Αθάνι: «ανάμεσα» από δυο διάσημες και βραβευμένες παραλίες

Το χωριό Αθάνι βρίσκεται στη νότια Λευκάδα. Πρωτοεμφανίζεται τον 14ο αιώνα με το όνομα Αζάνι. Οι πρώτοι κάτοικοι ήταν Ιταλοί (Μπογορδέοι, Ρομποτέοι και Βικεντέοι). Αργότερα, γύρω στο 1490, έρχονται και Ισπανόφωνοι Εβραίοι, διαβάζουμε στο διαδίκτυο. Συχνές αναφορές στο ( Asani) Αθάνι γίνονται και στο πρόσφατα εκδοθέν βιβλίο: «Οθωμανικές πηγές για τη Νεότερη Ιστορία της Λευκάδας».

Στη δεκαετία του ’50 το χωριό ακολουθώντας τη μοίρα των υπολοίπων χωριών του νησιού, αλλά και ολόκληρης της χώρας, άρχισε να αδειάζει. Αιτία υπήρξε η μετανάστευση. Πολλοί κάτοικοι του μεταναστεύουν, στη Γερμανία, στην Αυστραλία, στην Αμερική.

Το χωριό αγκαλιάζεται από πλούσιους ελαιώνες. Δεν είναι τυχαίο που ο Fritz Berger το 1962 φωτογράφισε αυτόν το μοναδικό και συμβολικό κορμό ελιάς στο Αθάνι.

Υπάρχουν και σήμερα πάρα πολλές τέτοιες «γέρικες» ελιές, μνημεία της φύσης, που «μεγαλώνουν» ακόμα και καρπίζουν.

Το χωριό προσφέρει απεριόριστη θέα στο πέλαγος και χαρίζει μοναδικές εικόνες, καθώς βρίσκεται στο μέσον σε δυο από τις πιο διάσημες και βραβευμένες παραλίες, τους Εγκρεμνούς και το Πόρτο Κατσίκι. Έτσι δεν θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστο από την κοσμοπλημμύρα που κατακλύζει την περιοχή τους καλοκαιρινούς μήνες. Η αξία της γης έχει ανέβει σε δυσθεώρητα ύψη.

Συναντήσαμε πολλούς πέτρινους λινούς στο χωριό, αληθινά κομψοτεχνήματα – χρησίμευαν για την αποθήκευση του κρασιού. Είναι σημάδι ότι η περιοχή είχε πολλά αμπέλια και μεγάλη παραγωγή κρασιού.

Ένα πανέμορφο αλώνι λίγο έξω από το χωριό, κάποια λίγα, πέτρινα σπίτια είναι τα μοναδικά δείγματα του χωριού της προ τουριστικής εποχής. Το χωριό φημίζεται για το υπέροχο θυμαρίσιο μέλι του.