Κάλαντα Λαζάρου (Όπως τα έλεγαν στη Λευκάδα πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο)

Ανήμερα του Λαζάρου έβγαιναν δύο-δύο παιδιά, κρατώντας ένα καλάθι με άχυρα, στολισμένο με λουλούδια ανοιξιάτικα, κυρίως κρίνους. Έλεγαν τα κάλαντα κι οι νοικοκυρές για αμοιβή τους έδιναν αυγά, κουλούρια ή χρήματα.

Καλημέρα σας, καλό πρινό σας,
καλό να ‘χετε στ’ αρχοντικό σας.
Αν πλααίνετε να σηκωθείτε,
κ’ ήρτ’ ο Λάζαρος ν’ ακουρμαστείτε.

Αν είναι με το θέλημα και με τον ορισμό σας,
να πούμε και το Λάζαρο εδώ στ’ αρχοντικό σας.

Ήρθ’ ο Λάζαρος, ήρθαν τα βάγια,
ήρθε κι η γιορτή μεγάλη κι άγια.
Αν πλααίνετε να σηκωθείτε,
κ’ ήρτ’ ο Λάζαρος ν’ ακουρμαστείτε.

Εδώ διαβαίνει ο Λάζαρος με δώδεκα Αποστόλους
και πάλι ξαναγύρισε με δεκατρείς αγγέλους.

– Πού ‘σουν, Λάζαρε, και δε φαινόσουν
και σε κλαίγανε οι αδερφές σου;
– Ήμουνα στη γη βαθιά χωμένος
και με τους νεκρούς ανταμωμένος.

Όθε περάσει και διαβεί, πηγάδια φανερώνει,
πηγάδια, πετροπήγαδα κι αυλές μαρμαρωμένες.

Τα κεραμίδια χάλκινα κ’ οι ρέλες ατσαλένιες
και τα πορτοπαράθυρα χρυσά, μαλαματένια.

Κυρά καλή, κυρά λιγνή, κυρά μαλαματένια
που ‘χεις την κεφαλή ψηλή και τα μαλλιά φλωρένια.

Σε τούτ’ το σπίτι που ‘ρθαμε πέτρα να μη ραγίσει
κι ο νοικοκύρης του σπιτιού χρόνια πολλά να ζήσει.

Όταν δεν έδιναν στα παιδιά που έλεγαν τα κάλαντα κανένα μπαξίσι ή άλλο δωράκι ή αυγά ή κουλούρι, τότε τα παιδιά δυσαρεστημένα έλεγαν:

Όθε γεννά η κότα σας, γεννάει κι ο κόκκοτός σας,
κι ένα καλάθι κοτσιλιές στο πρόσωπο τ’ αντρός σας.

Περιλαμβάνεται στο βιβλίο: «Τραγούδια και Χοροί της Λευκάδας» που εξέδωσε η Ακαδημία Αθηνών (Κέντρο Έρευνας της Ελληνικής Λαογραφίας) και η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση το 2010. Βασίζεται στη συλλογή του Σπυρ. Δ. Περιστέρη με καταγραφές από τη Λευκάδα το (1963,1966).

Στο βιβλίο τα κάλαντα περιλαμβάνονται και σαν  ηχητικό υλικό. Τραγουδά ο Ναπολέων Δουβίτσας, ετών 35, (τότε) δημοδιδάσκαλος. Από το ίδιο βιβλίο είναι και η παρακάτω φωτογραφία.