Φαράγγι Μέλισσας: Ένα «διαμάντι» στην καρδιά της Λευκάδας

Παλιά γεφύρια και νερόμυλοι, σπηλιές και πηγές με κρυστάλλινα νερά, βράχια λεία και σμιλευμένα στην κοίτη του χειμάρρου, όλη σχεδόν η χλωρίδα και πανίδα αυτού του νησιού, συνθέτουν το φαράγγι της Μέλισσας. Είναι το διαμάντι του νησιού μας.Ο περίπατος στο φαράγγι της μέλισσας είναι από εκείνες τις εμπειρίες που σε γεμίζουν δέος και απόλαυση, τόσο, που δυσκολεύεσαι να βρεις τις κατάλληλες λέξεις να περιγράψεις την εμπειρία σου. Όλες οι λέξεις μοιάζουν φτωχές.

Δεν είναι μόνο το μεγαλείο της φύσης που προσκυνάς, αλλά μπροστά σου ξετυλίγονται ολοζώντανα κομμάτια της ιστορίας αυτού του νησιού. Στην «Ιστορία της νήσου Λευκάδας» Π. Ροντογιάννη τόμος Α και στη σελίδα 362, αναφέρεται η ύπαρξη οικισμού στη θέση Τούβλο μέσα στο Φαράγγι της Μέλισσας και κοντά στους νερόμυλους.

Ένας ορμητικός χείμαρρος σε συντροφεύει σε όλη τη διαδρομή. Βρίσκεται πότε στα δεξιά και πότε στα αριστερά σου. Από αυτόν το χείμαρρο τροφοδοτούνταν με νερό οι νερόμυλοι της εποχής που σώζονται μέχρι σήμερα. Τους συναντάς τον έναν μετά τον άλλον, δείγματα ζωής, ενέργειας και ανθρώπινου μόχθου.

Η επίσκεψη στο φαράγγι της Μέλισσας είναι προσιτή ακόμα και στο μέσο περιπατητή και περιλαμβάνει τρεις διαδρομές.

Λίγο πριν την ξύλινη αψίδα που σε οδηγεί στην «Πηγή Σπηλιάς» συναντάς το πρώτο πετρόχτιστο γεφύρι. Από εκεί και μετά το τοπίο αλλάζει, η φύση απλώνεται μπροστά σου σε όλο το μεγαλείο της. Τεράστια πλατάνια σε υποδέχονται για την πρώτη στάση δίπλα στην ξακουστή βρύση με τα κρυστάλλινα νερά. Είναι φωλιασμένη κάτω από έναν τεράστιο βράχο και βρίσκεται στη σκιά αιωνόβιων δέντρων. Το κελάρυσμα του νερού, το κελαΐδισμα των πουλιών, το θρόισμα των φύλλων στα δέντρα, είναι οι ήχοι που θα σε συντροφέψουν από δω και πέρα.

Στις επόμενες δυο διαδρομές «Απεταστή» και «Κακό Λαγκάδι» τα μονοπάτια είναι πλακόστρωτα και περιφραγμένα με όμορφη ξύλινη περίφραξη. Έχουν τόσο στον τερματισμό όσο και καθ’ οδόν παγκάκια για ξεκούραση και χαλάρωση.

Ο περίπατος στην «Απεταστή» περιλαμβάνει μια διαδρομή δίπλα στο ρέμα. Είναι μια μυσταγωγία, αφού τα δέντρα είναι τόσο ψηλά και τόσο σφιχτά αγκαλιασμένα μεταξύ τους, που κρύβουν τον ουρανό! Το τοπίο σκοτεινιάζει, σχεδόν ξεχνάς που βρίσκεσαι. Την απόλυτη ησυχία διακόπτει κάθε τόσο μόνο το κράξιμο κάποιων πουλιών.

Το «Κακό λαγκάδι» περιλαμβάνει μια διαδρομή εξίσου μαγευτική. Οι νερόμυλοι και τα ξύλινα γεφυράκια διαδέχονται το ένα το άλλο στην αρχή, για να καταλήξεις κατεβαίνοντας τόσο χαμηλά, που σχεδόν έχεις την αίσθηση ότι βρέθηκες κοντά στην πόλη. Οι βράχοι, τόσο στην κοίτη όσο και στις όχθες του ποταμού έχουν πάρει μοναδικά και ξεχωριστά σχήματα, αποτέλεσμα της πορείας του νερού εδώ και χιλιάδες χρόνια. Η βλάστηση είναι εξίσου πυκνή και οργιώδης, όπως σε όλη την περιοχή.

Το Φαράγγι της Μέλισσας πρέπει να δέχεται πολλούς επισκέπτες, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες. Σήμερα το γνώρισα στην απόλυτη μοναξιά του κι είχα την αίσθηση ότι το τοπίο είναι ανέγγιχτο και πρώτη εγώ έγινα κοινωνός σε κάτι τόσο σημαντικό που με ξεπερνούσε…

Βιολέττα Σάντα

Μετά τις φωτογραφίες ακολουθεί ένας μικρός οδηγός διαδρομής.

Ακολουθώντας το δρόμο προς τους Σφακιώτες μετά από περίπου 6 χιλ. στη θέση Μπόζα, εκεί που βρίσκεται το Μνημείο για την εξέγερση των χωρικών κατά της Αγγλικής Προστασίας, θα στρίψετε δεξιά στον ασφαλτοστρωμένο αγροτικό δρόμο και θα διασχίσετε μια διαδρομή περίπου 2 χιλ. μέσα σε έναν πανέμορφο κυπαρισόλογγο. Υπάρχει κατατοπιστική πινακίδα κοντά στην οποία πρέπει ν’ αφήσετε το αυτοκίνητο και να στρίψετε δεξιά ακολουθώντας τον Αγροτικό χωμάτινο δρόμο. Μετά από 500 μέτρα θα βρεθείτε στην είσοδο, του φαραγγιού της Μέλισσας και στην «Πηγή Σπηλιάς». Συνεχίζοντας το χωματόδρομο θα οδηγηθείτε σ’ ένα πλάτωμα και στην αρχή των δυο επόμενων διαδρομών: «Απεταστή» και «Κακό λαγκάδι». Η επιστροφή γίνεται από τον ίδιο ακριβώς δρόμο.