HomeΠΡΟΒΕΒΛΗΜΕΝΑΠαραλία Καβαλικευτά: Τι αγώνας κι αυτός!
Προηγουμενο αρθρο
Το κατάντημα
Επομενο αρθρο
«Το άνθος του κάκτου» στο Πνευματικό Κέντρο Λευκάδας

1 Σχόλιο

  1. Άγνωστος
    3 Νοεμβρίου 2017 at 11:37 — Απάντηση

    Φροσούλα μου, η ζωή είναι ένας αγώνας δρόμου. Για να τον διανύσεις πρέπει να διαθέτεις ψυχικές και σωματικές δυνάμεις και φυσικά γερά νεύρα. Ο δρόμος δυστυχώς (;) δεν είναι πάντα ευθεία. Έχει στροφές, εμπόδια , ανηφόρες και κατηφόρες. Στην ανηφόρα αγκομαχούμε και αν δεν τα παρατήσουμε θα την ανέβουμε θριαμβευτικά. Στην κατηφόρα πάλι, τα πράγματα φαίνονται εύκολα αλλά δεν είναι γιατί μπορεί να κατρακυλήσουμε και να έχουμε τα αντίθετα αποτελέσματα από τα επιθυμητά. Όσες φορές κι αν λιποψυχήσουμε οφείλουμε να ανακτήσουμε τις δυνάμεις μας και να συνεχίσουμε. Δεν ξέρουμε πως θα είναι ο δρόμος μας στο μέλλον. Οφείλουμε να είμαστε προετοιμασμένοι για όλα στον αγώνα της ζωής. Δεν καταθέτουμε τα όπλα. Αγωνιζόμαστε και ποιος ξέρει ίσως έρθει η στιγμή που θα διαλέξουμε εμείς το δρόμο που θα διανύσουμε. Γιατί όπως έλεγε κι ο αγαπημένος σου ” …είμαι γεμάτος πληγές και στέκομαι όρθιος…” ΑΚΟΥΣ;;;;;;;;;;

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.