HomeΕΠΙ ΠΑΝΤΟΣ ΕΠΙΣΤΗΤΟΥΚαρσάνα είμαι,έλεγε η μάνα μου και καμάρωνε…

Καρσάνα είμαι,έλεγε η μάνα μου και καμάρωνε…

Δημήτρης Χ. Παξινός*

ΚΑΡΣΑΝΑ ΕΙΜΑΙ!
Έτσι έλεγε η μάνα μου και καμάρωνε, όταν της δίνονταν η ευκαιρία. Κι’ αυτό παρότι είχε φύγει μικρή από την Καρυά για την Λευκάδα με τον πατέρα της και όλη της την οικογένεια, εφτά παιδιά. Ο παππούς μου ο Κωνσταντής δαιμόνιος έμπορος, ήταν φαίνεται δαιμόνιος σ’ όλα. Έτσι δεν το είχε σε τίποτα να κλέψει την γιαγιά μου την Βασίλω μεγαλόσογο από την Βαυκερή. Ακόμη υπάρχει το σπίτι τους, εγκαταλελειμμένο, αλλά δείχνει ακόμα αρχοντικό.

Έτσι λοιπόν ήλθαν στην Λευκάδα, όπου ο παππούς μου μεγαλουργούσε κι όταν έπεφτε ξανασηκώνονταν ακόμη πιο  δυνατός.

Έξι φορές μου έλεγε η μάνα μου είχε χρεοκοπήσει. Κάλλιο πέντε φίλους παρά δέκα χρυσά τάλαρα, έλεγε στα παιδιά του. Ποτέ μην το ξεχνάτε αυτό. Είχε προφανώς κακοπάθει, όπως τόσοι άλλοι, γι’ αυτό εκτιμούσε ιδιαίτερα την φιλία, που όλοι επιζητούνε, αλλά ο καθένας με τον δικό του τρόπο. Πάντως την Βασίλω, την γυναίκα του την είχε περί πολλού και με απέραντη εκτίμηση. Κι’ αυτή είχε τις συμπάθειές της που δεν κρύβονταν.

Ιδίως προς τα αγόρια. Η μάνα μου, η ταλαίπωρη, δούλευε στο λιοτρίβι και να πλένει και να ετοιμάζει φαγητό για τους εργάτες.

Ακόμη και τώρα μου λένε για την Ακριβούλα που ήταν το μικρό όνομα της μάνας μου. Πάντα συμπονετική με τους άλλους και αφάνταστα εργατική. Και δεν πολυέβγαινε,  σε αντίθεση με την μικρή της αδελφή την Μαριώ, που είχε τον νου της στα στολίδια. Και ζήλευε η μάνα μου και μαλώνανε μικρές. Τα αγόρια, τρία, τα είχε περί πολλού η Βασίλω και ιδίως τον μεγαλύτερο τον Νίκο, ή Γολέμη, όπως τον αποκαλούσαν. Είχε τελειώσει το Σχολαρχείο μεγάλη υπόθεση τότε, τον προόριζαν για πτυχίο πανεπιστημίου,  για την       Ανωτάτη Εμπορική. Τον έλεγε και ο «Επιστήμονας».

Προτίμησε όμως κι’ αυτός το εμπόριο. Πολύ έξυπνος και δούλευε όλη ημέρα. Η μάνα μου όμως, είχε πάντα στο μυαλό της την Καρυά. Θυμόταν κάθε τόσο το σπίτι τους στην πλατεία του κεφαλοχωρίου, με το πλατύσκαλο, το μπαλκόνι και όλο γι’ αυτό μιλούσε και τα ωραία, παιδικά χρόνια που πέρασε.

Και κάθε τόσο, μέχρι τα γεράματα, ζητούσε από τα αδέλφια της να την πάνε στην Καρυά. Κι’ όταν πήγαινε γινόταν χαλασμός. Επισκέπτονταν το σπίτι της, που είχε πουληθεί, σε καλούς συγγενείς της, και περιδιάβαινε όπου μπορούσε τους χώρους που έζησε και είχε ζωντανές μνήμες.  Γύριζε στην Λευκάδα πανευτυχής.

Η αλήθεια είναι ότι υπήρχε αντιπαλότητα με την Λευκάδα. Οι Καρσάνοι  ήταν πολλοί τοπικιστές, ενώ οι Λευκαδίτες, οι Μπρανέλοι, μάλλον αδιαφορούσαν και όπως συνήθως συμπεριφέρονταν σαν πρωτευουσιάνοι.  Οι Καρσάνοι  όμως, πράγματι ιδιαίτερα έξυπνοι, προσπαθούσαν ν’ αποδείξουν με τον τρόπο τους, μέσω γραμμάτων, τεχνών, επιστημών, ότι δεν υστερούσαν.  Αντιθέτως.  Γι’ αυτό είχαν διάφορα ανέκδοτα οι μέν για τους δε.

-Είμαι Καρσάνα, έλεγε η μάνα μου,  με πολλή υπερηφάνεια και ήταν δίπλα σε κάθε κατατρεγμένο, πάντα με το χαμόγελο.

Αθήνα,  1 Οκτωβρίου 2020

* Ο κ. Δημήτρης Παξινός είναι πρώην πρόεδρος ΔΣΑ.

Προηγουμενο αρθρο
Από τον Όλυμπο...
Επομενο αρθρο
Διακοπή ύδρευσης λόγω βλάβης

Δεν υπάρχουν σχόλια

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.