Θλίψη και μόνο θλίψη

Έγραψε πριν από μέρες φίλος μουσικός σε ανάρτηση του στο facebook κάτω από τις εικόνες του ερειπίου πρώην τουριστικού περιπτέρου: «Όλοι εμείς που ζήσαμε τόσα εδώ μέσα, το μόνο που μπορούμε να αισθανθούμε βλέποντας αυτές τις εικόνες…. είναι θλίψη!». Και αναφέρεται βεβαίως σε όλους τους μουσικούς που πέρασαν πολλά βράδια της ζωής τους στο τουριστικό περίπτερο του Κάστρου την εποχή της ακμής του.

Θλίψη όμως προκαλεί το θέαμα αλλά και το αποτέλεσμα της εγκατάλειψης, σε όλους τους Λευκαδίτες. Και η θλίψη μεγαλώνει όταν θυμάσαι –κι αν δεν θυμάσαι ανατρέχεις στα γραπτά σου- και βλέπεις την αδιαφορία και την ασυνέπεια των υπευθύνων του νησιού.

Ο πρόεδρος του Λιμενικού Ταμείου στο Δημοτικό συμβούλιο στις 29/3/2015 μετά από ερώτηση για την αξιοποίηση του περιπτέρου, δήλωνε: ««Το θέμα του Κάστρου από τις 13 Αυγούστου που ανέλαβα και σε συνεργασία με το Δήμαρχο ήταν από τις πρώτες προτεραιότητες μας. Το αργότερα μέσα στο Μάη θα δημοπρατηθεί το έργο. … Υπάρχει αξιόλογο επενδυτικό ενδιαφέρον. Αν όλα πάνε καλά, σύντομα το τουριστικό περίπτερο θα λειτουργήσει και θα είναι μια σοβαρή επένδυση για τη Λευκάδα.» Τα ίδια ακριβώς δήλωνε και 3 μήνες αργότερα στις 11/6/2015.
Είμαστε στον Ιούλιο του 2016 και το μόνο νέο που έχουμε, είναι δυστυχώς θλίψη!