιδιά να εκφραστούν, σου λέει. Και εκεί χάνεται το παιχνίδι πριν ακόμα ξεκινήσει: Στην παρανόηση της ελευθερίας μας και στην υποτίμηση της ομορφιάς γύρω μας. Έτσι χτίζουμε στον αιγιαλό, καίμε το δάσος, γυρεύουμε να δώσει η κυβέρνηση έναν όροφο ακόμα στην αντιπαροχή, να αλλάξουν οι συντελεστές δόμησης, να φράξουν τα ποτάμια, να γίνουν όλα τσιμέντο για να ζωγραφίζουμε πάνω με σπρέϊ…

Σήμερα όμως καταλαβαίνω. Τίποτα δεν είναι φυσικό. Τίποτα δεν έρχεται μόνο του. Παρά μόνο με σκληρή δουλειά. Που, σίγουρα θα ξεβολέψει κάποιους. Καταρχήν με τα πρόστιμα. Την επίπληξη. Με ό,τι κριθεί απαραίτητο. Αλλά και με αποτέλεσμα που το αξίζει. Σήμερα νιώθω ότι δεν μπορώ άλλο να ανεχτώ την ασχήμια στην οποία έχουμε καταδικάσει τις πόλεις μας.

Ποιός υπουργός παιδείας θα έχει τα κότσια να επιβάλλει το σεβασμό στη σχολική περιουσία και στο δημόσιο χώρο από τα πρώτα χρόνια του σχολείου; Και ταυτόχρονα θα έχει την ικανότητα να πείσει ότι η αυτή του η σταυροφορία δεν θα έχει τίποτα το αυταρχικό αλλά αντιθέτως θα ελευθερώνει τα παιδιά από την αυτοκαταστροφική μιζέρια και θα τους δίνει την ελευθερία να φτιάξουν εκείνοι την αυριανή κοινωνία με καθαρό καμβά.»

Προηγουμενο αρθρο
Νυχτερινή καρναβαλική παρέλαση το Σάββατο 2/3
Επομενο αρθρο
Βρέθηκε ένα λιλιπούτειο παπουτσάκι στην αγορά

1 Σχόλιο

  1. Μαρία
    4 Μαρτίου 2019 at 15:01 — Απάντηση

    Τα γυμνασιόπαιδα δεν είναι δίχρονα να τους υποδεικνύει κάποιος ότι δεν πρέπει να πετάνε σκουπίδια. Όταν βλέπουν τουν γονείς να μην σέβονται την καθαριότητα των δημοσίων χώρων ή ενθαρρύνονται από το γονέα (πατέρα συνήθως) να είναι αθυρόστομα γιατί “έτσι κάνουν οι άντρες” , είναι αυτονόητο ότι έτσι θα φέρονται. Και ναι, οι καθηγητές πού ήταν?Αλλά πού ήταν και οι γονείς τα προηγούμενα 12 χρόνια?

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.