HomeΠΡΟΒΕΒΛΗΜΕΝΑΛευκάδα – Της Σοφίας Κοψιδά – Γαληνού

Λευκάδα – Της Σοφίας Κοψιδά – Γαληνού

ΛΕΥΚΑΔΑ

Και την Ελλάδα όταν τελείωσε ο Θεός
«Το αριστούργημά του»
Είδε ότι περίσσεψαν
Κάποια απ’ τα υλικά του.

Το άσπρο πράσινο και μπλε
Χρώματα περισσέψαν
Και με το άσπρο Άγγελοι
Λεπτές δαντέλες πλέξαν.

Με τις δαντέλες έφτιαξαν
Υπέροχα ακρογιάλια
Και τα δωρίσαν με χαρά
Εις το νησί Λευκάδα.

0x

Και με το χρώμα πράσινο
Κέντησε τα βουνά της
Και το γαλάζιο έβαψε
Τουρκουάζ τη θάλασσά της.

Κι ένα νησάκι μαγικό
Έγινε η Λευκάδα,
Που κατοικήσαν άνθρωποι
Με ζέση και σπιρτάδα.

Ζαμπέλιος, Βαλαωρίτης, Σικελιανός
Απ’ τη Λευκάδα βγήκαν
Και μέσ’ στον ελαιώνα της
Ήρωες ορκιστήκαν.

6

Το Ευαγγέλιο είναι κει,
Το γράφ’ η ιστορία,
Π’ ορκίστηκε ο Ανδρούτσος μας
Στη Φιλική Εταιρεία.

Απ’ τη Λευκάδα ακούστηκε
Αγγελική φωνή
Κι όλος ο κόσμος γνώρισε
Τη Μπάλτσα την Αγνή.

3

Της Ιαπωνίας ποιητής ήταν ο Κοϊζούμι.
Δεν ήτανε Ιάπωνας, δεν ήταν Ασιάτης,
Λευκάδιος Χερν λεγότανε,
Είχε το όνομά της.

Και το Λευκάτα διάλεξ’ η Σαπφώ
Να πάει να πέσει
Την άρνηση του Φάωνα
Δε μπόρεσε ν’ αντέξει.

4

Της Άγιας Μαύρας τ’ όνομα
Είχε η πρωτεύουσά της.
Μέσα στο Κάστρο βρίσκεται
Πάντα η εκκλησιά της.

Ο Λευκαδίτης όπου κι αν ζει
Την έχει στην καρδιά του,
Πιστεύει και ορκίζεται
Πάντοτε στην Κυρά του.

«Κυρά Φανερωμένη μου
Παρηγοριά του κόσμου,
Βοήθα με την ορφανή,
Τ’ άγιο Σου δώσ’ μου χέρι,
Για ν’ ανεβώ το βράχο Σου»
(Βαλαωρίτης)

faner0

«Κυρά» Την είπ’ ο ποιητής
«Κυρά» Τη λέμε όλοι
Κι είναι των Λευκαδίων Της
Γλυκό αραξοβόλι.

Στο βράχο πάνω κει ψηλά
Είναι η εκκλησιά της
Από κει βλέπει και βοηθά
Σα μάνα τα παιδιά της.

Σοφία Κοψιδά – Γαληνού

Προηγουμενο αρθρο
Τηλυκράτης – Θρίαμβος Λούρου
Επομενο αρθρο
Ο Πανταζής Κοντομίχης ως μεταφραστής κλασσικών κειμένων

Δεν υπάρχουν σχόλια

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.