HomeΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣΓενικευμένα κι άναρχα

Γενικευμένα κι άναρχα

Γράφει ο Απόστολος Βεργής

Μαζικές επιθέσεις λέει δέχθηκαν πολλά μουσεία του Βερολίνου, με βανδαλισμούς έργων τέχνης και αρχαιοτήτων από ένα αμάλγαμα αναρχοαυτόνομων, ακροδεξιών συνωμοσιολόγων, από αντισημίτες (γνωστός αρνητής των εμβολίων διέδιδε ότι στο μουσείο τής Περγάμου βρίσκεται κρυμμένος ο θρόνος τούς θεού Βαάλ, κάνοντας αυτό το μουσείο στόχο) – αλλά και από αριστεριστές,  ψεκασμένους, μηδενιστές και γενικότερα εραστές τού χάους. Προηγήθηκαν οι λεηλασίες και οι καταστροφές που έκαναν οι τζιχαδιστές  απ’ όπου και αν πέρασαν αλλά κι εδώ στην Ελλάδα βανδαλισμοί επί γνωστών αγαλμάτων και ναών, βεβαίως, βεβαίως.

Λοιπόν τι συμβαίνει; Δαιμονοποιούνται οι τέχνες, οι ιστορία και οι παραδόσεις; Καθόλου περίεργο – μα και πολύ ανησυχητικό καθώς ύστερα από μια δεκαετία πίεσης λόγω της οικονομικής κρίσης, προέκυψε νέα πίεση λόγω τής πανδημίας και οι μεγάλες διαδηλώσεις διεθνώς κατά των οικονομικών συστημάτων (γενικευμένα κι άναρχα) έχουν πια μεταλλαχθεί σε διαδηλώσεις υπέρ τής άρνησης (επίσης γενικευμένα κι άναρχα), υπέρ ανεξέλεγκτων καταστάσεων με κοινό σημείο την κατάληξη στο διαχρονικό αναρχικό αντί-σύνθημα: Ζήτω ο θάνατος. Ο θάνατος λόγω του covid-19,  ο θάνατος από μαχαίρι τζιχαδιστή, ο θάνατος λόγω εφαρμογής μιας ψεύτικης πληροφορίας που προήλθε από άγνωστη-γνωστή (ή γνωστή-άγνωστη) πηγή τού διαδικτύου.

Ο θάνατος εντέλει της ιστορίας και των παραδόσεων και η δημιουργία λαών κενών – υπόδουλων, μαζών ηλίθιων, μαζών ανίκανων να αυτοπροστατευτούν, έτοιμων να πεθάνουν, προσδοκώντας ως κέρδος την απάτη που τη λεν αιωνιότητα – τη λένε και παράδεισο. “Παράδεισο ήθελα να γράψω” λέει και ο απολογητικός στίχος του ποιητή Έζρα Πάουντ, ο οποίος όπως είναι γνωστό στοχεύοντας παράδεισο κατέληξε τραγικά αλλού…

Ο θάνατος εντέλει τής ιστορίας και η επικράτηση ολοκληρωτισμών, αυτοκρατορικών σχημάτων, μικροαστικής προέλευσης δικτατοριών, θεοκρατικών καθεστώτων τα οποία θα αναμετρούνται κάθε τόσο. Και να ο Ερντοκάν και να οι αποκεφαλισμοί και να το φούντωμα της πανδημίας και να μαζί και πάλι στις πλατείες (ως αρνητές  πια της πανδημίας) φασίστες κι αριστεριστές και να καθηγητές πανεπιστημίων να κακοποιούνται. Δεν είναι και μικροί αυτοί οι λόγοι για να συσπειρώσουν αυτούς που ‘χουν μυαλό γύρω απ’ τη δημοκρατία, από την δημιουργικότητα, γύρω από πυρήνες σκέψης καθαρής, μακριά από οπορτουνιστές, από οφιτσιαδόρους, από χυδαίους αυριανιστές, από ηλίθιους και από “πληρωμένους” δολοφόνους.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΗΣ – ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Προηγουμενο αρθρο
Αναστολή λειτουργίας Φιλαρμονικής για τρεις εβδομάδες
Επομενο αρθρο
Ανακοίνωση Ιατρικού Συλλόγου Λευκάδας

1 Σχόλιο

  1. ΞΕΝΟΦΩΝ
    7 Νοεμβρίου 2020 at 08:38 — Απάντηση

    Το πρόσωπο της σύγχρονης αντίδρασης είναι πολύ διαφορετικό από ότι στο παρελθόν. Η διάκριση “Προοδευτικός”/”Αντιδραστικός”, “Δεξιός/”αριστερός” τείνει να εξαφανισθεί. Οι σημερινοί αντιδραστικοί έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά, που λέει το άρθρο, και τους “ψαρεύεις” σε αμέτρητους “βιότοπους” της Δεξιάς και της Αριστεράς. Μπορεί όλοι αυτοί λοιπόν να αυτοχαρακτηρίζονται οι μεν “Δεξιοί” οι δε “Αριστεροί’ και να αλληλομισούνται αλλά αυτό δεν τους εμποδίζει καθόλου να είναι παρεούλα όταν πρόκειται να τα κάμουν μπάχαλο!! Ένα μικρό παράδειγμα είναι αυτό που γίνονταν στην Ελλάδα στις “δύο πλατείες” την εποχή των Μνημονίων όπως και η συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ! Αλλά κυρίως στην Αμερική αυτό είναι πολύ συνηθισμένο υπό την “εμπνευσμένη” ηγεσία του Τραμπ, ηγέτη της αμερικάνικης Ακροδεξιάς, που συσπειρώνει στις τάξεις του κάθε καρυδιάς καρύδι!

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.