HomeΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣΟ Θείος Ελαιώνας της Λευκάδας

Ο Θείος Ελαιώνας της Λευκάδας

Ο Ελαιώνας της Λευκάδας που υμνήθηκε από τον Άγγελο Σικελιανό σιγά – σιγά καταστρέφεται. Ευτυχώς υπάρχουν οι φωτογραφίες να θυμίζουν και να γνωρίζουν στους νεότερους ένα μνημείο φυσικής ομορφιάς που θυσιάσαμε μαζί με πολλά άλλα στο βωμό της «ανάπτυξης».

DSC_1240

«Η ελιά στη Λευκάδα είναι κάστρο. Δέντρο που ορθώνεται στα Ουράνια. Χοντρόριζα, χοντρόκλωνα, αιώνιες μαρτυρίες της γης. Η ασπρολιά στον τόπο μας πύκνωσε, γέννησε ελαιώνες απέραντους, άγιους ελαιώνες, θείους. Ο θείος ελαιώνας. Καστρολιές, η μια σιμά στην άλλη, αδερφάτα, ερωτικά. Μια ασύνορη ελαιοθάλασσα, ασημίζουσα, στενόφυλλη, πολυκλωνάτη. Μια ικεσία στ’ άναρχα ουράνια, οι ελιές της Λευκάδας.»*

18-5

«Και τι δεν προσέφεραν: καταφύγιο στις ξαφνικές μπόρες, ίσκιο το καλοκαίρι, τη μουσική των φύλλων και το παιγνίδισμά τους στον άνεμο, κλαρί για τα ζώα, ξύλα για τη φωτιά, τη γαλήνη της παρουσίας τους και τη σιγουριά των καρπών τους.»**

DSC_1238

Ο Ενετικός ελαιώνας απλώνονταν στα βόρεια της πόλης. Το 1684 μέχρι το 1797 το νησί βρισκόταν υπό την κυριαρχία των Eνετών. Αυτοί μόλις κατέλαβαν τη Λευκάδα και με στόχο να στρέψουν τους Λευκαδίτες από τη θάλασσα στη γεωργία, εφάρμοσαν την υποχρεωτική φύτευση των ελαιόδεντρων. Όποιος φύτευε μια ελιά έπαιρνε χρηματική αμοιβή και αντίθετα αυτοί που δεν συμμορφώνονταν αντιμετώπιζαν αυστηρές κυρώσεις. Σε απογραφή που έγινε το 1770 προέκυψε ότι μέσα σε 86 χρόνια φυτεύτηκαν 44.169 ελαιόδεντρα.

DSC_1242

1004

Οι ελιές -το ευλογημένο δέντρο της Λευκάδας- «έζησαν» τούτο το νησί στα χρονιά της κατοχής. Μέχρι το τέλος σχεδόν της δεκαετίας του ‘80, ο ελαιώνας είχε δεχτεί ελάχιστες επεμβάσεις. Αγκάλιαζε ακόμα στοργικά την πόλη. Στις μέρες μας παρακολουθήσαμε τη σταδιακή καταστροφή του. Άλλο ένα δείγμα της αδυναμίας μας να δημιουργήσουμε ανάπτυξη μέσα από τη διατήρηση και όχι μέσα από την καταστροφή.

DSC_1246

line1

* Αποσπάσματα κείμενου του Απόστολου Μαργέλη από το βιβλία: «Επαγγέλματα και ασχολίες του τόπου μας που χάνονται…», που εξέδωσε το 2003 η Νομαρχία Λευκάδας και ο Δήμος Απολλωνίων.

** Αποσπάσματα κείμενου από το βιβλίο Κωνσταντίνας Γεωργακάκη – Βρεττού: «Σόρα Κάτε» εκδόσεις «Στοχαστής», 2007.

Προηγουμενο αρθρο
Αποκριάτικος χορός Γονέων και κηδεμόνων 1ου Δημοτικού Σχολείου
Επομενο αρθρο
Θεσσαλονικιός σερβιτόρος διορίζεται στο επιτελείο του Τσίπρα [ΦΕΚ]

Δεν υπάρχουν σχόλια

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.