Αφιέρωμα στην Λευκαδία Αγρότισσα Γερασιμούλα-Δήμητρα Κατωπόδη

Σ’ αυτή μου την Λευκάδα, την ευλογημένη απ’ το Θεό, τιμημένη από το πνεύμα των λογίων της, τραγουδισμένη από τους Υμνους των ποιητών που ανάθρεψε. Μεγαλωμένη εγώ η ίδια από οικογένεια που δούλεψε τη Γη μας με χέρια και ψυχή, από πολύ μικρή, έμαθα πώς να εκτιμώ, να θαυμάζω και να σέβομαι σαν ιερή προσφορά την εργασία των αγροτών μας.

Αγιασμένοι δουλευτάδες, άντρες και γυναίκες, με αγάπη, ευαισθησία, τρυφερότητα και ευφυία προστάτεψαν το χώμα της το εύφορο στις πλαγιές της, μάζεψαν πέτρες και στοργικά το εγκλώβισαν με ξερολιθιές, έτσι, που δημιούργησαν το δικό τους αγροτικό ποίημα. Εκεί κατάθεσαν την ψυχή τους, αιώνιο θεμέλιο λίθο!

Κάθε ξερολιθιά και στίχος, κάθε στίχος και λιλιπούτιος Αμπελώνας με Βαρτζαμί σταφύλι. Κάθε λίθος θέμελο. Κάθε σπίτι και το δικό του γλυκόπιοτο κρασί. Κάθε φαμίλια αφέντρα της Γης της Λευκαδίας. Κάθε αγρότισσα της Λευκάδας Αρχόντισσα. Σύμβολο μοναδικό.

Όμως σήμερα, θα σταθώ στον Κάβαλο. Θα συναντήσω την Γερασιμούλα-Δήμητρα Κατωπόδη. Παραδοσιακή λευκαδία μορφή αγρότισσας. Με την ψυχή γεμάτη ζήλο, αγάπη και έμπνευση, αποφασίζει να καταστήσει τις πλαγιές του χωριού της όχι μόνον ποίημα, αλλά ζωντανό πίνακα ζωγραφικής.

Το ηθικό της Παράστημα, συγκεντρώνει όλες τις αρετές μιας άξιας αγρότισσας, την ψυχική ανθρώπινη μεγαλοπρέπεια και ευαισθησία της γυναίκας και όλο το σθένος, την οντότητα αντοχή και τόλμη ενός άντρα. Ο σεβασμός της στη Φύση, ιερός. Η αξιοσύνη της για κάθε αγροτική απασχόληση μέσα και έξω από το σπίτι, απαράμιλλη.

Η αγάπη για το χώμα που εγγίζει ολοζώντανη. Η λατρεία της για τα φυτά, τα άνθη και τα κηπευτικά της, ξεχωριστή. Δίνει την αίσθηση ότι εφύτρωσε απ’ τη γη σαν ένας δημιουργικός βλαστός. Με γεωμετρική γραφικότητα χαράζει και φυτεύει τις αλτάνες των κηπευτικών, τις φροντίζει με έγνοια παραδειγματική.
Συγκεντρώνει και καλλιεργεί συλλογές φυτών και ανθέων, διάφορα είδη πουλερικών, με πολλή στοργή φροντίζει την διατήρηση τους. Τρυφερά επικοινωνεί με τις κοτούλες, που την καταλαβαίνουν και συνεννοούνται… ανθρωπινά!!

Φυσικά αν για λόγους πρακτικούς πρέπει να τις θυσιάσει, καλεί και έναν ….Τζιχάν(!) για την εκτέλεση! Εκείνη, απλώς χύνει λίγα δάκρυα για συγγνώμη.

Ο δε σκύλος της, εκτός του ότι έχει αναλάβει με σοβαρότητα την προστασία όλης της οικογένειας, ευθύνεται και για την ψυχαγωγία της… κατσίκας!! Την παίρνει από το σκοινί, την πηγαίνει περίπατο, περιδιαβαίνει τα γύρω και εν κατακλείδι θα την ανεβάσει στην ταράτσα για….Ρομάντσες! Και μετά… κάααθεται! με την συνείδηση απόλυτα ήσυχη.

Αυτή η προσωπικότητα με έχει προβληματίσει αισθηματικά, νοιώθω δε την ανάγκη αλλά και την υποχρέωση να την σκιαγραφήσω. Εκτός των προσόντων της σαν εργατική μέλισσα και σεμνή δημιουργός, δεν στερείται πνεύματος ενώ δεν διαθέτει εγκύκλια εκπαίδευση. Απόλυτα ειλικρινής. Πάντα καλοπροαίρετη και ευδιάθετη. Ανεπιτήδευτη. Διαθέτει Χιούμορ, Διαίσθηση, Οξυδέρκεια, Ανθρωπιά και πολύ, μα πολύ λεπτή Συναίσθηση.

Πάντα πιστεύω, ότι άνθρωπος που ζει μαλάζοντας με την ψυχή, το πνεύμα και τα χέρια του την Γη που πατά, που αναπνέει το Μαϊστράλι και γεύεται την Αλμύρα της θάλασσας, γίνεται… Αληθινός και Ακέραιος.

Ευχαριστώ το Άρωμα Λευκάδας για την φιλοξενία

Ελπίς Αργύρη – Σάντα.