Καημένη νομιμότητα τι σου ‘μελε να πάθεις

Ακούγοντας προχτές στο ραδιόφωνο στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, τον δήμαρχο και τους συμβούλους της πλειοψηφίας και όχι μόνο, να υπεραμύνονται της νομιμότητας –με αφορμή το θέμα της διάνοιξης από τους κατοίκους του δρόμου που οδηγεί στην παραλία Γιαλός- ακούγοντάς τους, να επικαλούνται Εισαγγελείς και Αστυνομία, αισθάνεται κάποιος, ότι τον κοροϊδεύουν και μάλιστα χοντρά.

Σε μια χώρα με γενικευμένη αυθαιρεσία και ανομία, είναι κοροϊδία όλοι αυτοί που συνέβαλαν στην εδραίωσή τους, να επικαλούνται τη νομιμότητα σήμερα που βρίσκονται οι ίδιοι στην εξουσία.

Σε μια χώρα που έχει γίνει πεποίθηση πως Νόμος είναι το δίκιο του καθενός, που η νομιμότητα έχει γίνει χαρτί άγραφο, που κλείνονται δρόμοι, σταματούν επενδύσεις, ακυρώνονται έργα, παρακωλύονται συγκοινωνίες από οργανωμένες ομάδες, είναι αστείο, οι φορείς τέτοιων ιδεών να θυμηθούν ξαφνικά την Αστυνομία και τον Εισαγγελέα.

Σε μια χώρα που η αυθαιρεσία, οι καταστροφές, το κάψιμο του δημόσιου χώρου έχουν ονομαστεί κοινωνικοί αγώνες.

Σε μια χώρα που όσοι πρωτοστάτησαν σε τέτοιες καταστάσεις έγιναν αγωνιστές, ήρωες, υπουργοί, βουλευτές και δήμαρχοι.

Σε μια χώρα που η μη τήρηση του Νόμου αποτελεί προσόν και γράφεται στα βιογραφικά δίπλα στα άλλα προσόντα.

Σε μια χώρα που ο σύμβουλος του πρωθυπουργού στον τομέα του στρατηγικού σχεδιασμού, στο βιογραφικό του αναφέρει πως πήρε μέρος στη μάχη της Αθήνας! (εννοεί το 2012 τότε που κάψανε την Αθήνα).

Σε μια χώρα που ο Δημόσιος χώρος απαξιώνεται, καταστρέφεται και αυτό λέγεται αγώνας και προοδευτικότητα και οι δράστες ονομάζονται αγωνιστές.

Σε μια χώρα που έγινε μεγάλος «αγώνας», για να μην πληρώνουν οι πολίτες τις υποχρεώσεις τους απέναντι στην κράτος.

Ακούστε λοιπόν κύριοι όψιμοι οπαδοί της νομιμότητας

Η τήρηση των Νόμων πρέπει να είναι συνεχής και αδιάλειπτη. Δεν θυμόμαστε τους Νόμους κατά περίπτωση, ανάλογα με το ποιοι είναι στη πράγματα. Είναι τραγική ειρωνεία, όσοι έγραφαν τους Νόμους και τους Εισαγγελείς στα παλιά τους τα παπούτσια, να τους θυμούνται σήμερα.

Εξάλλου τι ακριβώς έγινε πίσω στο Γιαλό. Οι κάτοικοι πήραν το Νόμο στα χέρια τους. Ακολούθησαν αυτές τις ιδεολογίες και τις πρακτικές που εσείς οι ίδιοι εφαρμόσατε, σε ανάλογες περιπτώσεις. Ακολούθησαν πιστά, όσα εσείς οι «αγωνιστές» τους διδάξατε τόσα χρόνια.

Ας μην πάμε μακριά, ας θυμηθούμε, ένα από τα πολλά παραδείγματα τέτοιων κοινωνικών αγώνων, πριν λίγα χρόνια στην Κερατέα*

«Να θυμηθούμε ότι στη λατρεμένη του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων μπαχαλάκηδων Κερατέα οι μολότοφ έπεφταν βροχή• υπήρξαν εμπρησμοί σκαπτικών μηχανημάτων και περιπολικών της αστυνομίας• έγινε πολιορκία του αστυνομικού τμήματος για την απελευθέρωση κρατουμένου• υπήρξε επίθεση με μολότοφ σε σπίτι αστυνομικού χαράματα, την ώρα που κοιμόταν με τη σύζυγο και τα τέσσερα παιδιά του. Να θυμηθούμε ακόμη και την εκσκαφή οριζόντιας τάφρου βάθους 1,5 μέτρου στη λεωφόρο Λαυρίου…» **

Οι φορείς τέτοιων πρακτικών και ιδεών, συνάδελφοι, συναγωνιστές και ομοϊδεάτες των παραπάνω, γίνονται αστείοι και προκαλούν γέλιο, όταν θυμούνται τον Εισαγγελέα. Δεν πείθουν κανέναν για τις προθέσεις τους.

Ούτε πιστεύω πως άλλαξαν ιδέες. Από πουθενά δεν προκύπτει. Μακάρι να είχε γίνει αυτό. Θα ήταν καλοδεχούμενοι στον κόσμο της λογικής και της νομιμότητας.

Υ.Σ. Σε καμιά περίπτωση δεν πιστεύω ότι αυτές οι πρακτικές του παρελθόντος νομιμοποιούν σημερινές παρανομίες, ούτε ότι συμψηφίζονται.

Ο Δημοτικός Σχολιαστής

* στην Κερατέα είχε ξεκινήσει ένα από τα μεγαλύτερα έργα διαχείρισης απορριμμάτων του νομού Αττικής. Οι «αγώνες» των Συριζαίων για την ματαίωση του έργου, κράτησαν μέχρι που έγιναν κυβέρνηση.

** Εφημερίδα «Καθημερινή».