Ένας εποχούμενος κτηνοτρόφος

Η ψυχή της Λευκάδας δεν βρίσκεται στα παράλια αλλά στα ορεινά. Δεν είναι μόνο η πλούσια χλωρίδα του νησιού, δεν είναι οι εναλλαγές του φυσικού περιβάλλοντος, είναι κυρίως οι άνθρωποι που απρόσμενα συναντάς.

Θα σας παρουσιάσω παρακάτω ένα ανδρόγυνο τον Γιώργο και την Γεωργία. Μένουν κοντά στις εγκαταστήσεις του ΟΤΕ στην Ελάτη. Ένα παράπηγμα με λαμαρίνες θα είναι το σπίτι τους μέχρι τον Οκτρώβρη μήνα, που θα επιστρέψουν στο χωριό που μένουν, το Βλυχό. Ο Γιώργος κατάγεται από τον Άγιο Ηλία και η Γεωργία από το Μεγανήσι.

Δείχνουν να είναι ευχαριστημένοι από τη ζωή τους. Θα περάσουν μισό χρόνο σε ένα παράπηγμα χωρίς στοιχειώδεις ανέσεις, ούτε καν ηλεκτρικό. Δεν διαμαρτύρονται, λες και είναι το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο. Είναι βέβαια επιλογή τους και μάλιστα φέτος θα είναι πολύ πιο εύκολη η δουλειά τους, αν σκεφτούμε ότι την προηγούμενη χρονιά ο Γιώργος είχε στην κατοχή του πάνω από 300 γίδια. Η εκτροφή των μοσχαριών που ξεκίνησε φέτος, θεωρείται από τον ίδιο, λιγότερο κουραστική.

Τα μοσχάρια βόσκουν ελεύθερα με την από μακριά επίβλεψη του Γιώργου. Το βράδυ μεταφέρονται σε ειδικό περιφραγμένο χώρο. Χρησιμοποιεί για τις μετακινήσεις στον επαρχιακό δρόμο ένα μηχανάκι. Δίπλα στο σπίτι υπάρχουν σταβλισμένα μόνο 4 μικρά μοσχαράκια για παραπανίσια φροντίδα.

Ο Γιώργος είναι ένας γεροδεμένος άνδρας. Μιλάει για όλα, με τη σοφία που έχει αποκτήσει ζώντας για παρά πολλά χρόνια κοντά στη φύση. Ο λόγος του είναι ορθός, έχει πλούσιο λεξιλόγιο, σωστή άρθρωση και χαίρεσαι να τον ακούς. Η Γεωργία είναι μια πανέξυπνη γυναίκα. Χρησιμοποιεί με άνεση ένα τελευταίας τεχνολογίας κινητό τηλέφωνο. Έχει facebook, και μάλιστα είναι δραστήριο μέλος. Η ίδια βέβαια έχει την άνεση να λείπει κάποιες μέρες από το σπίτι, κατεβαίνει στην Εγκλουβή και στην πόλη της Λευκάδας.

Το παράπηγμα αποτελείται από δυο δωμάτια. Στο ένα υπάρχει μια γωνία με πετρογκάζ για το μαγείρεμα και ένα τραπέζι. Και στο άλλο κάποιες τάβλες καρφωμένες και ένα στρώμα, κάνουν χρέη κρεβατιού. Υπάρχουν άφθονα πλαστικά δοχεία για την μεταφορά νερού. Όσα είδη χρειάζονται ψυγείο, φιλοξενούνται στο σπίτι του προέδρου της Εγκλουβής Ηλία Κούρτη, ο οποίος είναι φίλος και τους βοηθά όσο μπορεί.

Ο Γιώργος ασχολείται πολλά χρόνια με την κτηνοτροφία. Το να ζει στην ερημιές αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ζωής του. Αν δεν ξέρεις ότι περνά στην ερημιά μισό χρόνο, δεν υπάρχει περίπτωση να αντιληφτείς ότι στερείται τα «αγαθά του πολιτισμού μας». Η φύση, η βλάστηση, τα χορτάρια και τα δέντρα είναι προέκταση του εαυτού του. Περιγράφει με άνεση και φυσικότητα τις περιπτώσεις που έχει έρθει σε επαφή με τα φίδια. Τον έχουν «περπατήσει», όταν κάποιες φορές κουρασμένος ξάπλωσε κατάχαμα να ξεκουραστεί και τον πήρε ο ύπνος. Και το περιγράφει τόσο απλά και τόσο φυσιολογικά όπως εμείς μιλάμε για τα καθημερινά μας.

Μιλώντας και περνώντας αρκετή ώρα με το ζευγάρι των κτηνοτρόφων, διαπίστωσα, πως είχα από τα μικράτα μου να συναντήσω τον άνθρωπο ως ανώτερο ον, ελεύθερο από δεσμεύσεις, να κυριαρχεί στη φύση και στη ζωή, με τις γνώσεις και με την εμπειρική σοφία του.