Τέτοια μεγαλοπρέπεια συνεχίζεται ως το Αθάνι και το Δράγανο
«… Τέτοια μεγαλοπρέπεια συνεχίζεται ως το Αθάνι και το Δράγανο. Τέτοια ανατριχίλα διαπερνά το κορμί μας μέχρι το Καλαμίτσι και τον Αη Νικήτα, μέχρι τον Αη Γιάννη και τους Τσουκαλάδες.
Βράχοι λευκοί και πορτοκαλί, βράχοι αιθερόβατοι και αψηλοί πέφτουν με κάθετη γοργόπετρη ορμή ως κάτου στ’ αφρισμένα νερά και κάνουν το διάστημα να γεμίζει από φωνές παράξενες, αχούς τοπίου εξωγήινου, και χλιμιντρίσματα χιλιάδων αλόγων.
Φωνές στριγγιές κι απαλές, φωνές βαριές και βόγγοι, ψιθυρίσματα και αχοί, φωνές από το στόμα του αγέρα του βουερού της Μεσογείου, φωνές από τις σπηλιές με τους σταλαχτίτες και ήχοι γλυκοί από του δεντρολίβανου τους αυλούς. Ακούγονται….
Είναι η Λευκάδα που ακούγεται, που:
άλλο νησί από το νησί μου,
άλλη θροφή από την θροφή μου
Δεν θα βρω…»*
* «Η Λευκάδα» του Δήμου Μαλακάση
Δεν υπάρχουν σχόλια