Άτιμη «κενωνία», άλλους τους ανεβάζεις κι άλλους τους κατεβάζεις! *

Κατάκαρδα το έχουν πάρει οι Δημαρχιακοί, όπως μαθαίνω, με τα αποτελέσματα της έρευνας που δημοσιοποιήθηκε για την δημοτικότητα των αιρετών της περιφέρειας Ιονίων νήσων. Δείχνουν τον βουλευτή στα ύψη και τον δήμαρχο στα τάρταρα.

Γι΄ αυτό ξεκίνησαν τις σπασμωδικές κινήσεις, βλέπε τις κόντρες με το Επιμελητήριο. Αλλά υπάρχει και συνέχεια ενδεικτική της έλλειψης μέτρου και επαφής με την πραγματικότητα. Δυο φωτογραφίες δημοσιεύτηκαν σ’ αυτή η ιστοσελίδα με τον Δήμαρχο να υπογράφει μια σύμβαση. Είναι γνωστό, πως οι συμβάσεις υπογράφονται -τουλάχιστον- απο δυο συμβαλλόμενα μέρη. Αλλά να φωτογραφίζεται το ένα μέρος μόνο, κομματάκι… «ηγεμονικό» μοιάζει. Μπα λάθος θα κάνω, από που και ως που, έχει «ηγεμονικές τάσεις» ο δήμαρχός μας…

Κατά την αποψή μου πάντως κακώς ανησυχούν για τα χαμηλά ποσοστά της έρευνας και τα χαμηλότερα της πραγματικότητας. Έπρεπε να το γνωρίζουν. Το είχα γράψει πριν από καιρό: αποτελούν μειοψηφία. Κι αν η έρευνα ήταν πιο ενδελεχής και όχι «θετικά ή μάλλον θετικά», το 28% του δήμαρχου να ήταν πολύ χαμηλότερο.

Η εκλογή της δημοτικής Αρχής με 54% στο δεύτερο γύρο, υπήρξε καθαρά συγκυριακή. Εκτός της συγκυρίας που έχει ονοματεπώνυμο, μέρος αυτής της επιτυχίας οφείλεται και στα εκτός Σύριζα πρόσωπα που στελέχωσαν το ψηφοδέλτιο. Συγκέντρωσαν τους περισσότερους σταυρούς προτίμησης και έδωσαν στην παράταξη του Δημάρχου υπερκομματική και ανεξάρτητη χροιά.

Κανένας όμως από τους μη Συριζαίους δεν «ζέστανε καρέκλα». Θυμίζουμε την ταχύτατη αποχώρηση του Γιώργου Κούρτη και στη συνέχεια των Ηλία Κοντογεώργη και Πάνου Γαζή. Επομένως τα κουκιά είναι μετρημένα. Δεν έχει «δύναμη» ο Σύριζα στη Λευκάδα. Καλό είναι να μην το ξεχνούν. Απόδειξη ότι και ο βουλευτής τους καταψηφίστηκε στους 9 μήνες!

Μάλιστα η οριστική αποχώρηση και από τα έδρανα της αντιπολίτευσης των δυο παραπάνω δημοτικών συμβούλων και κυρίως του Σπύρου Μαργέλη, τους έδωσε ακόμα ένα ατού, αφού δεν έχουν αντιπολίτευση πλέον. Ο Κώστας Γληγόρης είναι ο μόνος που μάχεται, αλλά είναι ένας. Το δημοτικό συμβούλιο είναι ένας θλιβερός μονόλογος του δημάρχου.

Έτσι έχουν τα πράγματα. Αν πήραν τα μυαλά τους αέρα καλό είναι να τα επαναφέρουν στη θέση τους. Πάντως η θητεία τους ήταν χρήσιμη. Έδωσαν και δίνουν καθημερινά μαθήματα στους πολίτες. Είδαν στην πράξη, πως δεν υπήρχε ούτε άλλο πρόγραμμα ούτε άλλες λύσεις, ούτε άλλη θεώρηση των πραγμάτων, όπως για πολλά χρόνια προπαγάνδιζαν. Άτολμοι, συντηρητικοί, ανοργάνωτοι, με ελάχιστες ικανότητες, έχουν περιχαρακωθεί σε έναν στενό κομματικό πυρήνα λίγων ατόμων και καμώνονται πως διοικούν.

Όσο για τις ηγεμονικές τάσεις, για πόσο ακόμα θα κορδώνονται..  Καλού κακού ας ρίξουν μια ματιά στα παλιά τους τα τεφτέρια. Οι ίδιοι έχουν μιλήσει και για την πίκρα του αποχωρισμού της εξουσίας αλλά και για τους ηγεμόνες…

Όπως έγραφε σε παλιότερες εποχές ο κ. Νικητάκης:

«Ο δήμαρχός μας κερδίζοντας… αγνόησε το γεγονός πως δεν κέρδισε μόνο μα πως κυρίως έχασε ο προηγούμενος και νόμισε πως έγινε «ηγεμόνας». Θεώρησε πως η καρέκλα του δημάρχου ήταν κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του και απέκτησε μονιμότητα. Αυτή η αίσθηση της μοναδικότητας κυκλοφορούσε στον αέρα μαζί του. Την οσφραινόσουν στις κουβέντες του και στον τρόπο που λειτουργούσε…. Το πρόβλημα είναι πως αν δεν είσαι προετοιμασμένος για την πτώση, και οι ηγεμόνες δεν είναι, αντιδράς τόσο άσχημα που εκτίθεσαι ακόμη περισσότερο. Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα ενός πολιτικού είναι ο τρόπος που αποδέχεται τη ήττα. Δεν είναι μικρό παιδί να αντιδρά σαν να του έκλεψαν τις καραμέλες!!!»

Ο Δημοτικός Σχολιαστής

* Από την ταινία «Ο στρίγγλος που έγινε αρνάκι» παραγωγής Καραγιάννης Καρατζόπουλος