Καλό κατευόδιο πνευματικέ μας πατέρα
Του Μίμη Κούρτη
Τούτη η εκκλησιά καρτερεί να αποχαιρετίσει τον ιερέα της. Τούτη η καμπάνα χτυπά πένθιμα, καλώντας την πόλη στον τελευταίο χαιρετισμό.
Ο Μαρκάς χαμηλώνει τα φώτα του, αποτίει φόρο τιμής στο ρασοφόρο φίλο της, κι απ’ τα μισανοιχτά παράθυρα, θαρρείς ακούγεται η γλυκιά κελαριστή φωνή του πρωτοπρεσβύτερου.
Ο Άη-Λιάς γέρνει την κορφή του, προσκυνώντας τον δικό του άνθρωπο. Εκεί ψηλά περιμένει ο παράδεισος, κι καλοσυνάτη πρεσβυτέρα, κι η πεταλούδα τριγυρνά ανυπόμονα. Δεν βλέπει την ώρα να γείρει στην πατρική αγκαλιά.
Καλό κατευόδιο πνευματικέ μας πατέρα. Θα ζεις πάντα στο νου και στην καρδιά.
Tags:Καλό κατευόδιο
Δεν υπάρχουν σχόλια