Αν η Λευκάδα ανήκε στο Βασίλειο του Οδυσσέα, αναγκαστικά είναι η Ομηρική Ιθάκη!

Γράφει ο Νώντας Γαζής

1. Γιατί ο Όμηρος αναφέρει την Ιθάκη «πανυπερτάτη προς ζόφον», σαν δυτικότατη και πιο απόμακρη των τριών άλλων, που σύμφωνα με τον τότε προσανατολισμό η Λευκάδα ήταν σαφώς και μονοσήμαντα η Δυτικότερη!

2. Γιατί κανένα από τα δύο σημερινά νησιά Κεφαλονιά και Θιάκι δεν μπορεί με κανένα τρόπο να χαρακτηριστεί «πανυπερτάτη» ως προς το διπλανό του, μιας και απέχουν μόλις 2 μίλια!

3. Γιατί αν η Λευκάδα, όπως είναι πλέον επιστημονικά αποδεδειγμένο, ήταν νησί την εποχή της βασιλείας του Οδυσσέα, τότε αναγκαστικά είναι η Ομ. Ιθάκη! Και βεβαίως ήταν νησί μετά την λήξη των Παγετώνων (10.000 π.Χ) και η Επιστημονική απόδειξη είναι ότι ουδέποτε θα ονομάζονταν νησί αν είχε γίνει νησί από ανθρώπινη ενέργεια και επέμβαση, γιατί ο Γεωγραφικός χαρακτηρισμός, ουδέποτε στηρίζεται στην ανθρώπινη παρέμβαση για να προσδιορίσει ένα Γεωγραφικό σημείο ή στοιχείο! Άλλωστε η Πελοπόννησος ονομάστηκε Νήσος του Πέλοπα από την Αρχαιότητα, ενώ ο Ισθμός της Κορίνθου κόπηκε κι έγινε Διώρυγα το τέλος του 19ου μ.Χ. αιώνα!

Και παρά την Διώρυγα η Πελοπόννησος σήμερα αλλά και πάντα χαρακτηρίζεται Χερσόνησος! Μέχρι τον Ηρόδοτο (450 π.Χ), ο οποίος δημιούργησε την λέξη, προσθέτοντας το πρόθεμα Χέρσο- μπροστά στη λέξη νήσος, η λέξη Χερσόνησος δεν υπήρχε στο Ελληνικό Λεξικό και στη θέση της υπήρχε μόνο η λέξη Νήσος, όπως επισημαίνουμε και σε άλλο κεφάλαιο αυτής της εργασίας! Ακριβώς το ίδιο συνέβη και με την χερσόνησο της Παλλήνης ή Κασσάνδρας, την οποία ο Διόδωρος Σικελιώτης [90 π.Χ – 30 π.Χ] χαρακτήριζε Νήσον, σύμφωνα με τα δεδομένα της προκλασικής εποχής («την δε νήσον οικείν παρέδωσαν τοις Πλατεεύσι», αναφερόμενος στην Σκιώνη, που βρίσκεται στη Χερσόνησο της Κασσάνδρας, την οποία πολιόρκησαν οι Αθηναίοι και όταν την κατέλαβαν την δώρισαν στους Πλαταιείς, παρόλο που ο Ηρόδοτος 5 αιώνες νωρίτερα είχε ήδη δημιουργήσει την σύνθετη λέξη «Χερσόνησος», η οποία όμως δεν είχε καθιερωθεί!

4. Γιατί η άποψη ότι – ο Όμηρος δεν γνώριζε καθόλου την Δυτική Ελλάδα -, όχι μόνο δεν ισχύει, αλλά το αντίθετο. Γνώριζε τη Δωδώνη, γνώριζε την Είσοδο στον Άδη με απίστευτες λεπτομέρειες, γνώριζε την Ένωση των τριών ποταμών στο σημείο εκείνο, του Αχέροντα με τον Κωκυτό και τον Πυριφλεγέθοντα και αμέσως μετά τα 3 μαζί ποτάμια που συνενώθηκαν σε ένα, και έπεφταν στην Αχερουσία λίμνη που κατέληγε σε έναν ασφαλέστατο κόλπο «Εληά», που το νερό του ήταν σχεδόν γλυκό και γι’ αυτό ονομάζονταν «Γλυκός Λιμήν», ονομαστός από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας! Το ανάκτορο του Νέστωρα στην Πύλο δεν θα βρίσκονταν αν η περιγραφή του από τον Όμηρο δεν ήταν απόλυτα σωστή! Είναι λοιπόν δυνατόν να γνώριζε με απίστευτες λεπτομέρειες ο Όμηρος την Πύλο, την Δωδώνη, την είσοδο στον Άδη και την συνένωση εκεί κοντά των 3 ποταμών, τον ασφαλή κόλπο της Εληάς και να μην γνώριζε τα 4 νησιά του Βασιλείου του Οδυσσέα, που βρίσκονταν πολύ κοντά του; Για να πάει κανείς άλλωστε στη Δωδώνη και στον Αχέροντα υποχρεωτικά περνούσε από τα 4 νησιά του Οδυσσέα και μάλιστα εκεί που κυριαρχούσαν οι Τάφιοι Ληστές και οι ναυτικοί γνώριζαν και τις παραμικρές λεπτομέρειες αυτών των νησιών!

5. Γιατί το τέσσαρες φορές επαναλαμβανόμενο ερώτημα «Δεν νομίζω να ήρθες με τα πόδια» και μάλιστα σε στιγμές σοβαρότατες, που ούτε καν υπάρχει η υπόνοια χιούμορ ή μιας τυχαίας και άσκοπης ερώτησης, σαφέστατα επιβεβαιώνει την απόλυτη εγγύτητα της Ομ. Ιθάκης με την «άκτήν ήπείροιο», κάτι που δεν συμβαίνει με τα άλλα τρία «Δουλίχιόν τε Σάμη τε καὶ ὑλήεσσα Ζάκυνθος»! Συνεπώς επιβεβαιώνεται ο Ποιητής όταν μέσω του Οδυσσέα περιγράφει την Ιθάκη του με τη φράση «χθαμαλή ειν αλί κείται», δηλ. βρίσκεται, είναι τοποθετημένη (χρησιμοποιείται το ρήμα κείται κι όχι το εστίν) χαμηλά στη θάλασσα, δηλ. κοντά στη στεριά, κάτι που ορθώς μεταφράζει ο Στράβων, «πρόσχωρον τη ηπείρω εγγυτάτω ούσαν αυτής».

6. Γιατί την αναφέρει επίσης ότι δεν είναι απέναντι από την Ηλεία, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα τρία, τα οποία με σαφήνεια τα τοποθετεί (και όντως είναι) κοντά και απέναντι από την Ηλεία.

7. Γιατί η Ομηρική Ιθάκη ήταν πολύ κοντά προς την ηπειρωτική ακτή και επιβεβαιώνεται σε πολλά χωρία, κυρίως όμως είναι καταλυτική η περιγραφή ότι ο Φιλοίτιος επί τρία συνεχή χρόνια (1100 μέρες) περνούσε με Πορθμείο και Πορθμείς (κι όχι με Πλοίο και Ναύτες), μεταφέροντας τα ζώα για διατροφή των 170 περίπου ατόμων που διαβιούσαν στο Παλάτι του Οδυσσέα, αλλά και επέστρεφε την ίδια μέρα για να επαναλάβει το ίδιο και την επομένη! Αυτό δεν θα μπορούσε ούτε να διανοηθεί κανείς ότι θα μπορούσε να συμβεί από το σημερινό Θιάκι στην απέναντι ακτή της ηπειρωτικής Ελλάδας, την Ακαρνανία, που η απόσταση τότε ήταν πολύ μεγαλύτερη από την σημερινή και πάντως απίστευτα μεγαλύτερη από της σημερινής Λευκάδας προς την απέναντί της ακτή! Ως γνωστόν ο Αχελώος με τις συνεχείς προσχώσεις του δημιούργησε μια τεράστια πεδιάδα παραγωγικότατη, όπως μας βεβαιώνει ο Ηρόδοτος «Ός (=Αχελώος) ρέων δι’ Ακαρνανίης και εξιείς ες θάλασσαν των Εχινάδων νήσων τας ημίσειας ήδη ήπειρον πεποίηκεν» με αποτέλεσμα σήμερα η απόσταση να είναι σημαντικά μικρότερη από τα απέναντι νησιά από την τότε αλλά και πάλι αρκετά μεγάλη! Πέρα όμως απ’ αυτό υπάρχει και το αντικειμενικό δεδομένο ότι αυτή η απόσταση όχι απλά δεν περνιέται με Πορθμείο, αλλά τους χειμωνιάτικους μήνες ούτε και με μικρό πλοίο περνιέται τις περισσότερες απ’ αυτές! Ήδη σήμερα με την εξέλιξη των πλοίων και των μηχανών το Λιμεναρχείο απαγορεύει τον πλου στα μικρά πλοιάρια επί πολλές μέρες το χρόνο στις δύσκολες καιρικές συνθήκες!

8. Γιατί στο χωρίο (Οδ. ξ, 96-98) ο Ποιητής βεβαιώνει την εγγύτητα της Ακαρνανίας με την Ομηρική Ιθάκη:

ἦ γάρ οἱ ζωή γ᾿ ἦν ἄσπετος: οὔ τινι τόσση
ἀνδρῶν ἡρώων, οὔτ᾿ ἠπείροιο μελαίνης
οὔτ᾿ αὐτῆς Ἰθάκης:
Ήταν αλήθεια εκείνου αρίφνητο το βιός• κανένας τόσα
από τους ήρωες δεν απόχτησε, για στη στεριάν αντίκρυ
για στην Ιθάκη ακόμα (Κ.Κ)

Ακόμα κι αυτό το στοιχείο της σύγκρισης, που μας προσφέρει το χωρίο αυτό, μας βεβαιώνει ότι η Ιθάκη και η απέναντι στεριά είναι πολύ – πολύ κοντά! Δεν γίνεται σύγκριση ποτέ κι από κανέναν όταν η στεριά είναι πολύ μακριά πάνω από 3-4 ν. μίλια. Έχετε δει πουθενά σύγκριση της Ζακύνθου, της Χίου, της Σκιάθου κ.ά. νησιών, με την απέναντί τους στεριά; Ποτέ, εκτός κι αν υπάρχει κάποιος ειδικός και σοβαρός λόγος, κι όχι ποιος έχει περισσότερα ζώα και που!

9. Γιατί η Ομηρική Ιθάκη ήταν το πρώτο νησί από τα 4 του Οδυσσέα, που συναντούσε κανείς ερχόμενος από την Ήπειρο! Αναφέρει ο Ποιητής ότι ο βασιλιάς Φείδων της Θεσπρωτίας έστειλε τον Κρητικό φιλοξενούμενό του στον Άκαστο, που διοικούσε το Δουλίχιο, μιας και το μεγάλο αυτό νησί με τις μεγάλες παραγωγές και το μεγάλο εμπόριο, ήταν μια μεγάλη ναυτική δύναμη, με σκοπό να τον μεταφέρουν με πλοίο τους στην Κρήτη. Οι ναύτες του Φείδωνα όμως, πηγαίνοντας προς το Δουλίχιο σταμάτησαν για φαγητό σε μια ακτή της Ιθάκης, κάτι που μας βεβαιώνει ότι 1ον) είναι δυτικότερη του Δουλίχιου, αφού η πορεία του πλοίου ήταν καθαρά ανατολική και 2ον) ήταν σαφώς πριν το Δουλίχιο προς Δυσμάς ή Βορειοδυτικά! Άλλωστε αυτή η θέση είναι απόλυτα σωστή γιατί επιβεβαιώνεται και με το «πανυπερτάτη προς ζόφον», μιας και η Θεσπρωτία με τον τότε προσανατολισμό ήταν καθαρά Δυτική! (Αυτό απευθύνεται και στους συγγραφείς, που περιέργως, τοποθετούν στη σημερινή Λευκάδα το Δουλίχιο, γιατί αυτή η άποψη είναι εντελώς αντίθετη προς το Ομηρικό Κείμενο! Η Λευκάδα μόνο μπορεί να αντιπροσωπεύσει το Δυτικότερο τότε ή σήμερα το Βορειοδυτικότερο νησί του Οδυσσέα)

10. Γιατί ο Φιλοίτιος καθημερινά περνούσε με ζώα για να θρέψει 170 τρόφιμους των Ανακτόρων με Πορθμείς (άρα υπήρχε Πορθμείο με Πορθμείς, δηλ. Σχεδία και όχι Πλοίο με Ναύτες) και επέστρεφε αυθημερόν για να το επαναλάβει την επομένη, κάτι που ούτε κατά διάνοια θα μπορούσε να το σκεφτεί κανείς αυτό να γίνεται από το σημερινό Θιάκι ή την Κεφαλονιά προς την απέναντι ακτή, που ήταν κατά πολύ πιο απόμακρα από την σημερινή απόσταση. Το Πορθμείο εκείνη την εποχή αλλά και σήμερα είναι ένα πρόχειρο ξύλινο κατασκεύασμα για πολύ – πολύ μικρές και ασφαλείς αποστάσεις για να περνούν με ασφάλεια μέσα από λίμνες ή από ποτάμια ή από μικρού εύρους θαλάσσιους Πορθμούς, όπως ακριβώς είναι και ο Πορθμός της Λευκάδας!

11. Γιατί ο Ιθακήσιος γέρο Ευπείθης, ο πατέρας του σκοτωμένου μνηστήρα Αντίνοου από τον Οδυσσέα, προσπαθώντας να ξεσηκώσει τους συμπολίτες του κατά του Οδυσσέα, τους παρακινεί: «ἀλλ᾽ ἴομεν, μὴ φθέωσι περαιωθέντες ἐκεῖνοι.» (Οδ.ω,437) = «Πάμε, μην τύχει και προφταίνοντας διαβούν εκείνοι αντίκρυ» (Κ.Κ). Δεν νομίζω να υπάρχει άλλο νησί, εκτός της Λευκάδας, στο οποίο να προσιδιάζουν τόσο δυνατά τα λόγια του Ευπείθη! Πάμε γρήγορα να τους πιάσουμε πριν περάσουν απέναντι (?) οπότε θα τους χάσουμε. Αυτό δεν λέγεται σε κανένα άλλο νησί πλην της Λευκάδας. Γιατί στα υπόλοιπα νησιά το πέρασμα απέναντι γίνεται με πλοίο και χρειάζονταν αρκετές ώρες πλεύσης – πορείας, που σημαίνει πως μπορείς να φτάσεις αυτόν που κυνηγάς με ένα πιο γρήγορο πλοίο και με περισσότερους ναύτες – κωπηλάτες! Ενώ αν περάσει κάποιος πρώτος με το πορθμείο απέναντι, ώσπου να επιστρέψει το πορθμείο να σε περάσει απέναντι και σένα που τον κυνηγάς, το πουλάκι χάθηκε, όπως λέει ο Λαός μας!

12. Γιατί η ύπαρξη Ναού του Απόλλωνα μονοσήμαντα στην Λευκάδα και μάλιστα από την εποχή του Κέφαλου, ο οποίος έζησε πριν το 1300 π.Χ, μας οδηγεί στην εξής υποχρεωτικά χρονολόγηση! Ως γνωστόν ο Κέφαλος ήταν πατέρας του Αρκείσιου, ο Αρκείσιος πατέρας του Λαέρτη κι αυτός πατέρας του Οδυσσέα. Αυτό σημαίνει ότι ο Κέφαλος έζησε τρεις γενιές πριν τον Οδυσσέα, περίπου 80-100 χρόνια παλιότερα. Όσον αφορά τις ερωτικές αυτοκτονίες από τον περιβόητο αυτόν Ναό, τον δρόμο άνοιξε, κατά τους θρύλους φυσικά, η ίδια η Αφροδίτη, που πηδώντας από τον βράχο απαλλάχθηκε από τον έρωτά της για τον Άδωνη. Ακολούθησαν ο Κέφαλος, τρελός από το πάθος του για τον Πτερέλα και οι ποιητές Νικόστρατος και Χαρίνος και πολλοί άλλοι. Αυτό σημαίνει ότι ο Ναός αυτός του Λευκάτη Απόλλωνα υπήρχε 3 γενιές πριν τον Οδυσσέα (περίπου γύρω στο 1300 π.Χ. Με το ιερό του Απόλλωνα συνδέεται εξάλλου κατά τον Στράβωνα ένας τελετουργικός καθαρμός της πόλης, σύμφωνα με τον οποίο κάθε χρόνο πετούσαν από τον βράχο έναν κατάδικο για αποτροπή του κακού. Τέλος πασίγνωστος είναι ο μύθος της αυτοκτονίας της Σαπφούς εξ αιτίας του άτυχου έρωτά της για τον Φάωνα, μυθικό ακόλουθο της Αφροδίτης. Οι άλλοι τέσσαρες Ναοί του Απόλλωνα που ανακαλύφθηκαν από την Αρχαιολογική σκαπάνη, ανευρέθηκαν στην Κέρκυρα και στην Κεφαλονιά, όμως κανένας στη σημερινή Ιθάκη και κανένας επίσης απ’ αυτούς δεν προϋπήρξε του 8ου π.Χ αιώνα!

13, Γιατί είναι εντελώς ανιστόρητη η τοποθέτηση της Αστερίδας στην πολύ μικρή βραχονησίδα Δασκαλιό ή Μαθηταριό, την οποία ο Ποιητής αναφέρει «ου μεγάλη», που σημαίνει ότι λίγο μεγαλύτερη αν ήταν θα την έλεγε Μεγάλη. Άλλωστε όπως ισχυρίζεται ο Απολλόδωρος υπήρχε πόλη πάνω σ’ αυτήν η Αλαλκομενές και μάλιστα στο διάμεσο των δύο «αμφίδυμων» λιμανιών της, που ξεκαθαρίζει την ορθή έννοια «ου μεγάλη», της οποίας οι κάτοικοι αργότερα κάτω από την πίεση των Δωριέων εγκατέλειψαν το «ου μεγάλο» νησί τους και μετακόμισαν στον Πισαετό της Ιθάκης, όπως αποδείχτηκε από τον W. Dörpfeld, που έβαλε γυαλιά ακόμα και στον φίλο του και συνεργάτη του Σλήμαν, ο οποίος θεώρησε ότι ανακάλυψε την Ομ. Ιθάκη στον Πισαετό κι εξέδωσε και βιβλίο γι’ αυτό. Δυστυχώς για τους Ιθακιστές κυρίως, η βραχονησίδα αυτή δεν έχει απολύτως κανένα από τα χαρακτηριστικά που τις προσδίδει ο Όμηρος (ούτε ανεμοδαρμένα ύψη, ούτε δίδυμα λιμάνια, ούτε χώρο για έστω κι ένα μικρό χωριουδάκι, δεν βρίσκεται ακριβώς στο μέσον της απόστασης των δύο νησιών, κυρίως όμως δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να συλλάβουν εκεί και να δολοφονήσουν τον Τηλέμαχο, διότι είχε ένα εκατομμύριο άλλες θέσεις πρόσβασης στην Ιθάκη του και να μην τον πάρει κανείς χαμπάρι απ’ αυτό το βραχονήσι, που έλεγχε το πολύ – πολύ το 5% του ερχομού από την Πύλο.

Αντίθετα ο Όμηρος μας βεβαιώνει ότι ήταν αδύνατο να περάσει φυσιολογικά από την ενέδρα αυτή (χωρίς τη βοήθεια της Θεάς Αθηνάς) ούτε πουλί από κει και να γλυτώσει. Απόδειξη της θέσης κλειδί της Ομηρικής Αστερίδας σαν ενέδρα, (κι όχι της Αστερίδας του Στράβωνα και των αντιγραφέων του), είναι η φρίκη που ένοιωσε ο Αντίνοος, λέγοντας «ὢ πόποι, ὡς τόνδ᾽ ἄνδρα θεοὶ κακότητος ἔλυσαν» = «Όχου πως οι Θεοί τον βοήθησαν;» (Οδ. π, 365). Ήταν τόσο βέβαιος και σίγουρος και γι’ αυτό άλλωστε δεν έβαλε και 2ο ή και 3ο πλοίο να φυλάει καρτέρι. Αυτό σημαίνει ότι ούτε κατά διάνοια ο Αντίνοος επέλεξε αυτό το Δασκαλιό για ενέδρα. Πρώτιστα γιατί δεν ελέγχει καθόλου ολόκληρη την ανατολική και την νότια πλευρά της σημερινής Ιθάκης και το βασικότερο γιατί αν ήταν όντως στον Πορθμό αυτό η Αστερίς, θα είχε δύο τρομερά μειονεκτήματα.

Το πρώτο είναι ότι μόλις οι ενεδρεύοντες θα έβλεπαν το πλοίο του Τηλέμαχου, ασφαλώς την ίδια στιγμή θα τους έβλεπαν κι αυτούς από το πλοίο του Τηλέμαχου, οπότε θα προσάραζαν σε ένα οποιοδήποτε κοντινό σημείο του νησιού και ο Τηλέμαχος θα αποβιβάζονταν και θα έφευγε για το Παλάτι μόνος ή με κάποια προστασία και οι ναύτες του θα πολεμούσαν και θα καθυστερούσαν τους μνηστήρες να τον κυνηγήσουν. Πέρα όμως απ’ αυτό το σημαντικό στοιχείο υπάρχει και η πάγια τοποθέτηση των περισσότερων Ιθακιστών ότι από τα Ανάκτορα έβλεπαν σε τρεις θάλασσες, κάτι που δεν διαπιστώνεται από το Ομηρικό κείμενο. Παρόλα αυτά αν το θεωρήσουμε ως δεδομένο θα ήταν τρελό και παράλογο να δολοφονήσουν τον Τηλέμαχο μπροστά στο οπτικό πεδίο των Ανακτόρων και συνεπώς και της μάνας του! Κι αν το Δασκαλιό δεν μπορεί να έχει σχέση με το νησί Αστερίς για τους Ιθακιστές, άλλο τόσο δεν έχει καμία σχέση με Ιθάκη στην Κεφαλονιά, είτε στον Πόρο – Σκάλα είτε στην Παλική. Θα υπήρχε μόνο μία ελάχιστη πιθανότητα να ήταν λογική λύση το Δασκαλιό, αν η Ομ. Ιθάκη ήταν στο Φισκάρδο! Ταυτόχρονα η Αστερίς δεν έχει το βασικό χαρακτηριστικό που της προσέδωσε ο Όμηρος, δεν είναι «πρὶν πατρίδα γαῖαν ἱκέσθαι», δηλ. νοτιοανατολικά της Ομ. Ιθάκης στην διαδρομή από την Πύλο και πριν φτάσεις στην Ιθάκη! Επίσης δεν έχει και τα άλλα χαρακτηριστικά «μέσση αλί» και «μεσσηγύς»

(Οδ. δ, 847-848)
ἔστι δέ τις νῆσος μέσσῃ ἁλὶ πετρήεσσα,
μεσσηγὺς Ἰθάκης τε Σάμοιό τε παιπαλοέσσης,

που σημαίνει μεσοπέλαγα (μέσσῃ ἁλὶ) και στη μέση ακριβώς της απόστασης (μεσσηγὺς) των δύο νησιών, ενώ το Δασκαλιό είναι πολύ κοντά στην Κεφαλονιά και πολύ μακριά, συγκριτικά, από το Θιάκι. Το Αρκούδι (που θεωρείται η Αστερίς της Λευκάδας = Ομ. Ιθάκης), είναι ακριβώς στο διάμεσο των δύο νησιών και μάλιστα διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά που της προσδίδει ο Όμηρος. Το Δασκαλιό έχει έκταση 4,5 – 5 στρ. κι έχει ύψος το πολύ 3μ. ενώ το Αρκούδι έχει έκταση 4.500 στρ και ύψος πάνω από 140μ. και σαφώς διαθέτει ζωτικό χώρο ικανοποιητικό για να επιβιώσει ένα οικισμός. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι η τοποθέτηση της Ομηρικής Σάμης που την χαρακτηρίζει ως μικρή και «παιπαλόεσσα» ο Όμηρος στο μεγαλύτερο και γεωργικότερο νησί του Ιονίου είναι εκτός λογικής Ομηρικής! Το σημαντικότερο όμως όλων είναι το γεγονός ότι η Αστερίς δεν ήταν κοντά στην Πόλη, αλλά κοντά στον Εύμαιο τον βοσκό, άρα Νότια και Ανατολικά της τότε Ιθάκης κι όχι κοντά στην πόλη. ΑΥΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΤΗΚΕ ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΣΩΣΤΗ ΘΕΣΗ; Η ΑΣΤΕΡΙΔΑ ΗΤΑΝ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΙΘΑΚΗ ΟΤΑΝ ΕΡΧΕΣΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΥΛΟ!!!! Η ΘΕΣΗ ΤΩΝ ΙΘΑΚΙΣΤΩΝ ΤΟΥΣ ΕΚΘΕΤΕΙ ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΑ!!!

14. Γιατί η άποψη ότι στον Πόρο της Κεφαλονιάς ήταν η πόλη της Ομ. Ιθάκης, ο Όμηρος το αποκλείει αμετάκλητα με την περιγραφή της ρότας του πλοίου του Τηλέμαχου κατά την επιστροφή του από την Σπάρτη και την Πύλο. Αν αυτή η άποψη είχε έστω και ελάχιστα ψήγματα ρεαλισμού σαφώς και μόλις πέρασε δίπλα από την Ηλεία και την Ζάκυνθο και με τον ευνοϊκότατο άνεμο Σιρόκο, αμέσως θα έβαζε πλώρη για τον Πόρο, χωρίς απολύτως κανένα πρόβλημα μιας και δεν υπήρχε στο διάμεσο κανένα νησάκι άρα και καμία υποψία ενέδρας. Η μοναδική ενέδρα που θα μπορούσε να υπάρξει με έδρα της Ιθάκης στον Πόρο, θα ήταν αποκλειστικά και μόνο η Ζάκυνθος την οποία ήδη προσπέρασε χωρίς πρόβλημα! Αντίθετα ο Τηλέμαχος έστριψε το πλοίο του Βόρεια – Βορειοανατολικά προς τις Εχινάδες, παρόλο που η Θεά Αθηνά τον είχε ειδοποιήσει να προσέχει να μην πλησιάζει τα μικρά νησάκια, σε κάποιο απ’ τα οποία υπήρχε η ενέδρα των μνηστήρων και βεβαίως δεν τα πλησίασε αρκετά γιατί ήταν σαφώς πολύ μακριά του και πολύ κοντά στην Ακαρνανία!

15. Γιατί με το ίδιο παραπάνω σκεπτικό απορρίπτεται και η Παλική, που μάλλον οι τρεις συγγραφείς ψάχνουν για Υδατάνθρακες παρά για το ρυάκι του Στράβωνα, για το οποίο ο ίδιος ο Γεωγράφος δεν δίνει απολύτως καμία σοβαρή πληροφορία ή βιβλιογραφία! Κι αν αυτό το υποτιθέμενο ρυάκι μας οδηγεί σε ολόκληρη θεωρία μετατροπής μιας χερσονήσου σε νησί, τότε τι πρέπει να σκεφτούμε όταν έχουμε ένα νησί που χωρίζεται από την απέναντι ηπειρωτική ακτή με 22.500 στρ. και κάποιοι επιμένουν ότι αυτό είναι χερσόνησος;

16. Γιατί το Θιάκι και η Κεφαλονιά δεν μπορεί ποτέ να είναι η Ομηρική Ιθάκη, γιατί όπως προαναφέραμε αυτά τα δύο είναι σαφώς απέναντι και κοντά στην Ηλεία, σε αντίθεση με την Ιθάκη, που δεν ήταν κοντά. Τα σημερινά Θιάκι και Κεφαλονιά αποτελούν ένα αιώνιο ζεύγος νησιών, όπως ήταν στην Ομηρική εποχή το Δουλίχιο με τη Σάμη κι αυτό καθορίζεται από τη φράση «Δουλίχιόν τε Σάμη τε», που τα δύο -τε- χαρακτηρίζουν πολύ κοντινότατη σχέση και εν προκειμένω πολύ κοντινή σύνδεση ή απόσταση, κι επειδή είναι νησιά ακίνητα σημαίνει ότι αποτελούν ένα αιώνιο ζευγάρι. (Το άλλο ζεύγος νησιών στο Ιόνιο Πέλαγος είναι οι Παξοί και οι Αντίπαξοι, που όμως δεν έχουν καμία γεωγραφική σύνδεση με τη Ζάκυνθο και καμία οπτική επαφή με την Ηλεία, μιας και ο Όμηρος μας βεβαιώνει ότι τα «Δουλίχιόν τε Σάμη τε καὶ ὑλήεσσα Ζάκυνθος» βρίσκονται «Ήλιδος άντα»). Συνεπώς το ζευγάρι αυτό νησιών (Δουλίχιο και Σάμη), κατά τον Όμηρο, αντιπροσωπεύει την Κεφαλονιά και το Θιάκι! Αυτό βέβαια μας το διδάσκει ο ίδιος ο Όμηρος όταν την Ιθάκη του Οδυσσέα την χαρακτηρίζει «πανυπερτάτη» = πάντων υπερτάτη, δηλ. απόμακρη από όλα τα άλλα τρία νησιά του βασιλείου και αυτό το χαρακτηριστικό μονοσήμαντα το διαθέτει η μεν Λευκάδα προς τα βορειοδυτικά σήμερα και δυτικά με τον τότε προσανατολισμό (όπως ακριβώς χαρακτηρίζει την Ιθάκη του Οδυσσέα ο Όμηρος) και κατά δεύτερο λόγο η Ζάκυνθος, η οποία όμως ήταν πανυπερτάτη προς ανατολάς τότε και νοτιοανατολικά σήμερα, αλλά η Ζάκυνθος έχει το χαρακτηριστικό «πρὸς ἠῶ τ᾽ ἠέλιόν τε». Κανένα από τα δύο, Κεφαλονιά και Θιάκι δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως «πανυπερτάτη» νήσος = η πιο απόμακρη όλων των άλλων, μιας και απέχουν 2 μίλια μεταξύ τους!