Νυδρί, κάποτε ήταν ένα μικρό χωριουδάκι!
«Νυδρί». Κατά την θεωρίαν του Γερμανού Αρχαιολόγου Δαίρπφελδ Άνυδρον, ως στερουμένου ύδατος ποσίμου. Επίνειον του Δήμου Καρυάς άλλοτε, και του Δήμου Ελλομένου, νυν δε παρακμάζον ένεκα του εις «Βλυχό» πυκνωθέντος συνοικισμού, και της εν αυτώ εγκαταστάσεως πολλών εκ Κατωχωρίου. Ανθυγειινόν, ελώδες και βαρύ έδαφος, εκδιώκει ευθύς αμέσως πάντα επισκέπτην, απειλούμενον από ελομιάσματος.
Ο Δαίρπφελδ φρονεί ότι η Πεδιάς του Νυδριού, (η σήμερον κατάφυτος ελαιοδένδρων) υπήρξε ποτέ πόλις μυριάνθρωπος, ην ο Όμηρος ονομάζει Ιθάκην, διότι κατά τον Δαίρπφελδ πάντοτε, συμπίπτουσιν όλα τα περί Ιθάκης γραφόμενα του Ομήρου, με τας ονομασίας της περιφερείας εκείνης.
Ως επί παραδείγματι «Κολώνι» τοποθεσία κειμένη εις το τέρμα της πεδιάδος προς τα μεσημβρινά αυτής, εν η ο Δαίρπφελδ υποστηρίζει ότι, υπήρχε Νερό επί των Ομηρικών χρόνων «Μαύρο νερό». Ο Όμηρος αναφέρει την τοποθεσίαν «μελάνυδρος» «Σύβοτα». Ο Όμηρος αναφέρει τον λιμένα των «Συβότων» και πλείστα άλλα…
Κατά το 1905: Το «Νυδρί» επεσκέφθησαν πρωτοβουλία του Δαίρπφελδ οι διασημότεροι Αρχαιολόγοι του Κόσμου συνοδευόμενοι υπό του Πρυτάνεως του Πανεπιστημίου Αθηνών τότε, αειμνήστου Λάμπρου, όστις προσεφώνησεν Ελληνιστί τους αποβιβασθέντας, δι΄ εμπνευσμένης προσλαλιάς, ιστάμενος επί προχείρου βάθρου, και έναντί του έχων την Ποιητικήν Νησίδα «Μαδουρήν», ην ανέφερεν ως άλλη Κασταλίαν πηγή, εν η ο αθάνατος ποιητής Αριστοτέλης Βαλαωρίτης διαμένων εμπνέετο τα αριστουργήματά του.
Το Νυδρί υδρεύεται από την πηγήν «Κεραμιδάκι», ώραν απεχούσης αυτού. Κάτοικοι 161, άποικοι εγκατασταθέντες εκεί εκ των πέριξ χωρίων.»*
Στη δεκαετία του ’60 το Νυδρί ήταν ένα άγνωστο παραθαλάσσιο χωριουδάκι απέναντι από τον «Σκορπιό». Οι φωτογραφίες είναι ενδεικτικές.
Ο Ωνάσης το 1963 αγοράζοντας το Σκορπιό χάρισε έναν κοσμοπολίτικο αέρα στο Νυδρί, το οποίο ευεργέτησε με πολλούς τρόπους. Οι κάτοικοι ήταν ακόμα φτωχοί. Κύρια πηγή εσόδων του χωριού τότε, ήταν τα λεμόνια.
Ο Γεράσιμος Γαζής (Γερμανός) ήταν έμπορος λεμονιών. Αν κρίνουμε από τις ποσότητες που εικονίζονται στις φωτογραφίες πρέπει να ήταν μεγαλέμπορος.
Τα χρόνια πέρασαν, το Νυδρί άλλαξε. Ξεκίνησε σαν ο πρωτοπόρος του τουρισμού της Λευκάδας. Μέχρι σήμερα ο τουρισμός είναι αυτός που ζει το χωριό. Τα λεμόνια ξεχάστηκαν…
*Παναγιώτης Θ. Κουνιάκης, «Η νήσος Λευκάς από των αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι των καθ’ ημάς, 1928.
The Author All posts
4 Σχόλια
Ο χώρος κσι γενικά η χωρηκότητα κάποιες παλαιότερες εποχές , υπηρετούσαν και πολλές φορές είλκυαν ( μαυλούσαν) κοινωνικότητα ,παρέες φιλικές και γενικά αυτό που υπονοεί και ερμνηνεύει γενικότερα ,ο όρος ” ρεφενέ” . Υποβάλει την αίσθηση και λειτουργία του : όλοι μαζί .αντάμα.
Η προοδευτική τα χρόνια οργάνωση του Ελληνικού χώρου υπό και υο άλλοθι της ικανοποίησης δήθεν αναγκών και οικονομικής τελεστότητας , παρέκαμψε κατά πολύ την δομή του χώρου , ο οποίος υπέβαλε και πρωτοκσθεδρούσε τα όσα ο όρος ρεφενέ ….δηλαδή όλοι μσζί θέσμιζε σε πσλσιότερς εποχές και κοινωνικές οργανωτικές δομές καθημερινότητας.
Και κάθε λογής προτάγματα χωρικής οργάνωσης του κάθε τόπου , καλά είναι να μην αφήνονται στις ευκολίες εξυπηρέτησης και μόνο του οικονομικού και κοινωνικού δήθεν πιεστικού ή λιγλοτερο πιεστικού, υπέρ της όποιας επίκλησης για την όποια πρόοδο. Πρέπει η εκάστοτε χωρικότητα ενός τόπου εξελικτικά να μην αφήνει απ έξω και τις παλαιότερες δομές λειτουργίας και συνεύρεσης των ανθρώπων στον τόπο αυτό, που οριοθετούνται και εμπεριέχονται ( αυτές οι παλαιοτερες δομές) με τον ανθρώπινο όρο νοσταλγία και μνήμη.
Γιατί κάθε χωρική εξελικτική άποψη και πσρέμβαση , όποια και επίκληση προοόδου και να υιοθετεί, δεν παύει νά τελεί υπό την ρήτρα των ανθρωπίνων στην καθημερινότητα.
Και το μνημικό ,το νοσταλγικό στοιχείο ώς γεννεαλογική φυσική παράμετρος νομοτέλειας για τους ανθρώπους, έχουν κοινωνικό προσδιορισμό.
Και η χωρικότητα ώς κοινωνικότητα του Νυδριού τα έτη 1970-1972 που υποβάσταζε μια αίσθηση , ρεφενέ όλοι μαζί, αντάμα , κσι λειτουργούσε και για τωρινή θύμηση νοσταλγικά. Δηλαδή λειτουργούσε ανθρώπινα.
Οι ρονιές δίνουν και αρκετό νερό και καλής ποιότητας νερό από την δεκαετία αρχή των ’70s που γνωρίζω.
Το νερό της πόλης της Λευκάδος τότε ήταν με την χαρακτηριστική γεύση .γλυφό όπως το λέγανε.
Οι κάτοικοι του Νυδριού την αρχή της δεκετίας αυτής τα έτη 1971 και 1972 είχαν εξεικοιωθεί με την παρουσία του Ωνάση.
Το ηλεκτρόφωνο του ωραίου για την εποχή καταστήματος του Νίκου Κομνάτου , έπαιζε χαρούμενα το τραγούδι του Κώστα Χατζή : ”και μείς οι άλλοι να το ναί κάνουμε πάρτη ρεφενέ , βρε δεν βαριέσε δεν βαριέσε αδελφέ”.
Ο Γεράσιμος Σταύρακας με το κατάστημα-Ταβέρνα αρχικά Φλοίσβος , εξυπηρετούσε ευχάριστα τους επισκέπτες και με προθυμία.
Υπήρχαν και άλλα μαγαζιά και οι Αντλίες ,κίτρινες το χρώμα , Βενζίνης δεξιά πηγαίνοντας στην μέση κοντά τότε του κεντρικού δρόμου.
Η προβλήτα ήταν υπερυψωμένη στην παραλία, και τα παιδιά που παίζανε ποδόσφαιρο στην παραλία .βλέπανε την μπάλα να πέφτει στη θάλασσα και ήταν προσεκτικοί στα σούτ.
Απ τον Σκορπιό φτάνανε τα κρίς κράφτ στη προβλήτα και δίπλα απ αυτή που άρχιζε λίγη αμμουδιά. Και ο κομψός και στα λευκά ντυμένος πιλότος του Κρίς Κράφτ ονόματι Γιάννης Φατούρος κουβάλαγε τον Τζών Τζών και την Καρολίνα Κέννεντυ και άλλους κουρασμένους απ την ξεκούραση θαμώνες του Σκορπιού.
Ο Τζών Τζών έτρωγε παγωτό ξυλάκι Θαύμα Λευκάδος και έχωντας τα γουόκι τόκυ στα αυτιά κούναγε το κεφάλι του στον ρυθμό της μουσικής δεξιά αριστερά, κουβαλώντας ένα σακίδιο μόνιμα στην πλάτη. Δεν υπήρχε τα έτη 1970-1972 που ξέρω καμμία δισθεση ψόγου απέναντι στον Ωνάση.Βέβαια υπήρχε η κουβέντα ότι αντιδρούσαν οι κάτοικοι αρχικά στο θέμα των διευκολύνσεων πρός το Σκορπιό του Ωνάση από το 1963 .
Μάλιστα ελέγετο ότι την μόνη βοήθεια που πρόσφερε ο Ωνάσης στην περιοχή ήταν το κτίσιμο του Δημοτικού σχολείου στην Ράχη , που έφερε και την πινακίδα της δωρεάς Ωνάση.Κσι τούτο διότι του έκαναν στραπάτσο αρχικά οι κάτοικοι του Νυδριού κσι δεν του δίνανε νερό, ώς που αυτός το πήρε με τα λεφτά του και το μετέφερε και στο Σκορπιό και στην Σπάρτη που οι σωλήνες φαίνονται ακόμα ίσως δίπλα απ το λιμανάκι του μικρονησιού Σπσρτη.
Αν θυμάμαι ο δρόμος Λευκσδα Νυδρί ήτσν ο πρώτος που έγινε άσφαλτο στην Λευκάδα το 1972. Αν θυμάμαι καλά.
Στο δρόμο για την Ράχη , σπ τον πλάτανο, σπ ένσ σημείο και πάνω τα σπίτια δεν είχαν ηλεκτρικό ρεύμα και χρησιμοποιουσαν οι κστοικοι φιάλες υγραερίου και για φωτισμό που τα φωτιστικά έδιναν μια κρύα απόχρωση φωτισμού.
Υπήρχε και βιοτεχνία που παρήγαγε αναψυκτικά εύγευστα ιδιαίτερα η λεμονάδα ,σε σημείο του δρόμου πρός την Ράχη .
Και καθήμενος κανείς στην μικρή αμμουδιά στην παραλία, ευθεία με το κατάστημα Φλοίσβος ή και αριστερότερα , μπορούσε το σούρουπο να πιάσει και κσποιο χταπόδι , σν ήξερε.
Τα ψημένα καλαμπόκια που πουλιώνταν -νομίζω τότε απ τον Φιλάρετο Ρεκατσίνα- ήταν πεντανόστιμα και καλοψημένα . Και ήταν το παλιό φύτρο καλαμποκιού το ντόπιο που δεν μεγάλωνε πολύ αλλά ήταν εξαίρετο.
Κίνηση αυτοκινήτων δεν είχε μεγάλη έως ελάχιστη. Το λεωφορείο του Κτελ έκανε στάση μέσα στο Νυδρί κοντά στις αντλίες του πρατηρίου βενζίνης.Υπήρχε πρακτορείο εφημερίδων και έβλεπες κσι το λεωφορείο της Ολυμπισκής αεροπορίσς εκάστοτε που ο οδηγός του δραστήριος εύστροφος κσι ικανός σωφέρ κσι χαρούμενος άνθρωπος, ήταν σπ το Νυδρί και αν θυμάμαι το επίθετό του ήταν Γαζής.
Τουριστικά πλοιάρια και βάρκες δεν υπήρχαν επί τούτου, ή ήταν ελάχιστες αλλσ όποιος ήθελε μπορούσε να κάνει τουριστική βόλτα με τις υπάρχουσες βάρκες.
Στην υπερυψωμένη προβλήτα έπιανε κατά καιρούς ένα φορτηγό πλοίο που ήταν και σιδερένιο και ξύλινο σπό ένα σημείο κσι πσνω φκιαγμένο, κσι αν θυμάμαι 2,3 φορές ξρφόρτωνε σακιά τσιμέντο.
Της Αγίας κυριακής την εορτή οι βάρκες μετέφεραν με εισητήριο 1 δραχμή τους πολλούς γενικά προσκυνητές απέναντι στο εκκλησάκι.
Τα χρόνια 1970 έως 1972 που βρέθηκα καλοκαίρι στο Νυδρί , ήταν ευχάριστα και με το κολύμπι προγραμματισμένα ή στην Αύρα ή στο Πεύκο ή κσι ακόμα στου Πασσά.
Και από τότε το Νυδρί προετοιμάζετο για να υποδεχτεί την κατοπινή ώς σήμερα εξελιξή του.
Τι μου ανασύρατε από τα παλιά ….. Νοσταλγία όμορφων ανθρώπων. ΝΙκ the Greek, τον Jerry (Φλοίσβος) και τα παγωτά Θαύμα του Γιώργη του Ράπτη που μας τα κερνούσε πάντα. Μου ήρθε στο μυαλό ο Σπύρος ο Ντούζος και ο Καπετάνιος ο Σαββανής. κα Σάντα και κε Αραβανή σας ευχαριστώ για τα ωραία συναισθήματα που πέρασαν αυτό το πρωινό…
Ο Ωνασης εφερε πολλα στο Νυδρι αλλα το νερο ηρθε πριν ,μαλιστα ηταν απο τις αιτιες κοντρας με μερικους κατοικους ,κακως βεβαια μεχρι που με τις γεωτρησεις που εκανε ελυσε το θεμα.Το Νυδρι υδρευοταν και εν μερει υδρευεται απο τις ρονιες