Δημήτρης Ε. Σολδάτος: 1000 + 1000 = Φιλί
Τον Ιανουάριο του 2010 κυκλοφόρησε απ’ το «Βιβλιοπωλείον Τσιρίμπαση» στην Λευκάδα το βιβλίο του Δημήτρη Ε. Σολδάτου «1000 δίστιχα», σε χίλια αντίτυπα. Περιελάμβανε χίλια δίστιχα σε ομοιοκατάληκτο δεκαπεντασύλλαβο με θέμα τα χείλια. Το βιβλίο συνοδεύονταν από CD με απαγγελίες μέρους των διστίχων απ’ τον Λευκάδιο ηθοποιό Δημήτρη Βερύκιο, σε μουσική αντιμετώπιση Βαγγέλη Φάμπα, ενώ αρκετά πιανιστικά μοτίβα απέδωσε ο Γιώργος ψυχογιός.
Εδώ ένα δείγμα απ’ το CD: https://www.youtube.co/watch?v=Dyv1g8TKXoM
Δέκα χρόνια αργότερα κυκλοφορεί απ’ το λευκαδίτικο «Βιβλιοπωλείο Συνθέσεις» (Βεργίνη Ειρήνη, Ιωάννου Μελά 63-65 Λευκάδα) το «1000 + 1000 = Φιλί», στο οποίο ο Δημήτρης Ε. Σολδάτος αποδίδει στο ακέραιο το λογοπαίγνιο του τίτλου, που γράφτηκε κάποτε από κάποιον άγνωστο σ’ ένα λεύκωμα που είχε διαβάσει η ποιήτρια Κική Δημουλά.
Η συλλογή, αν και φαινομενικά ενιαία, χωρίζεται σε επιμέρους ενότητες και υποενότητες, που ξεκινούν από την Μεγάλη Έκρηξη του σύμπαντος, διατρέχουν την προϊστορία και τις ιστορικές περιόδους της ανθρωπότητας, περιδιαβαίνουν τα μεγάλα μνημεία της ιστορίας της τέχνης – την αρχιτεκτονική, την γλυπτική, την ζωγραφική- φτάνουν έως την μουσική και το σινεμά, περνούν στην λογοτεχνία, ελληνική και ξένη, χρησιμοποιώντας στίχους και φράσεις τροποποιημένες για χείλια και φιλί, παροιμίες και λογοπαίγνια, ταξιδεύουν στα σημαντικότερα αξιοθέατα του κόσμου, αναφέρουν ονόματα παράξενων φυτών και λουλουδιών, πάντα σε σχέση με τα χείλια, και μύρια όσα ακόμα βάζει ο νους του ανθρώπου. Πρόκειται για το «Άξιον Εστί» των χειλιών, μια «Κιβωτό του Έρωτα», «μία από τις λυρικότερες στιγμές της νεότατης ποίησής μας».
Το βιβλίο εσωτερικά κοσμείται με δύο σκίτσα (απόδοση των έργων: «Έρως και Ψυχή» του Antonio Canova και «Φιλί» του François-Auguste-René Rodin) του Λευκάδιου σκιτσογράφου της εφημερίδας «Τα Νέα», Κώστα Σκλαβενίτη, κι ένα του λογοτέχνη και εικονογράφου Γεράσιμου Γρηγόρη.
ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΔΙΣΤΙΧΑ:
Χείλια με χείλια φίλα με, γλώσσα με γλώσσα πιε με
κι από τον ουρανίσκο σου στα ουράνια ανέβασέ με.
Φίλα με, στύψε των χειλιών την γλύκα μες στο στόμα,
τον ζουμερό να πιω χυμό – της γης το ουράνιο πιόμα.
Κάθε φιλί και δαγκασά στα χείλη ως το τέρμα,
να βγει το αίμα χορευτής και πίστα να ’ν’ το δέρμα.
Δύο σκαλιά τα χείλη σου σε ύψος που δεν φτάνω,
αλλά η σκάλα του φιλιού κι απ’ τον Θεό πιο πάνω.
Φιλί-φιλί, σκαλί-σκαλί στα χείλη σου θ’ ανέβω
και αν με στείλουν στον Θεό, του λέω να μην κατέβω.
Φιλί-φιλί, απ’ τα χείλη σου αν στο λαιμό γλιστρήσω
κι απ’ το λαιμό στο στήθος σου, ας μην ξανάρθω πίσω.
Μιλάς, γελούν. Γελάς, ανθούν. Φιλάς, μοσχομυρίζουν –
χείλη, αγγελίζουν δαίμονες κι αγγέλους δαιμονίζουν.
Γελάς, ανθούν. Φιλάς, μιλούν. Μιλάς, αηδονίζουν –
χείλια, γεφύρια του φιλιού, τους πόθους που αιωνίζουν.
Χείλη, μια λέξη σαν «φιλί», δισύλλαβη σαν «στόμα»,
τρισύλλαβο το «καρτερώ», χιλιόπικρο το «ακόμα».
Τα χείλη πόσο πιο γλυκά σαν είναι αρμυρισμένα
στις άκρες-άκρες, που έσταξαν δάκρυα ερωτευμένα.
Το γέλιο γάργαρη πηγή, λάμψη τα χείλια βρέχει –
τόση δροσιά μες στην φωτιά, ποιο φίλημα τ’ αντέχει;
Τα χείλια ουρανοδόξαρα στου πόθου τον καθρέφτη –
είδωλο το ’να τ’ αλλουνού, που το φιλί ερωτεύτη.
Πιο «εύκολα απ’ τα μάτια σου στον ουρανό περνάω»,
μα τα ουράνια χείλη σου θυμάμαι και γυρνάω.
Βγάλ’ το κραγιόν σου, το φιλί δεν θέλω να λεκιάσει,
δεν είν’ τα χείλη ζωγραφιά, είναι η ίδια η πλάση.
Τα χείλη σου είδα ζωγραφιά, κι ήταν λες και μιλούσαν
τα ψεύτικα, τ’ αληθινά σαν ζωγραφιά σιωπούσαν.
Τα χείλη σου είναι μαλακά σαν τα μελισσοκέρια
στο εικονοστάσι, μα χωρούν την αμαρτία ακέρια.
Τρέμουν οι φλόγες των κεριών και σβήνουν ολοένα,
να τρέμαν και τα χείλη σου κι ας έσβηναν εμένα.
Όπως εικόνες ξωκλησιού, στο φως που αντιφεγγίζουν,
τα χειλιοβασιλέματα φιλιοχιλιοχρυσίζουν.
Γλυκοφιλάει τα χείλη σου για ν’ ανατείλει η Πούλια
και τρώνε απ’ το φιλί τα εφτά παιδιά της τα μικρούλια.
Νύχτα, στο δάσος τα πουλιά κοιμούνται στόμα-στόμα,
χείλη με χείλη εσύ μ’ αυτόν – κι εγώ χώμα στο χώμα.
ΓΙΑ ΤΑ «1000 ΔΙΣΤΙΧΑ»:
«Χίλια» ευχαριστώ, συγκινημένα μάλιστα, που διασώσατε κάτι από έναν χαμένο αθώο καιρό μέσα σ’ ένα χαμένο λεύκωμα [Το λογοπαίγνιο «1000 + 1000 = φιλί» αναφέρθηκε από την Κική Δημουλά, η οποία το είχε διαβάσει κάποτε σε κάποιο λεύκωμα της εφηβείας της]. Μ’ ευχαριστεί να τα διαβάζω, εκτιμώ άλλωστε το θέμα ιδιαίτερα. Γέλασα και πικράθηκα και θαύμασα που δεν πήρατε εκείνο το φιλί παρά τα τόσα χείλη…
Κική Δημουλά
Τα «Χ(ε)ίλια δίστιχα» για τα χείλια είναι κάτι το μαγικό και θα μείνει στην ιστορία.
Γιάννης Υφαντής
Εκπληκτικό κατόρθωμα τα χίλια δίστιχα για τα χείλια.
Νίκος Δήμου
Θα μπορούσε να γίνει μπεστ σέλερ όλων των ερωτευμένων. Δεν είναι εύκολο να γράψεις στην μορφή δημοτικού δίστιχου δεκαπεντασύλλαβου χίλιες παραλλαγές που όλες να συμπεριλαμβάνουν την λέξη «χείλια» χωρίς να γίνονται βαρετά ή να υπάρχουν επαναλήψεις.
Περιοδικό «Διαβάζω», Τεύχος Μαΐου 2010
Η πρώτη ερωτική Πύλη εισόδου στον Άλλον, τα χείλη, μετατρέπονται σε πύλη εισόδου στο χώρο της δικής του ποίησης. Τα χείλη μετασχηματίζονται στο νοητό άξονα γύρω από τον οποίον γυρνούν τα πάντα. Ένας ολόκληρος κόσμος επιστρατεύεται για να υπηρετήσει εκείνο που τον νοηματοδοτεί. Η θάλασσα, τα δέντρα, η γη, ο ουρανός, τ’ άψυχα και τα έμψυχα, μα προπαντός ο άνθρωπος με τα έργα τέχνης του, το σύμπαν όλο γίνεται το υλικό που χειρίζεται ο ποιητής για να φτάσει στον ακατόρθωτο στόχο: να σαρκώσει με το λόγο δυο χείλη, για να τα φιλήσει.
Ιωάννης Ν. Κυριαζής
Προφανώς, μια τέτοια ποιητική σύνθεση χρειάζεται, σε πνευματικό επίπεδο, το πείσμα και τις αντοχές ενός μαραθωνοδρόμου για να ολοκληρωθεί.
Σοφία Κολοτούρου
Μία από τις λυρικότερες στιγμές της νεότατης ποίησής μας.
Θεοδόσης Βολκώφ
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ:
Βιβλιοπωλείο Συνθέσεις
Βεργίνη Ειρήνη
Ιωάννου Μελά 63-65 Λευκάδα
Τ.Κ. 31 100
Τηλ.: 26450 21818
e-mail: lefkadia@gmail.com
www.lefkasbook-musicshop.gr
ISBN: 978-618-85008-1-5
Ιστοχώρος Δημήτρη Ε. Σολδάτου:
www.dimsol.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια