Ή στραβός είν΄ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε

Του ΝΙΚΟΥ ΓΑΖΗ(*)

Η “ακτινογραφία” της συνεδρίασης του Δ. Συμβουλίου

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδήμων για να καταλάβει πως κάτι δεν πάει καλά με τις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου. Αρκεί να ρίξει μια προσεκτική ματιά τόσο στα θέματα που συζητούνται κάθε φορά και με ποια σειρά, όσο και στο χρονοδιάγραμμα της διαδικασίας, με αναφορά στον χρόνο που καταλαμβάνει το καθένα στην συζήτηση. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν μ΄ αυτή την ματιά στην “ακτινογραφία” της (χθεσινής) συνεδρίασης, αναλύοντας προσεκτικά και τις δυο παραμέτρους. 

Να πούμε κατ΄ αρχήν πως τα προς συζήτηση θέματα ήταν δέκα κι ότι η συνεδρίαση διήρκεσε ακριβώς 9 ώρες (από τις 15:00 μέχρι τις 12:00 τα μεσάνυχτα). Αν αφαιρέσουμε μία ώρα και σαράντα λεπτά που διήρκεσε η προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση (με ενημερώσεις, ερωτήσεις και τοποθετήσεις), απομένουν 7 ώρες και 20 λεπτά καθαρός χρόνος για την συζήτηση όλων των θεμάτων την Ημερησίας Διάταξης.

Κανείς λογικός άνθρωπος βέβαια δεν θα περίμενε πως αυτός ο χρόνος θα μοιράζονταν περίπου ισομερώς (δηλαδή από 44 λεπτά έκαστο) στα προς συζήτηση θέματα, αλλά όμως, ούτε κι αυτό που συνέβη το περίμενε: Γιατί τα τέσσερα πρώτα θέματα είχαν την μερίδα του λέοντος, με συνολικό χρόνο συζήτησης τις 6 ώρες και 59 λεπτά, ενώ τα έξι τελευταία θέματα συζητήθηκαν και ψηφίστηκαν με διαδικασία εξπρές, σε μόλις 21 λεπτά!

Τα τέσσερα πρώτα (και χρονοβόρα) θέματα

Ας δούμε τώρα την διάρκεια συζήτησης του καθενός από τα τέσσερα πρώτα και πιο χρονοβόρα θέματα:

Η συζήτηση του 1ου θέματος,  που αφορούσε την έγκριση έκθεσης εσόδων-εξόδων του  Γ τριμήνου, διήρκεσε 45 λεπτά.

Η συζήτηση του 2ου θέματος που διήρκεσε δυόμισι ολόκληρες ώρες, ήταν για έγκριση σχεδίου ψηφίσματος για τον νέο Πτωχευτικό Κώδικα ((Ν. 4738/20), με εισηγητή τον επικεφαλής της παράταξης “Όλοι για τη Λευκάδα” Κ. Δρακονταειδή, ο οποίος στα πλαίσια ενός μάλλον πονηρού τακτικισμού, άλλαξε την τελευταία στιγμή,  ορίζοντας σαν εισηγητή τον Κ. Σέρβο, με προφανή στόχο να μην καταναλώσει τον προβλεπόμενο χρόνο του ο αρχηγός στην ανάγνωση της εισήγησης, ώστε να του μείνει ακέριος για την συζήτηση…

 Ακριβώς το ίδιο διάστημα (2 ώρες και 30 λεπτά) χρειάστηκε για να συζητηθεί και το 3ο θέμα, που αφορούσε τις επιπτώσεις απ΄ την ανάπτυξη των υδατοκαλλιεργειών στις Εχινάδες Νήσους, με το ενδιαφέρον του Συμβουλίου να επικεντρώνεται στον Κάλαμο κυρίως και στον Καστό.

Η συζήτηση του 4ου θέματος που αφορούσε Απόφαση Δ.Σ. για τροποποίηση χρήσεων γης, (ώστε να γίνει το Ειδικό Σχολείο σε οικόπεδο του Δήμου που προορίζονταν για την Δημοτική Αγορά), διήρκεσε 1 ώρα και 15 λεπτά. 

Προβληματισμοί

Παρατηρούμε πως το πλέον χρονοβόρο θέμα, (μαζί με το τρίτο) ήταν το δεύτερο, ένα θέμα κεντρικής πολιτικής όμως –και μάλιστα «εκπόθεσμο»- αφού ψηφίστηκε πρόσφατα από την Βουλή και ήδη αποτελεί νόμο του κράτους! Με άλλα λόγια και πέραν της αναμφισβήτητης αναρμοδιότητας του Δημοτικού Συμβουλίου, το ζήτημα του ψηφίσματος πραγματεύονταν κάτι το τετελεσμένο και κάθε απόφαση εν προκειμένω θα ήταν εκ προοιμίου ατελέσφορη. Καταλήγουμε συνεπώς στο λογικό συμπέρασμα πως το όλο θέμα μοναδικό σκοπό είχε την δημιουργία εντυπώσεων.  Αν μάλιστα το συνδέσουμε με την περιρρέουσα πολιτική και «δημοσκοπική» πραγματικότητα, θα μπορούσαμε να συμπεράνουμε με ασφάλεια πως μάλλον ήταν μια (ακόμη) απέλπιδα προσπάθεια δημοτικών συμβούλων, που ταυτόχρονα είναι και διακριτά τοπικά κομματικά στελέχη στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, να ανακόψουν την καταγεγραμμένη καθοδική του πορεία. 

Κι εδώ τίθεται το ερώτημα: Είναι θεμιτό άραγε, να σπαταλιέται ο χρόνος των συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου για να συζητούνται τέτοιου είδους θέματα σε βάρος άλλων που αφορούν τον τόπο και τους κατοίκους του; Γιατί είναι κοινό μυστικό πως μετά από πολύωρες συζητήσεις, επέρχεται η κόπωση με συνέπεια τα τελευταία θέματα να συζητιούνται επί τροχάδην και με πολλούς απόντες, πράγμα άλλωστε έγινε και χθες.

Σε ότι με αφορά, έχω καταθέσει με σαφήνεια και κατ΄ επανάληψη την άποψή μου στις συνεδριάσεις, κάθε φορά που προέκυπτε παρόμοιο ψήφισμα γενικής πολιτικής φύσεως (και σκοπιμότητας): Δεν συμμετέχω -κι ούτε βέβαια ψηφίζω- κανενός είδους ψήφισμα, εκτός κι αν αυτό αφορά ξεκάθαρα τη Λευκάδα ή κάποιο σημαντικό θέμα εθνικής φύσεως. Τελεία και παύλα.

Η τοποθέτησή μου

Στην χθεσινή συνεδρίαση λοιπόν, το θέμα (του συγκεκριμένου ψηφίσματος) άνοιξε πρόωρα με τοποθέτησή του στην προ Η.Δ. συζήτηση ο Θοδωρής Σολδάτος, ζητώντας να τοποθετηθούν μόνο οι επικεφαλής των παρατάξεων. Έτσι χρειάστηκε να δώσω μάχη με τον πρόεδρο αργότερα, όταν, μετά τους επικεφαλής των παρατάξεων ζήτησα να τοποθετηθώ κι εγώ και ο πρόεδρος επέμενε να τηρήσει την προτροπή Σολδάτου.  Τελικά επικαλούμενος μετ΄ επιμονής τον Κανονισμό, πήρα το λόγο και είπα:

“Δεν αντιλαμβάνομαι την σπουδή του κ. Σολδάτου που περίπου αυθαίρετα σπεύδει να αποκλείσει απ΄ την συζήτηση εμάς τους απλούς δημοτικούς συμβούλους.  Αντιλαμβάνομαι όμως το υπαρξιακό πρόβλημα του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης εξ αιτίας των δημοσκοπήσεων, όπως και αυτό των τοπικών αντιπροσώπων του. Παρόλα αυτά εμμένω στην σταθερή αρχή μου, που την έχω επανειλημμένα καταθέσει, να μην ψηφίζω ψηφίσματα“.

Σχετικά με τον πτωχευτικό νόμο, στον οποίο αναφέρονταν το ψήφισμα, είπα πως υπάρχουν δυο αντικρουόμενες απόψεις. Αυτός που με το ψήφισμα χαρακτηρίζεται σαν αντιλαϊκός και καταστροφικός για τους δανειολήπτες νόμος, που πρέπει να αποσυρθεί άμεσα, στις  κυβερνητικές εισηγήσεις αναφέρονταν σαν νόμος που θα δώσει λύση στα προβλήματα που έχουν προκύψει με τα κόκκινα δάνεια και που ουσιαστικά θα βοηθήσει τους δανειολήπτες! Εμείς οι απλοί δημοτικοί σύμβουλοι  λοιπόν που δεν παίρνουμε οδηγίες από κόμματα, εκτός ότι είμαστε αναρμόδιοι, επιπλέον αγνοούμε και ένα νόμο με 200 άρθρα! Συνεπώς τι θα μπορούσαμε να κουβεντιάσουμε;

Οι «συνέπειες»…   

Το αποτέλεσμα αυτής της θέσης μου ήταν να δεχθώ στην συνέχεια κάποιες συριζαίικου τύπου  ειρωνείες απ΄ την συγκεκριμένη παράταξη: Κάτι για “δήθεν δημοσιογραφούντες” που είπε ο αρχηγός αλλά δεν ακούστηκε καλά, κάτι για “πηδούντες” από το ένα κόμμα στο άλλο (“σαλταπίκους” τους έλεγε κάποτε  ο Στάθης συνάδελφε) που είπε ο άλλος, ο οποίος πάντως  ήταν τόσο ταραγμένος, που μπέρδεψε το παρελθόν με το μέλλον! “Πρέπει να προσέξουμε να μη ξανασυμβούν στο …παρελθόν αυτά”, είπε ο φανερά ταραγμένος σύμβουλος και γέλασε μαζί του κάθε πικραμένος, ενώ ένας τρίτος ζήτησε το λόγο για να συστήσει στον πρόεδρο να μας μαζέψει (τους δημοτικούς συμβούλους) και να μας κάνει μάθημα, προφανώς για να μας πει να συζητάμε τα συριζαίικα ψηφίσματα!…

Αντιπαρέρχομαι τους ενοχλημένους και αγωνιούντες συντρόφους-συναδέλφους, καθότι εγώ ούτε πονεμένος πρώην το ένα- πρώην το άλλο – και νυν χωρίς ελπίδα είμαι, ούτε κομματικοδίαιτος υπάλληλος υπήρξα ποτέ (και μάλιστα θεωρώ τιμή μου που ένα πέρασμά μου από ένα κόμμα ήταν αρκετό για να αντιληφθώ πως λειτουργούν αυτά στην χώρα μας και να πάρω δρόμο από όλα), ούτε και επίδοξος εν αναμονή κομματικός γραμματέας είμαι. Οπότε τους χαμογελάω με συμπάθεια και τους κατανοώ… 

Οι θέσεις των επικεφαλής

Ομολογώ πάντως πως ήταν έκπληξη για μένα η διαπίστωση, ότι η πλειοψηφία των επικεφαλής των παρατάξεων είπαν πως βλέπουν θετικά την κατάθεση και την συζήτηση ψηφισμάτων, ακόμη και για πολιτικά ζητήματα γενικότερης φύσεως.  Με εξαίρεση των Θ. Σολδάτο, όλοι οι υπόλοιποι ποιος λιγότερο και ποιος περισσότερο τοποθετήθηκαν θετικά, με ξεχωριστή περίπτωση τον «ισορροπιστή» δήμαρχο, που ως συνήθως ήταν και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ! Ναι μεν δηλαδή, αλλά με τόσο πολλούς αστερίσκους, που στο τέλος το ψάχνεις… 

Σε ότι αφορά τους υπόλοιπους σέβομαι και κατανοώ μόνο την Μαρξιστική αριστερά, καθόσον οι σύντροφοι -και παρά την διάψευση των προσδοκιών κάθε λογικού ανθρώπου μετά την παγκόσμια αποτυχία του υπαρκτού σοσιαλισμού- αυτοί παραμένουν σταθεροί και συνεπείς στην βασική αρχέγονη πρακτική τους, να αναλαμβάνει ο καθένας τους και σε κάθε ευκαιρία ρόλο «ινστρούχτορα», προσπαθώντας να πείσει και να προσελκύσει οπαδούς στην κοσμοθεωρία τους! Και πρέπει να παραδεχθούμε πως το κάθε ψήφισμα, είναι μια καλή ευκαιρία γι αυτό το σκοπό…

Δεν μπορώ να πω το ίδιο όμως και για την «γιαλαντζί» αριστερά, η οποία επί πέντε χρόνια στην αρχή του δήμου και κατά την τετραετία που ο Σύριζα ήταν στην εξουσία, δεν έφερε ούτε ένα ψήφισμα εναντίον κάποιας παρεμφερούς πολιτικής κυβερνητικής απόφασης, όπως π.χ. ήταν η αυστηριοποίηση των κατασταλτικών ποινών για τους αντιδρούντες στους πλειστηριασμούς,  η (αριστερή) εφεύρεση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, που ήταν στο ίδιο ακριβώς πεδίο (της στέγης) και πολύ πιο αντιλαϊκές απ΄ τις σημερινές. Και ευρύτερα όμως σε πρωτόγνωρες αντιλαϊκές κυβερνητικές αποφάσεις, εκείνη την εποχή κυριαρχούσε «μούγκα στην στρούγκα»! Καμιά αντίδραση. Ούτε καν στην ανήκουστη απόφαση της «αριστερής» κυβέρνησής τους να παραχωρήσει τη θάλασσα στον ολιγάρχη του Σκορπιού, απόφαση που αφορούσε κι έπληττε  απ΄ ευθείας την Λευκάδα και τους Λευκαδίτες, δεν διανοήθηκαν να αντιδράσουν ή έστω να διαμαρτυρηθούν οι σύντροφοι!  Αντίθετα  «θυμήθηκαν» τα ψηφίσματα με φανερά αντιπολιτευτικό σκοπό τώρα, που το κόμμα τους στριμώχτηκε στη γωνία και που οι δημοσκοπήσεις δείχνουν δυσθεώρητο άνοιγμα της ψαλίδας απ΄ το κυβερνόν κόμμα… 

Έκπληξη πάντως για μένα ήταν και η «φιλοψηφισματική» τοποθέτηση του επικεφαλής του Διαύλου. Ο συνδυασμός αυτός βέβαια, σαν ο μόνος πραγματικά ανεξάρτητος και ακομμάτιστος  που είναι, έχει την «πολυτέλεια» να επιτρέπει να εκφράζει ο καθένας ελεύθερα την άποψή του. Οπότε απλά θα πω πως η θέση αυτή του επικεφαλής καθόλου δεν με έπεισε… 

  Ας κάνουμε μια υπόθεση 

Μετά από όλα τούτα, ας κάνουμε όλοι οι εμπλεκόμενοι μια υπόθεση: Με δεδομένο πως στην δημόσια ζωή υπάρχουν αναρίθμητα πολιτικά ζητήματα και πλήθος πολιτικών κομμάτων και φορέων, ας φανταστούμε τι θα γίνονταν αν ο καθένας από μας έφερνε κι από ένα υπόδειγμα ψηφίσματος, ανάλογα με την κομματική του σκοπιμότητα,  προκειμένου αυτό να συζητηθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο, με στόχο να κερδίσει τις εντυπώσεις; Η αλήθεια είναι πως κάτι τέτοιο όχι μόνο θα ήταν ανεδαφικό και παράλογο, αλλά και ότι τότε θα ακύρωνε την ουσία της αποστολής του Δημοτικού Συμβουλίου…  

Επειδή  όμως κάθε «αλήθεια» έχει πολλές όψεις, απευθύνομαι στον πρόεδρο του Σώματος και στην δημοτική Αρχή, για να αιτηθώ αυτό που ζήτησα και στο πρόσφατο Δημοτικό Συμβούλιο: Θέλετε να δέχεστε και ψηφίσματα γενικής πολιτικής στην συνεδρίαση κύριοι; Ωραία, κάντε το, αλλά βάζετέ τα τελευταία στην σειρά, για δυο λόγους. Ο πρώτος είναι για να μην «μας τρώνε» τον «καλό» και παραγωγικότερο χρόνο, που είναι οι πρώτες ώρες της συνεδρίασης, όταν όλοι είναι ξεκούραστοι και πιο ορεξάτοι. Ο δεύτερος για να έχουμε την ευκαιρία να αποχωρούμε όσοι θεωρούμε χάσιμο χρόνου τις γενικόλογες αυτές πολιτικολογίες και έχουμε πιο χρήσιμα πράγματα να κάνουμε…

Πήγαν για μαλλί και βγήκαν κουρεμένοι!

Όταν ξεκίνησε η συζήτηση του ψηφίσματος για τον πτωχευτικό νόμο στο χθεσινό Συμβούλιο, εγώ συνεπής στις απόψεις μου, αποχώρησα απ΄ την διαδικασία. Βέβαια άκουσα με προσοχή απ΄ το ραδιόφωνο την συζήτηση κι έτσι είχα την ικανοποίηση να ακούσω δυο σημαντικά πράγματα: Το πρώτο ήταν πως οι δυο αριστερές παρατάξεις του Συμβουλίου, εύκολα μετέτρεψαν τον εισηγητή από τιμητή του λαού σε κατηγορούμενο, αφού του θύμισαν πως τα χειρότερα σχετικά αντιλαϊκά κατορθώματα που προαναφέραμε (αύξηση ποινών σε αντιδρούντες, ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί κ.λ.π.), βαρύνουν την δική τους παράταξη! 

Το δεύτερο ήταν το αποτέλεσμα της σχετικής ψηφοφορίας, που ήταν η γενικευμένη  αποδοκιμασία όλων των παρατάξεων στο ψήφισμα του πρώην δημάρχου, αφού αυτό  καταψηφίστηκε από όλους τους παρόντες όλων των παρατάξεων, πλην της δικής του! 

Το ερώτημα όμως είναι: Πήρε άραγε το μήνυμα; 

(* Ο ΝΙΚΟΣ  ΓΑΖΗΣ  είναι δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Λευκάδας  με την παράταξη «Δίαυλος»)