HomeΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣΛευκαδίτικο γέλιο – «Φινέστρα κιούζα»

Λευκαδίτικο γέλιο – «Φινέστρα κιούζα»

Υπάρχουν πολλά φαιδρά ανέκδοτα από την εχθρική κατοχή στη Λευκάδα και προ παντός την Ιταλική. Ένα απ’ αυτά είναι και τούτο:

Ο Χρήστος, ένα πολύ καλό παιδί, που το επάγγελμά του ήταν να τραγουδάει στα διάφορα κέντρα, κοιμόνταν, μεσάνυχτα, στο σπίτι του. Ξαφνικά άκουσε δυνατά χτυπήματα στην πόρτα του και πετάχτηκε στο παράθυρο. Απ’ εκεί βλέπει την ιταλική περίπολο. Μόλις τον είδαν οι Ιταλοί του φώναξαν άγρια:
«Φινέστρα κιούζα.»
Ο Χρήστος σάστισε. Και για να κερδίσει καιρό, απάντησε:
«Νο καπίτο.»
«Φινέστρα κιούζα», φώναξαν, αγριότερα τώρα, οι Ιταλοί.
Κι’ η σκέψη του Χρήστου μπήκε σε κάποιο δρόμο. «Σίγουρα», σκέφτηκε, «θα ξέρουν πως εγώ είμαι «ντιζέρ». Κάπου θα μ’ άκουσαν. Κι’ επειδή στους ‘Ιταλούς αρέσουν τα τραγούδια, θα θέλουν να τους πω εκείνο το τραγούδι π’ αρχίζει έτσι: «Φινέστρα Κιούζα». «Αλλά που δεν το ξέρω όλο;»
Κι’ έτσι ο Χρήστος αποφάσισε να τους απαντήσει πάλι:
«Νο καπίτο, σινιόρι.»
Οι Ιταλοί όμως αγρίεψαν πολύ επικίνδυνα, κι’ ο Χρήστος προκειμένου να βρει το μπελά του, αποφάσισε να τους τραγουδήσει όσο ήξερε. Έπιασε με τα δυο του χέρια το περβάζι κι’ άρχισε:
«Φινέέέέστρα κιούούού…»!
Αρπάζουν τότες κάτι πέτρες οι Ιταλοί και αρχίζουν τον Χρήστο τον καημένο, που, ευτυχώς, πρόφτασε και καλύφτηκε. Του έλεγαν να κλείσει το παράθυρο για τον κίνδυνο των αεροπλάνων.

line1

«Λευκαδίτικο γέλιο», Σπύρου Φίλιππα Πανάγου, εκδόσεις Λογοθέτης, Αθήνα 1990.

Προηγουμενο αρθρο
Απαγόρευση μετακίνησης οργανωμένων φιλάθλων στη Λευκάδα
Επομενο αρθρο
Ολοκληρώθηκε η βραχεία παρέμβαση στην Β’ τάξη του 4ου Δημοτικού Σχολείου

Δεν υπάρχουν σχόλια

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.