Η όμορφη παλιά πόλη της Λευκάδας
Πιστή στo ετήσιο ραντεβού μου κάθε τέτοια εποχή, αφέθηκα και σήμερα, να «χαθώ» στα στενά δρομάκια της παλιάς πόλης. Δεν φταίει η δυσκολία προσανατολισμού…
Αφήνομαι, να «χαθώ» και να γυροφέρνω στο ίδιο σημείο, ψάχνοντας όμορφες γωνιές, λουλούδια που στολίζουν με χάρη τα μπαλκόνια, ένα κεντητό κουρτινάκι άλλης εποχής, ένα παλιό ανακαινισμένο σπίτι. Μ’ αρέσει κάθε τέτοια εποχή, που δεν έχει πολλές ζέστες, ο περίπατος στην παλιά πόλη. Δεν βλέπω ηθελημένα τίποτα άσχημο.
Τις πρωινές ώρες η παλιά πόλη είναι ήσυχη. Ελάχιστοι κυκλοφορούν. Τα σοκάκια έχουν χρώματα, γεύσεις και μυρωδιές. Ανεβαίνω ξένες σκάλες, μπαίνω σε αυλές, πιάνω κουβέντα με γνωστούς, μυρίζω φρεσκοαπλωμένα ρούχα και το κρεμμύδι που τσιγαρίζουν οι νοικοκυρές μαγειρεύοντας το φαγητό της ημέρας.
Χαίρομαι σα να είναι δικό μου, κάθε φορά που ανακαλύπτω ένα παλιό ανακαινισμένο σπίτι. Θαυμάζω την προσπάθεια και την αγάπη όλων όσων έχουν ανθοστόλιστες αυλές και μπαλκόνια. Κοντοστέκω κάθε φορά έξω από τον μαντρότοιχο και καμαρώνω την «Αίγλη».
Αγαπώ ιδιαίτερα τις «παλιές» πόλεις, έχω ευτυχίσει να επισκεφτώ κάμποσες στη ζωή μου. Σε κάποιες χώρες είναι ανέγγιχτες από το χρόνο…
Τελειώνω πάντα τη βόλτα μου στη «Βιβλιοθήκη». Βρίσκεται απέναντι από το καλύτερο κτίριο της πόλης μας, τη Δημόσια Βιβλιοθήκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια