Εις πρωθυπουργόν εν μνημονίοις περιπεσόντα

Του Πάνου Ροντογιάννη

Εις πρωθυπουργόν
εν μνημονίοις περιπεσόντα

-Σαν το Κολόμβο σ’άγνωστες εμπήκες κι εσύ θάλασσες
και μια ομιχλώδη Κυριακή
σκόνταψες στην Αμερική,
για Ινδία τηνε πέρασες και λίγο μας τα χάλασες.
Χρυσό δε βρήκες που έψαχνες στα άγνωστά σου μέρη,
κάποια φτηνά μπαχαρικά και καυτερό πιπέρι
στο πρώτο το ταξίδι σου, αυτό ήταν όλο κι όλο,
μας το’φερες το τρίψαμε, μας έκαψε …τη γλώσσα.

-Αφού με παρομοίασες με το θαλασσοπόρο
που στην Ευρώπη χάρισε μια Ήπειρο για δώρο,
εγώ με όσα διάβασα σου επιβεβαιώνω
ότι αυτό δεν έγινε μ’ένα ταξίδι μόνο.
Γι’αυτό πάλι αρμάτωσα καινούργες καραβέλλες
με κόντρα αέρα στα πανιά να πιάσω τις Βρυξέλλες
και με όση πείρα απόχτησα στο πρώτο μου ταξίδι
ελπίζω η πραμμάτεια μου, δε θα’ναι μόνο ξίδι.
Κι αν οι Απάτσι είναι σκληροί και διαψευστώ και πάλι
θα απαντήσω ως Έλληνας:Δε φταίω εγώ μα οι άλλοι.