HomeΕΛΙΞΗΡΙΑ ΜΝΗΜΗΣΈργα που άλλαξαν την όψη και το μέλλον της Λευκάδας – Μέρος Β’

Έργα που άλλαξαν την όψη και το μέλλον της Λευκάδας – Μέρος Β’

Οι φωτογραφίες που θα παρουσιάσουμε σήμερα αποτελούν συνέχεια αυτών που παρουσιάσαμε και σχολιάσαμε σε προηγούμενο άρθρο μας. Δες ΕΔΩ

Παρουσιάζουν την εξέλιξη κάποιων τεχνικών έργων μικρότερων και μεγαλύτερων στην πόλη της Λευκάδας, που η συμβολή τους -όπως αποδείχτηκε περίτρανα στο διάβα του χρόνου-  άλλαξε την μορφή, τη ζωή και το μέλλον, όχι μόνο της πόλης αλλά και ολόκληρου του νησιού.

Οι φωτογραφίες ανήκουν στην Χαραμόγλειο Βιβλιοθήκη και προέρχονται από το αρχείο του αείμνηστου Σπύρου Θάνου. Από όσο μπορούμε να θυμηθούμε, από τα έργα που εικονίζονται, πρέπει να τραβήχτηκαν από το μέσον της δεκαετίας του 1980   μέχρι, και τις αρχές του 1990, σχεδόν πριν από 40 χρόνια.

Στην δεκαετία του 1980 ξεκίνησαν τα μεγάλα πακέτα χρημάτων και προγραμμάτων από την Ευρώπη προς την Ελλάδα. Στο νησί μας αυτό το διάστημα εκτελέστηκαν έργα πνοής. Επίσης με τον  αναπτυξιακό Νόμο 1268/1982 για πρώτη φορά δόθηκαν κίνητρα και άρχισαν να χτίζονται επιδοτούμενες τουριστικές μονάδες.

Κρίνοντας  σήμερα τα πράγματα, με την χρονική απόσταση που μας χωρίζει, θα λέγαμε, πως το νησί μας ωφελήθηκε τα μέγιστα. Βεβαίως  θα μπορούσαν να έχουν γίνει πολλά περισσότερα.  Τηρουμένων όμως των αναλογιών και της γενικότερης πορείας όλης της χώρας και -παρά τις χρήσιμες γκρίνιες μας- πρέπει να παραδεχτούμε, πως οφείλονται πολλά σε αυτούς που οραματίστηκαν και εκτέλεσαν αυτά τα έργα.

Όπως απέδειξε ο χρόνος αυτά τα έργα είχαν διπλό σκοπό και έφεραν διπλό αποτέλεσμα.  Βελτίωσαν τις συνθήκες ζωής των ντόπιων κατοίκων και παράλληλα αποτέλεσαν τις βάσεις για την ανάπτυξη της μόνης, μέχρι σήμερα πηγής εσόδων του νησιού, του τουρισμού.

Η πόλη μας αδιαμφισβήτητα είναι πολύ καλύτερη σήμερα από ότι ήταν πριν από 40 χρόνια. Ναι, θα μπορούσε να ήταν ακόμα καλύτερη επειδή: εχθρός του καλού είναι το καλύτερο…

Η μακέτα του Πνευματικού κέντρου

Το μέρος που κτίστηκε το κτίριο για να στεγάσει το Πνευματικό κέντρο του Δήμου ήταν μια αλάνα-αδειά,  με βούρλα, λάσπες και δυσωδία  από την ύπαρξη μιας κοινόχρηστης και εγκαταλελειμμένης  χρόνια τουαλέτας. Για πρώτη φορά το νησί απέκτησε ένα κτίριο για να στεγάσει τον Πολιτισμό του. Μέχρι σήμερα είναι το μοναδικό μεγάλο κτίριο στο νησί, που έκτος των αιθουσών που περιλαμβάνει, δίνει την δυνατότητα πραγματοποίησης εκδηλώσεων Λόγου και Τέχνης.  Κυρίως όμως στεγάζει το Αρχαιολογικό Μουσείο.  Μην ξεχνάμε, πως τα ευρήματα των ανασκαφών του  Δαίρπφελδ ήταν στοιβαγμένα σε αποθήκες μέχρι να κτιστεί το Πνευματικό κέντρο. Κι όμως αυτό το κτίριο στολίδι  αντί  να προσπαθήσουμε  να το  ολοκληρώσουμε το συντομότερο,  αφήσαμε τα χρόνια να περνάνε με ανόητες τοπικές κραυγές από αιρετούς και πολιτικάντηδες που ζητούσαν την κατεδάφιση του! Είχε κτιστεί στον αιγιαλό του Ιαβριού!   

Ο δρόμος του Κάστρου ασφαλτοστρώνεται

Το 1981 ολοκληρώθηκε η καινούργια γέφυρα του «Πόντε» που ενώνει την πόλη με τον δρόμο του Κάστρου. Η παλιά γέφυρα, έκτος του ότι ήταν στενή  παρουσίαζε  πρόβλημα στατικότητας. Ο δρόμος του Κάστρου ασφαλτοστρώνεται. Έχει οριοθετηθεί ο σημερινός  δρόμος περιπάτου και το πεζοδρόμιο στα δεξιά του δρόμου.

Όπως φαίνεται στην εικόνα, η πλωτή γέφυρα  είναι στη θέση της, άρα η φωτογραφία είναι μετά το 1984. Σημειώνουμε εδω πως η πλωτή γέφυρα σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε ειδικά για το νησί μας και αντικατέστησε το φέρι μποτ  με τις αλυσίδες.

Το υδραγωγείο στη Μεγάλη βρύση ως κόρη οφθαλμού

Το νερό στην πόλη είναι ελάχιστο μέχρι το τέλος σχεδόν της δεκαετίας του 1980. Η προσπάθεια προηγούμενων χρόνων για την μεταφορά νερού από το Μοναστηράκι ναυάγησε.  Στις αρχές της  δεκαετίας  του 1980 το νερό στην πόλη είναι λίγο και κακής ποιότητας. Θυμίζω την περίπτωση με την σαλμονέλα στο νερό που ταλαιπώρησε την πόλη για πολλούς μήνες το 1983. Βυτία για πόσιμο νερό τοποθετήθηκαν σε πολλά σημεία της πόλης:  δίπλα στο Νοσοκομείο, στην Νεάπολη, στου Πουλιού  και αλλού. Από τότε ξεκινήσαμε όλοι να πίνουμε εμφιαλωμένο νερό, μια συνήθεια και ανάγκη που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Η μεταφορά νερού από τις πηγές του Λούρου  αποδείχτηκε σωτήρια λύση για το νησί, παρά τα συνεχή προβλήματα του δικτύου.

Ολοκλήρωση του κτιρίου που στεγάζει το Β’ Γυμνάσιο και Λύκειο στα Βαρδάνια. Το πρώτο Σχολείο που κτίστηκε εκτός της πόλης.

Ο δρόμος για το  Φρύνι διαπλατύνεται

Το δημοτικό κατάστημα πώλησης ψαριών 

Το δημοτικό κατάστημα πώλησης ψαριών στεγάζονταν στο δρόμο μετά το ζαχαροπλαστείο του Σταύρακα. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στην πλατεία απέναντι από τον φούρνο του Γιαννιώτη. Εκείνα τα χρόνια τα Ιχθυοτροφεία βρίσκονται σε μεγάλη ακμή, υπήρχαν άφθονα και φθηνά ψάρια. Η παραγωγή των Ιχθυοτροφείων ήταν τόσο μεγάλη που εκτός από την ντόπια αγορά, τα ψάρια πωλούνταν και τους εμπόρους. Τα Ιχθυοτροφεία είχαν κέρδη και οι κοινότητες του νησιού εισέπρατταν μέρισμα.

Η οδός Πεφανερωμένης στη Νεάπολη και  στην ίδια περιοχή η οδός Κέννεντυ ασφαλτοστρωμένες με τα χαμηλά ακόμα σπίτια.

Αυτό που είναι αξιοπρόσεκτο σε αυτές τις εικόνες είναι τα ψηλά και φουντωτά δέντρα. Σχηματίζουν μάλιστα και αψίδα. Που πήγαν όλα αυτά τα δέντρα;  Πως τα καταστρέψαμε;  Ευτυχώς στην Νεάπολη φροντίζουν οι κάτοικοι τους κήπους και τα μπαλκόνια τους  και έτσι υπάρχουν λουλούδια και πρασινάδες. Ο Δήμος διαχρονικά απέτυχε να διατηρήσει πράσινο στις νησίδες και τα πεζοδρόμια της Νεάπολης.

Τελειώνοντας τα τεχνικά έργα  αξίζει να επισημάνουμε  και μια περίπτωση που μας έρχεται στο νου, από τα «έργα  των ανθρώπων».

 Χρειάστηκε να δοθεί μεγάλος  αγώνας και να περάσουν πολλά χρόνια, για να αποδεχτούν κάποιοι στενόμυαλοι την πεζοδρόμηση της αγοράς. Αυτό που σήμερα δείχνει αυτονόητο τότε ήταν πρωτοποριακό από αυτόν που ζητούσε την εφαρμογή του και τρόμαζε τον μικρό έμπορο…

Αισθανόμαστε ευγνώμονες στον αείμνηστο Σπύρο Θάνο για την συγκέντρωση αυτών των φωτογραφιών.  Μας βοήθησαν να θυμηθούμε, να ρωτήσουμε και να μάθουμε για κάποια έργα, που τότε πέρασαν ξώφαλτσα της προσοχής μας. Με την ηρεμία της απόστασης να κρίνουμε και να συγκρίνουμε, να εκτιμήσουμε και να αναθεωρήσουμε. Εξάλλου αυτή είναι η χρησιμότητα της αναδρομής στο παρελθόν…

Προηγουμενο αρθρο
Τι θα ισχύσει από το πρωί του Σαββάτου σε όλη τη χώρα
Επομενο αρθρο
Ετοιμαστείτε, έρχεται Χειμώνας!

2 Σχόλια

  1. Διονυσης Ροντογιαννης
    6 Νοεμβρίου 2021 at 13:33 — Απάντηση

    Συμφωνώ απόλυτα με το Σπύρο για το σχόλιο σχετικά με τα έργα που άλλαξαν τη μορφή της Λευκαδας και σωστά αναφέρεται το όνομα του κ Μαργέτη Όμως θεωρώ άδικο να μην μνημονεύσουμε το όνομα του κ Γληγορη Γεωργίου Φλούδα που επίΔημαρχίας του και με λιγότερα χρήματα χωρίς ευρωπαϊκά προγράμματα και με προσωπικό και πολιτικό κόστος συντελέσθηκαν αρκετές παρεμβάσεις που επίσης έχουν αφήσει έχουν αφήσει το αποτύπωμα τους στη Λευκαδα (αναφέρω ορισμένα πεζοδρόμηση αγοράς κατάργηση σφαγείων μονοδρόμηση Αγίου Μήνα Ανατολική παραλία αποφάσεις για μεγάλα έργα που αφορούν τη Λευκαδα και παραμένουν στα συρτάρια γιατί η υλοποίηση τους περιέχει πολιτικό κόστος που κανείς δεν θέλει να αναλάβει

  2. Σπύρος
    6 Νοεμβρίου 2020 at 17:24 — Απάντηση

    ¨Αυτό που σήμερα δείχνει αυτονόητο τότε ήταν πρωτοποριακό από αυτόν που ζητούσε την εφαρμογή του και τρόμαζε τον μικρό έμπορο¨
    Το όνομα του Δημάρχου της πόλης την περίοδο που συντελεστηκαν πολλές από τις παραπάνω αλλαγές είναι γνωστό.
    Σπυροπάνος Μαργέλης, γιατί πρέπει να αναγνωρίζουμε το έργο αυτών που ασχολήθηκαν και πρόσφεραν στον τόπο τους

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.