Μάζεμα των καρπών της ελιάς

“Είναι γιορτή το μάζεμα της σοδειάς, γιορτή που αρχίζει στο χωράφι, […] και δεν τελειώνει παρά σαν σιγουρευτεί ο καρπός στ ΄αμπάρι. Είναι τότε που ο νοικοκύρης θα βάλει το καινούργιο λάδι στα λαδοπίθαρα, θα πάει το πρώτο σταμνί στην εκκλησία (γίνεται να ξεχάσει το μερτικό του Αγίου;), θ’ απλώσει στο παξιμάδι το πρώτο λάδι της χρονιάς για να το δοκιμάσει, θα φτιάξει την πίτα με το πρώτο λάδι […]

Υπήρχε παλαιότερα μια ωραία συνήθεια στη Λευκάδα: όλοι, νοικοκύρης, μαζωχτάδες, εργάτες του λιοτριβιού, έπρεπε να γευτούν το πρώτο λάδι.
“Πριν πάνε οι ελιές στο λιοτριβιό, πηγαίνει ο παπάς και αγιάζει και φτιάχνουν λαδόπιτα, για να ευχηθούν, δίνουν δε και στους λιτροβιαραίους και τρώνε…” Το ελαιόλαδο συμμετέχει ως πρώτη ύλη στη παρασκευή της λαδόπιτας, που διανέμεται στο συγγενικό περιβάλλον αλλά και σε όσους εργάζονται για την παραγωγή ελαιόλαδου”

Πηγή